Халангіт
| Халангіт | |
|---|---|
 | |
| МКБ-10-КМ | K83.0 |
| МКБ-9-КМ | 576.1[1][2] |
| DiseasesDB | 2514 |
| MedlinePlus | 000290 |
| MeSH | D002761 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Халангіт (ад стар.-грэч.: χολή — жоўць і ἀγγεῖον — сасуд) — запаленне жоўцевых праток з прычыны пранікнення ў іх інфекцыі з жоўцевага пузыра, кішэчніка, крывяносных сасудаў (часцей) або па лімфатычных шляхах (радзей).[3]
Класіфікацыя[правіць | правіць зыходнік]
Бывае востры і хранічны халангіт.
Па характары змен у пратоках адрозніваюць катаральны, дыфтэрыйны і гнойны (найбольш цяжкі) халангіт.[4]
Сімптомы захворвання[правіць | правіць зыходнік]
Асноўныя прыкметы — боль у вобласці печані, павелічэнне яе памераў, ліхаманка, жаўтуха.
Лячэнне[правіць | правіць зыходнік]
Лячэнне тэрапеўтычнае і хірургічнае.
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Disease Ontology — 2016. Праверана 15 мая 2019.
- ↑ Monarch Disease Ontology release 2018-06-29 — 2018-06-29 — 2018. Праверана 28 ліпеня 2018.
- ↑ Клабуков И.Д., Люндуп А.В., Дюжева Т.Г., Тяхт А.В. Билиарная микробиота и заболевания жёлчных путей(руск.) // Вестник Российской академии медицинских наук. — 2017. — В. 3. — Т. 72. — С. 172–179. — ISSN 2414-3545. — DOI:10.15690/vramn787
- ↑ Ахаладзе Г.Г. Гнойный холангит: вопросы патофизиологии и лечения // Consilium medicum. — 2003. — Т. 5. — № 4. — С. 15—17.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
