Японскі ваенны кантынгент у Іраку

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Японскі вайсковы кантынгент у Іраку
Байцы японскага кантынгенту разам з замежным грамадзянскім спецыялістам.
Гады існавання 2003—2008
Краіна  Японія
Уваходзіць у Міжнародныя кааліцыйныя сілы ў Іраку
Дыслакацыя Ірак
Войны Іракская вайна

Японскі ваенны кантынгент у Іраку (яп.: 自衛隊イラク派遣) — падраздзяленне Узброеных сіл Японіі, якое знаходзілася ў складзе сіл шматнацыянальнай кааліцыі ў паўднёва-ўсходняй частцы Ірака з лістапада 2003 да снежня 2008 года. У склад кантынгенту ўваходзілі вайскоўцы сухапутных, ваенна-марскіх і ваенна-паветраных часцей. Ён стаў найбуйнейшым ваенным кантынгентам, адпраўленым за межы Японіі ў перыяд пасля заканчэння Другой сусветнай вайны[1].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

19 лютага 2002 года шэф Упраўлення нацыянальнай абароны Японіі Гэн Накатані выступіў з заявай, што Японія ўстрымаецца ад адкрытай падтрымкі ЗША ў выпадку, калі Вашынгтон нанясе ваенны ўдар па Іраку[2].

18 сакавіка 2003 года прэм’ер-міністр Японіі выступіў з заявай, што яго ўрад падтрымлівае ўльтыматум ЗША, вылучаны Іраку[3].

13 чэрвеня 2003 года ўрад Японіі зацвердзіў законапраект аб адпраўцы вайскоўцаў у Ірак[4], у ліпені 2003 года законапраект зацвердзіў парламент.

11 ліпеня 2003 года два транспартныя самалёты С-130 сіл самаабароны Японіі вылецелі з авіябазы Камакі ў раён Ірака для перавозкі гуманітарных грузаў, што накіроўваліся туды па лініі ААН[5].

У пачатку кастрычніка 2003 года было абвешчана, што агульная колькасць японскага ваеннага кантынгенту складзе ад 600 да 700 вайскоўцаў, пры гэтым перадавы атрад з 100 вайскоўцаў будзе адпраўлены ў Паўднёвы Ірак у снежні таго ж года, а астатнія сілы будуць перакінуты пазней. Асноўнымі функцыямі кантынгенту павінны былі стаць рамонтна-аднаўленчыя работы, тылавое забеспячэнне і забеспячэнне акупацыйных сіл[6]. Меркавалася, што японскія вайскоўцы будуць знаходзіцца ў Іраку на працягу двух гадоў (хоць не выключалася магчымасць падаўжэння аперацыі)[7].

Першыя японскія вайскоўцы з перадавога атрада былі накіраваны ў Ірак у лістападзе[6].

19 снежня міністр абароны аддаў загад аб адпраўцы асноўных сіл[8]. Пасля некалькіх дзён акліматызацыі на ваеннай базе ЗША «Кэмп-Вірджынія» ў Кувейце, у студзені 2004 года новыя японскія вайскоўцы прыбылі ў Ірак[9]. У сярэдзіне студзеня японскі кантынгент (600 вайскоўцаў) быў раскватараваны ў горадзе Эс-Самава ў паўднёвай частцы Ірака[10][11]. Гэта была першая міжнародная аперацыя сіл самаабароны, здзейсненая без санкцыі ААН[12].

У пачатку 2004 года на ўскраіне горада была пабудавана ўмацаваная база, абнесеная па перыметры ровам, земляны насып і загародамі з калючага дроту. Сістэма аховы базы ўключала ў сябе камеры відэаназірання, цеплавізары, сэнсары ахоўнай сігналізацыі і контрбатарэйны радар[13].

Падчас знаходжання на тэрыторыі Ірака японскі кантынгент знаходзіўся ў зоне адказнасці аўстралійскіх войскаў[14] і падчас дзейнасці ўзаемадзейнічаў з аўстралійскімі вайскоўцамі і мясцовай паліцыяй[15].

Вывад[правіць | правіць зыходнік]

17 красавіка 2008 года Вярхоўны суд горада Нагоя вынес рашэнне, што аперацыя паветраных сіл самаабароны Японіі ў Іраку (падчас якой японскія самалёты C-130 дастаўлялі войскі іншых дзяржаў у зону баявых дзеянняў у раёне Багдаду) з’яўляецца парушэннем артыкула 9 Канстытуцыі Японіі[16].

У верасні 2008 года ўрад Японіі абвясціў аб намеры спыніць удзел у вайне ў Іраку і да канца 2008 года вярнуць на радзіму падраздзяленне ваенна-транспартнай авіяцыі, якое забяспечвала дастаўку грузаў кааліцыйным войскам[17].

23 снежня 2008 года апошнія вайскоўцы пакінулі Ірак.

Вынікі[правіць | правіць зыходнік]

У агульнай складанасці ў аперацыі ў Іраку ўдзельнічалі каля 5500 вайскоўцаў сухапутных войскаў і 3500 вайскоўцаў паветраных сіл самаабароны[18]. Выдаткі на забеспячэнне дзейнасці ваеннага кантынгенту ў Іраку склалі 73 млрд ен[19].

