Перайсці да зместу

Канфлікт у Ківу: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Наступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Новая старонка: '{{Узброены канфлікт |канфлікт = Канфлікт у Ківу |частка = |выява = M23 in Goma.PNG |памер = 200px |загал...'
(Няма розніцы)

Версія ад 19:26, 28 верасня 2019

Канфлікт у Ківу
Паўстанцы «Руху 23 сакавіка» ў Гоме, лістапад 2012.
Паўстанцы «Руху 23 сакавіка» ў Гоме, лістапад 2012.
Дата 2004—2009, 2012—2013, з 2015
Месца Паўночнае Ківу
Прычына Абарона народнасці тутсі ва ўсходніх кангалезскімі правінцыях
Вынік канфлікт працягваецца
Праціўнікі
 ДР Конга
Міліцыя Май-Май
Дэмакратычныя сілы вызвалення Руанды (2006—2014)
Садружнасць Незалежных Дзяржаў Наймiты з краiн СНД[1][2]
  • Замежная падтрымка:
    • Арганізацыя Аб’яднаных Нацый MONUSCO (дапамога ў навядзенні парадку[3])
    •  Беларусь (пастаўкі і рамонт тэхнікі, ваенныя інструктары[1][4][5])
 Нацыянальны кангрэс народнай абароны (2006—2009)
Дэмакратычная Рэспубліка Конга Рух 23 сакавіка (з 2012)
Дэмакратычныя сілы вызвалення Руанды (з 2014)
Камандуючыя
Дэмакратычная Рэспубліка Конга Жазеф Кабіла (да студзеня 2019)
Дэмакратычная Рэспубліка Конга Фелікс Чысекеды (са студзеня 2019)
Дэмакратычная Рэспубліка Конга Люс’ен Бахума
Ігнасе Мурванаш’яка
Арганізацыя Аб’яднаных Нацый Бабакар Геі 		Ларан Нкунда #
Дэмакратычная Рэспубліка Конга Боска Нтаганда Здаўся
Сільвестр Мудакумура
Калікст Мбарусімана
Ігнасе Мурванаш’яка
Страты
Дэмакратычная Рэспубліка Конга 508—808 забiтых[7][8]
Садружнасць Незалежных Дзяржаў 2 забiтых[1], 1 паранены, 1 палонны[2]
Арганізацыя Аб’яднаных Нацый 17 забiтых[9][10]
Беларусь 3 параненых[5] 		2062—2462 забiтых[7][8]
Агульныя страты
11 873 забiтых (на пачатак 2018[11][12][13][14][15])
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Канфлікт у Ківу — канфлiкт, якi пачаўся з мяцежа генерала Нкунды ва ўсходніх кангалезскімі правінцыях пад падставай абароны народнасці тутсі ў 2004 годзе.

2004—2009

Вясной—летам 2004 генерал Ларан Нкунда сумесна з палкоўнікам Жулем Мутебутсі падняў мяцеж і на чале двухтысячнага корпуса атакаваў сталіцу Паўднёвага Ківу горад Букаву пад падставай абароны нацыянальнай меншасці тутсі ад паўтарэння руандзiйскiх падзей. Урад ДР Конга абвінавачвалася ў бяздзейнасці і патуранне баевікоў хуту Інтэрахамвэ, якія гаспадарылі ў памежных з Руандай лагерах бежанцаў. У ходзе баёў за горад 20 салдат урадавых сіл загінулі, а горад перайшоў у рукі мяцежнікаў. Аднак прэзідэнт Жазеф Кабіла заявіў пра намер аднавіць канстытуцыйны парадак у рэгіёне[16]. Урадавыя войскі пад правадырствам генерала Феліс Мбуза Мабе ўжо праз тыдзень выціснулі мяцежнікаў з Букаву на паўночны захад[17]. У войску Нкунды адбыўся раскол. Яго паплечнік Мутебутсi эміграваў у Руандy.

У 2005 годзе Нкунда прыкметна ўзмацніўся, шэрагі яго прыхільнікаў папоўніліся дэзертырамі з урадавай арміі, якія раней належалі РКД. У 2006 Нкунда заявіў аб стварэнні Нацыянальнага кангрэса народнай абароны.

30 жніўня 2007 тысячны корпус Ларана Нкунды атакаваў горад Катале, 60 км на паўночны захад ад сталіцы правінцыі Гома[18]. 11 снежня захапіў горад Мушак на ўсходзе краіны (у 40 км на паўночны захад ад Гома — сталіцы правінцыі Паўночнае Ківу)[19].

