Рэмез звычайны

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Рэмез звычайны
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Remiz pendulinus Linnaeus, 1758


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  562702
NCBI  156569

Звычайны рэмез (Remiz pendulinus) — невялікая птушка сямейства Рэмезавыя (Remizidae).

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня цела 10—11 см, размах крылаў 16—17,5 см, маса 8—11 г. Крыху меншы за вялікую сініцу. Верх галавы белы з рознымі адценнямі ржавага колеру, бакі галавы чорныя. Пярэдняя частка спіны каштанавая, задняя — вохрыстая, брушка белаватае. Маладыя шараватыя, без чорнай плямы на баках галавы, часам верх цела рыжаваты. Песня — ціхі шчэбет.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Паштовая марка Беларусі, 1996

Арэал у Еўропе разарваны: Пірэнейскі паўвостраў і ад Бельгіі, Германіі і Італіі праз Паўднёвую, Цэнтральную і Усходнюю Еўропу, Малую Азію, Цэнтральную і Усходнюю Азію да Манголіі і поўдня Ірана. Ізалявана сустракаецца ў Кітаі, Карэі і Японіі. На поўначы арэала пералётны, на поўні — аселы. Тэрыторыя Беларусі ўваходзіць у гнездавальны арэал віду, рэдкі гнездавальны пералётны від.

Насяляе вільготныя і прырэчныя лугі, дэльты і эстуарыі, ставы і неглыбокія азёры з дрэвамі па берагах, балоты. Месцы пражывання: густыя вербнякі па берагах рэк і старыц, поймавыя забалочаныя лугі з асобнымі дрэвамі каля вады.

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Гняздо

Прылёт у другой палове красавіка. Гнёзды размяшчаюцца не бліжэй за 200 м адно ад другога на бакавых галінках вярбы, звіслых над вадой, радзей на дубах, бярозах, вольхах на вышыні 2—4 м ад паверхні вады. Яны па-майстэрску звіты з лубу вербаў і пуху іх суквеццяў, збоку нагадваюць невялікую рукавіцу з незакончаным вялікім пальцам, маюць адну, вельмі рэдка дзве адтуліны — ляткі. Побач з асноўным гняздом будуецца дадатковае, у якім птушкі адпачываюць, начуюць. Як правіла, дадатковае гняздо няскончанае, нагадвае прыгожую «калыску». У кладцы 5—7 белых яек велічынёй 16,6×10,6 мм. Яйкі ў гняздзе перакладзены раслінным пухам і таму не разбіваюцца пры моцным хістанні галін ад ветру. Збудаванне гнёздаў і кладка заканчваюцца ў маі, вылет птушанят у першай дэкадзе чэрвеня.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. — ISBN 83-01-13187-X.
  • Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: БелЭн, 1993. — ISBN 5-85700-095-5.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]