Мікалай Фёдаравіч Ватуцін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Фёдаравіч Ватуцін
руск.: Никола́й Фёдорович Вату́тин
Дата нараджэння 3 (16) снежня 1901
Месца нараджэння
Дата смерці 15 красавіка 1944(1944-04-15)[1] (42 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія
Званне Генерал арміі
Камандаваў Паўднёва-Заходні фронт, Варонежскі фронт і 1-ы Украінскі фронт
Бітвы/войны Грамадзянская вайна ў Расіі
Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Суворава I ступені
Ордэн Кутузава I ступені
Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
Медаль «За абарону Сталінграда»
Медаль «За абарону Сталінграда»
Замежныя ўзнагароды
Ордэн «Чырвонага Сцяга», Манголія Чэхаславацкі Ваенны крыж 1939
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікала́й Фё́даравіч Вату́цін (3 (16) снежня 1901, сяло Чапухіно, Валуйскі павет, Варонежская губерня — 15 красавіка 1944, Кіеў) — савецкі военачальнік, генерал арміі (12 лютага 1943) Герой Савецкага Саюза (15 красавіка 1965 года, пасмяротна). Выхадзец з сялянскай сям'і, Мікалай Ватуцін прайшоў шлях ад чырвонаармейца да генерала арміі. У гады Вялікай Айчыннай вайны ён узначальваў войскі Варонежскага, Паўднёва-Заходняга і 1-га Украінскага франтоў да сваёй гібелі ў 1944 годзе.

Зноскі

  1. Nikolai Fyodorovich Vatutin // TracesOfWar

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]