У кастрычніку 2008 года Ларан Нкунда аднавіў баявыя дзеянні ў Паўночным Ківу.

22 студзеня 2009 года Нкунда быў арыштаваны падчас сумеснай ваеннай аперацыі кангалезскай і руандзiйскaй армій пасля сваіх уцёкаў у Руанду[20].

2012—2013

У красавіку 2012 года салдаты-тутсі паднялі мяцеж супраць урада Дэмакратычнай Рэспублікі Конга. Мяцежнікі сфармавалі паўстанцкую групоўку «Рух 23 сакавіка» (М23), якая складаецца з былых членвў «Нацыянальнага кангрэса народнай абароны Конга». Мяцеж ўзначаліў Боска Нтаганда[21].

17 лістапада пасля нападу паўстанцаў з «Руху 23 сакавіка» на горад Кібумба ўрадавыя сілы пакінулі горад[22]. Тады ж ваенныя вертбалёты міратворцаў ААН абстралялі пазіцыі групоўкі «Руху 23 сакавіка» у Кiбумбе. Савет Бяспекі ААН асудзіў аднаўленне ваенных дзеянняў і запатрабаваў ад «Руху 23 сакавіка» неадкладнага спынення далейшага прасоўвання да горада Гома. Таксама паўстанцамі быў узяты горад Рутшуру.

19 лістапада 2012 года ў ходзе перастрэлкі паміж урадавымі войскамі, пры падтрымцы міратворцаў ААН, і паўстанцамі з «Руху 23 сакавіка» атрымалася адбіць напад мяцежнікаў[3]. Напад праходзіла на аэрапорт у паўночных прыгарадах горада Гома, паўстанцы прайшлі да аэрапорта міма базы міратворцаў ААН, хаваючыся за дамамі мясцовых жыхароў[3].

20 лістапада «Рух 23 сакавіка» абвясціў аб узяцці горада Гома без супраціву. Армія ДР Конга ўжывала верталёты і артылерыю, але ў выніку пакінула горад паўстанцам. Паўстанцы захапілі горад упершыню з 2003 года. Войскі міратворчай місіі ААН не сталі ўступаць у бой з паўстанцамі, баючыся стратаў сярод мірнага насельніцтва. Таксама 20 лістапада паўстанцы захапілі горад Саке, які знаходзіцца ў 25 км на захад ад ад Гомы і працягнулі наступленне на сталіцу ДР Конга, Кіншасе[23].

Нягледзячы на ​​тое, што паўстанцы заявілі аб узяцці горада, прадстаўнікі місіі ААН заявілі аб тым, што міратворцы дагэтуль кантралююць аэрапорт[24].

У выніку сутыкненняў паміж урадавымі войскамі і паўстанцамі з М23, якія адбыліся 15 ліпеня 2013 г., былі забітыя па меншай меры 130 чалавек. Баі адбыліся недалёка ад Гомы. У ходзе супрацьстаяння войскі ўжывалі танкі. Таксама бакі выкарыстоўвалі мінамёты. З раёна сутыкненняў у Гоме беглі каля тысячы чалавек[25].

12 снежня ўлады Дэмакратычнай рэспублікі Конга падпісалі з паўстанцкай групоўкай M23 мірнае пагадненне[26]. Цырымонія падпісання пагаднення, якая прайшла ў Найробі, павінна была адбыцца яшчэ 11 лістапада ў Угандзе. Аднак тады падпісанне было адкладзена, паколькі бакі не маглі прыйсці да згоды з нагоды таго, як назваць дакумент: пагадненнем або дэкларацыяй[27].

3 2015

31 студзеня войскі ДРК распачалі кампанію супраць паўстанцаў хуту[28]. 13 сакавіка 2015 года ваенны прэс-сакратар абвясціў, што з пачатку студзеньскага наступлення агулам 182 баевiкоў FDLR былі забітыя[29]. У студзені 2016 года пачаліся баявыя дзеянні паміж апалчэнцамі FDLR, ADF і Май-Май, у выніку якіх тысячы ратаваліся ў прылеглыя раёны Гомы[30].

