Іван Міхайлавіч Галынскі

Іван Міхайлавіч Галынскі
Іван Міхайлавіч Галынскі
	; Генерал-маёр Світы Яго Вялікасці Іван Міхайлавіч Галынскі
Нараджэнне	12 мая 1826
Смерць	7 снежня 1899 (73 гады); Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя;
Месца пахавання	Сіманаў манастыр[d];
Род	Галынскія[d]
Бацька	Міхаіл Казіміравіч Галынскі
Маці	Марыя Міхайлаўна Шахаўская[d]
Веравызнанне	праваслаўе
Званне	генерал-лейтэнант
Узнагароды

Іван Міхайлавіч Галынскі (руск.: Иван Михайлович Голынский (Галынский); 12 мая 1826 — 7 снежня 1899) — расійскі ваенны дзеяч, землеўласнік Мсціслаўскага павета.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў са старажытнага беларускага роду Галынскіх. Нарадзіўся ў сям’і Міхаіла Казіміравіча Галынскага, былога мсціслаўскага павятовага маршалка, і княжны Марыі з Шахаўскіх.

Іван Галынскі нарадзіўся 12 мая 1826 года. Ахрышчаны па каталіцкім абрадзе 25 мая таго ж года ў Мазыкінскім касцёле Мсціслаўскага павета Магілёўскай губерні. А 20 мая 1833 года Івана ахрысцілі па праваслаўным абрадзе ў Сімферопальскім саборы Таўрычаскай губерні.

Івану неўзабаве адышла частка маёнтка бацькі, Соіна, дзе ў 1844 годзе лічылася 1654 душы прыгонных.

Афіцэрскую службу Іван пачаў 18 кастрычніка 1846 года ў лейб-гвардыі Конным палку^[ru]. Верагодна, спачатку асаблівых поспехаў Галынскі не праявіў, бо першая сур’ёзная ўзнагарода ў яго з’явілася толькі ў 1863 годзе: палаш з надпісам «За адвагу».

6 студзеня 1865 года Галынскі стаў камандзірам Кірасірскага палка^[ru] ў Гатчыне. У той час ён быў у чыне палкоўніка. 27 сакавіка 1866 года яго ўзвялі ў генерал-маёры Світы Яго Вялікасці.

5 мая 1867 года ў Кірасірскі полк прыбыў для службы новы малодшы ўрач, Іван Аляксандравіч Маеў (1840—1898), які неўзабаве па сваёй ініцыятыве пачаў чытаць першы ў акрузе курс ваеннай гігіены ва ўнтар-афіцэрскай школе палка. Камандзір палка Галынскі ўхваліў пачынанне і паслаў пра гэта даклад на Найвышэйшае імя, што і паслужыла нагодай да ўвядзення абавязковага чытання гігіены ў войсках Пецярбургскай акругі.

Граф С. Д. Шарамецеў^[ru] у сваіх мемуарах успамінаў:

Генерал-маёр Галынскі быў улюбёнцам князя У. Д. Галіцына, чалавек быў добры і шаноўны, але па службе недальнабачны. У яго былі вялікія сувязі ў Маскве з сямействамі князёў Шахаўскіх і Мураўёвых.

Арыгінальны тэкст (руск.)

Генерал-майор Голынский был любимцем князя В. Д. Голицына, человек был добрый и почтенный, но по службе недальновиден. У него были большие связи в Москве с семействами князей Шаховских и Муравьёвых.

Генерал-маёр Світы Яго Вялікасці Іван Галынскі пакінуў службу ў Гатчынскім Кірасірскім палку 18 лістапада 1869 года. Пасля служыў начальнікам 5-й кавалерыйскай дывізіі^[ru], а з 1873 года ў запасных войсках. 1 студзеня 1878 года Галынскі быў удастоены звання генерал-лейтэнанта.

У 1884 годзе ён сышоў у адстаўку і вярнуўся ў свае ўладанні, якія да гэтага часу моцна павялічыліся, бо пасля смерці бацькі Іван Міхайлавіч атрымаў у спадчыну ў Мсціслаўскім павеце Магілёўскай губерні ўвесь маёнтак Соіна, дзе было 4147,5 дзесяцін зямлі, у тым ліку пад лесам — 2850, пад пашай — 613, пад сенажаццю — 312. Тут таксама было 4 млыны і сукнавальня, карчма, 2 паромы і цагельня.

У сярэдзіне 1890-х гадоў адстаўны генерал-лейтэнант Галынскі жыў у Пецярбургу. Апошнія гады жыцця Іван Міхайлавіч правёў у кватэры дома № 19 у Манежным завулку. Памёр 7 снежня 1899 года. Пахавалі яго ў Маскве, у Сіманавым манастыры.

Узанагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнамі Св. Станіслава 1-й ступені (1871), Св. Ганны 1-й ступені (1875), Св. Уладзіміра 2-й ступені (1877), Белага Арла (1879).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Командиры гатчинских (синих) кирасир. Иван Михайлович Голынский (1826—1899)