Кінескоп

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Прынцыповая схема аднаго з відаў ЭПТ

Кінескоп (ад грэч. Kínesis — рух і skopéo — гляджу[1]) — электронна-прамянёвая трубка (электронна-прамянёвы прыбор), які пераўтварае электрычныя сігналы ў светлавыя. Шырока ўжываецца ў наладцы тэлевізараў, да 1990-х гадоў выкарыстоўваліся тэлевізары выключна на аснове кінескопа. У назве прыбора адбілася слова «кінетыка», што звязана з рухомымі фігурамі на экране.

Асноўныя часткі:

  • электронны катод, прызначаны для фарміравання электроннага промня, у каляровых кінескопах і шматшляхавых асцылаграфічнай трубках аб'ядноўваюцца ў электронна-аптычны пражэктар;
  • экран, пакрыты люмінафорам — рэчывам, якое свеціцца пры трапленні на яго пучка электронаў;
  • Адхіляльная сістэма, кіруе промнем такім чынам, што ён фармуе патрэбны малюнак.

Зноскі

  1. Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999.  — Т. 1 : А-Л. — 1999. — 736 с. — ISBN 985-11-0152-4, С.651

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]