27 студзеня 2017 года ў раёне Рутшуру збітыя паўстанцамi М-23 (па некаторых дадзеных, аварыя адбылася па тэхнічных прычынах) два верталёта Мі-24, на адным з якіх былі трое беларускіх ваенспецоў, якія займаліся падрыхтоўкай лётчыкаў і тэхнікаў кангалезскіх ваенна-паветраных сіл. Усе беларусы выжылі, але былі шпіталізаваны ў медустанову горада Гома[31][32][5][4]. Пілоты другога верталёта былі грузінамі, адзін з якіх трапіў у палон да баевікоў. За пілота быў прызначаны выкуп у мільён долараў[2].

Гл. таксама

Зноскі

  1. ↑ а б в Ремонт и модернизация штурмовиков Су-25 ДРК в Барановичах
  2. ↑ а б в Мятежники в Конго пленили грузинского пилота и требуют $1 млн
  3. ↑ а б в Миротворцы ООН отбили атаку повстанцев на город в Конго (руск.). Би-би-си (20 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2013. Праверана 23.11.2012.
  4. ↑ а б Беларусь поставляет в Конго военную технику - СМИ, Politring (13 мая 2018)
  5. ↑ а б в На борту Ми-24, разбившегося в Конго, были трое белорусов, Белновости (1 февраля 2017)
  6. ↑ а б Совбез ООН осудил повстанцев в ДРК, захвативших город (руск.). Би-би-си (21 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2013. Праверана 23.11.2012.
  7. ↑ а б http://www.ploughshares.ca/content/democratic-republic-congo-1990-first-combat-deaths
  8. ↑ а б Estimate for 2013 only presented by Casey-Maslen, Stuart, ed. (2014). The War Report: Armed Conflict in 2013. Oxford: Oxford University Press. pp. 135–6.
  9. ↑ "Rebels kill 15 peacekeepers in Congo in worst attack on U.N. in recent". Reuters. 8 December 2017. Архівавана з арыгінала 6 October 2018. Праверана 10 December 2017 – via Reuters.
  10. ↑ Alexandra Johnson (11 October 2017). "The Allied Democratic Forces Attacks Two UN Peacekeepers in the DRC". Center for Security Policy. Архівавана з арыгінала 16 November 2018. Праверана 13 October 2017.
  11. ↑ Kivu Conflict..
  12. ↑ Realtime Data (2017)..
  13. ↑ RDC: au moins 15 casques bleus tués et 3 portés disparus dans le nord-est (8 décembre 2017)..
  14. ↑ DR Congo: New ‘Kivu Security Tracker’ Maps Eastern Violence (7 décembre 2017)..
  15. ↑ ACLED Data (2018)..
  16. ↑ Интерахамве против баньямуленге
  17. ↑ Мбуза Мабе выгнал Нкунду и Мутебутси
  18. ↑ Тысячи беженцев спасаются от боев в ДРК
  19. ↑ DR Congo rebels retake key town
  20. ↑ DR Congo rebel leader 'arrested' (англ.)
  21. ↑ DR Congo troops shell rebel bases (англ.). Аль-Джазира (18 мая 2012). Архівавана з першакрыніцы 2 снежня 2012. Праверана 23.11.2012.
  22. ↑ Совбез ООН осуждает нападения повстанцев в ДРК (руск.). Би-би-си (18 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2013. Праверана 23.11.2012.
  23. ↑ Повстанцы в ДРК отказываются остановить наступление (руск.). Би-би-си (22 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2013. Праверана 23.11.2012.
  24. ↑ ООН заверяет, что контролирует аэропорт в Гоме в ДРК (руск.). РИА Новости (20 лістапада 2012). Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2013. Праверана 23.11.2012.
  25. ↑ В Конго идут бои с применением танков: погибли 130 человек(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 18 ліпеня 2013. Праверана 3 лістапада 2013.
  26. ↑ Twitter
  27. ↑ Лента.ру
  28. ↑ DR Congo says offensive against Hutu rebels underway (31 студзеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 8 February 2015. Праверана 1 February 2015.
  29. ↑ Traque contre les FDLR: environ 182 rebelles neutralisés au Nord et Sud-Kivu. Radio Okapi (13 сакавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 15 March 2015. Праверана 15 March 2015.
  30. ↑ Fighting in eastern DRC forces thousands to flee. News Stories (29 студзеня 2016). Архівавана з першакрыніцы 4 March 2016. Праверана 26 February 2016.
  31. ↑ В ДР Конго был сбит вертолет Ми-24 с грузинским экипажем
  32. ↑ В Конго сбили вертолет с предположительно белорусским экипажем, Белновости (31 января 2017)
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Канфлікт_у_Ківу&oldid=3457077"