Страт забітымі і параненымі сярод японскіх вайскоўцаў за ўвесь перыяд дзеянняў у Іраку не мелася[20], але адзін вайсковец быў траўмаваны (афіцэр паветраных сіл самаабароны быў збіты аўтобусам, які перавозіў салдат ЗША, і шпіталізаваны, а пасля завяршэння лячэння — вернуты ў Японію)[21].

Непасрэдна пасля вяртання на радзіму 8 вайскоўцаў (7 ваеннаслужачых сухапутных сіл самаабароны і 1 вайсковец паветраных сіл самаабароны) здзейснілі самагубства[22]. Усяго да мая 2015 года здзейснілі самагубства 29 ўдзельнікаў аперацыі вайскоўцаў (21 вайсковец сухапутных сіл самаабароны і 8 вайскоўцаў паветраных сіл самаабароны)[23].

Грамадскае меркаванне[правіць | правіць зыходнік]

Паводле звестак апытання грамадскай думкі, праведзенага ў пачатку 2004 года найбуйнейшым японскім інфармагенцтвам «Кіёда Цусін», 51,6 % рэспандэнтаў не падтрымлівалі ўдзел краіны ў аперацыі ў Іраку[24].

4 ліпеня 2004 года ў Токіа прайшла дэманстрацыя праціўнікаў удзелу японскіх вайскоўцаў у аперацыі ў Іраку[25].

У жніўні 2005 года Дэмакратычная партыя Японіі на пасяджэнні парламента запатрабавала вывесці японскіх вайскоўцаў з Ірака[26].

20 сакавіка 2007 года ў цэнтры сталіцы прайшла яшчэ адна дэманстрацыя праціўнікаў удзелу Японіі ў вайне ў Іраку[27].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ U.S. welcomes Japan troops for Iraq // UPI от 9 декабря 2003
  2. ↑ Токио воздержится от поддержки США в случае ударов по Ираку // «Подробности. UA» от 19 февраля 2002
  3. ↑ Japan supports U.S. ultimatum to Iraq // UPI от 18 марта 2003
  4. ↑ Правительство Японии готово отправиться в Ирак японских солдат // NEWSRU.COM от 13 июня 2003
  5. ↑ Страна восходящего милитаризма? Япония отходит от антивоенных положений основного закона // «Красная звезда» от 17 июля 2003
  6. ↑ а б Япония // «Зарубежное военное обозрение», № 12 (681), 2003. стр.69
  7. ↑ «The mission will last about two years, although the duration will depend on the security situation»
    Japanese troops to Iraq by December // UPI от 6 октября 2003
  8. ↑ Япония отправляет первых солдат в Ирак // «Коммерсантъ» от 19 декабря 2003
  9. ↑ Японские войска прибыли в Ирак // NEWSRU.COM от 19 января 2004
  10. ↑ Japanese troops to relieve current group // UPI от 8 мая 2004
  11. ↑ Японские солдаты останутся в Ираке еще на год // LENTA.RU от 7 декабря 2005
  12. ↑ End of an era as Japan enters Iraq // «The Guardian» от 26 июля 2003
  13. ↑ GSDF to build high-tech Iraq fort // «The Japan Times» от 4 февраля 2004
  14. ↑ Japanese troops leave Iraq // «The Sydney Morning Herald» от 8 июля 2006 года
  15. ↑ Aussie troops search for bombs in Iraq // «The Sydney Morning Herald» от 24 июня 2005 года
  16. ↑ High court: ASDF mission to Iraq illegal // «The Japan Times» от 17 апреля 2008
  17. ↑ Japan may pull air troops out of Iraq // UPI от 11 сентября 2008
  18. ↑ Masaya Kato. SDF logs cast doubt over legality of Japan’s Iraq mission // «Asian Review» от 17 апреля 2018
  19. ↑ GSDF troops enjoyed Japanese rice, cup noodles sent over to Samawah // «The Japan Times» от 19 июля 2006
  20. ↑ Report says SDF mission in Iraq was a ‘purely military operation’ // «The Japan Times» от 20 июля 2015
  21. ↑ SDF said to be rife with bullying, mental illness and suicide // «Japan Today» от 22 июня 2015
  22. ↑ Japan: Suicide Rate for SDF veterans of Iraq War higher than U.S. troops Архівавана 2 кастрычніка 2018. // «Akahata» от 3 мая 2008
  23. ↑ Julian Ryall. The SDF has a problem': 54 members of Japanese military commit suicide despite less stressful deployments // «South China Morning Post» от 28 мая 2015
  24. ↑ 51.6 % oppose SDF dispatch to Iraq but Cabinet support up // «The Japan Times» от 19 января 2004
  25. ↑ В Токио прошла демонстрация противников отправки в Ирак японских войск // «Подробности. UA» от 4 июля 2004
  26. ↑ DPJ’s platform vows troop pullout // «The Japan Times» от 17 августа 2005
  27. ↑ Japanese rally against Iraq war as U.S. general visits // REUTERS от 21 марта 2007
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Японскі_ваенны_кантынгент_у_Іраку&oldid=4326130"