Іван Пятровіч Макаловіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Іван Макаловіч)
Іван Пятровіч Макаловіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 20 верасня 1940(1940-09-20)
Месца нараджэння
Дата смерці 29 лістапада 2017(2017-11-29) (77 гадоў)
Грамадзянства  СССР Беларусь
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці журналіст
Жанр проза
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Срэбраны медаль ВДНГ

Іва́н Пятро́віч Макало́віч (20 верасня 1940, Дубаўка, Лунінецкі раён, Брэсцкая вобласць — 29 лістапада 2017) — беларускі журналіст, літаратар, гісторык.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся у вёсцы Дубаўка Лунінецкага раёна Брэсцкай вобласці. Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт (1966). Кандыдат гістарычных навук. Тэма дысертацыі: «Друк Беларусі ў барацьбе за паскарэнне навукова-тэхнічнага прагрэсу ў прамысловасці (1971—1980 гг.)». Слухач Вышэйшай партыйнай школы пры ЦК КПСС (1973—1975).

З ліпеня 1959 гады працаваў у калгасе імя Фрунзэ Лунінецкага раёна. Служыў у Савецкай Арміі (1959—1962). У 1966—1973 гг. працаваў літаратурным супрацоўнікам, загадчыкам аддзела прамысловасці, будаўніцтва і транспарту абласной газеты «Мінская праўда».

У 1975 годзе пачаў працаваць у газеце «Звязда» загадчыкам аддзелаў будаўніцтва, навукі і навучальных устаноў, прапаганды. З 1981 г. — намеснік, з 1986 рэдактар ​​газеты «Звязда». Быў старшынём Дзяржаўнага камітэта па друку (1989—1990), галоўным рэдактарам творчай студыі «Фота і жыццё» (1990), намеснікам галоўнага рэдактара газеты «Народная газета» (1990—1995). З 1995 намеснік галоўнага рэдактара газеты «Народная воля».

Член Цэнтральнага Камітэта Кампартыі Беларусі (1986—1990); старшыня Саюза журналістаў Беларусі (1986—1990); сакратар Саюза журналістаў СССР (1987—1990); член праўлення Беларускага камітэта міру (з 1987), намеснік старшыні таварыства «Беларусь — Польшча» (з 1987), адзін з заснавальнікаў Грамадскага навукова-аналітычнага цэнтра «Беларуская перспектыва» (1995—1999)[1].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1987); медалём «За доблесную працу»; у адзнаку 100-годдзя з дня нараджэння У. І. Леніна (1970); срэбным медалём ВДНГ (1983); залатым ганаровым знакам агенцтва «Інтэрпрэс» (Польшча).

Сям'я[правіць | правіць зыходнік]

Жонка — Людміла Андрэеўна Макаловіч, сыны Уладзімір, Ігар.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Шматлікія публікацыі ў газетах і часопісах, 10 кніг, у тым ліку:
  • О, как нам далеко ещё до Беларуси! / Іван Пятровіч Макаловіч. — Беларусь, 1994 г.
  • Версія капітана Барташа: Аповесці — Мн.: Маст. Літ-ра, 1989 г. — 192 с.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

  • Кто есть кто в Беларуси. Москва: Книжный дом «Университет», 1999. Укладальнік: калектыў Навукова-біяграфічнага цэнтру «Асоба і грамадства»