Ігар Аляксеевіч Сігаў
Ігар Сігаў | |
---|---|
Дата нараджэння | 30 снежня 1968 (55 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Адукацыя | |
Прафесія | акцёр, кінаакцёр, тэатральны акцёр |
Гады актыўнасці | З 1994 г. па сённяшні час |
Тэатр | |
Член у | |
Узнагароды | |
IMDb | ID 2333139 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ігар Аляксеевіч Сігаў, часам Сігоў (30 снежня 1968, Полацк) — беларускі акцёр тэатра і кіно, Заслужаны артыст Беларусі (2011)[1].
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Ігар Сігаў займаўся ў тэатральнай студыі горада Полацка. У 1989—1990 гадах працаваў арганізатарам канцэртна-відовішчных мерапрыемстваў Палаца культуры вытворчага аб’яднання «Шкловалакно» ў Полацку. У 1990—1994 гадах навучаўся ў Беларускай акадэміі мастацтваў, пасля заканчэння якой працаваў у Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі[1]. З 2012 па 2014 год адначасова з’яўляўся дырэктарам РТДБ[2]. З 2014 да 2020 года акцёр Купалаўскага тэатра. У лістападзе 2022 года з’ехаў у Польшчу. Працуе таксістам, супрацоўнічае з тэатральнай групай «Купалаўцы»[3].
Фільмаграфія
[правіць | правіць зыходнік]На яго рахунку ў кінематографе ўдзел у больш як 50 стужках пераважна замежнай вытворчасці. Фільм «Дзверы» ірландскага рэжысёра Хуаніты Уілсан, у якім акцёр выканаў галоўную ролю, браў Гран-пры на разнастайных кінафестывалях, а таксама ў 2010 годзе быў намінаваны на прэмію «Оскар» (як «Найлепшы кароткаметражны гульнявы фільм»), з нагоды чаго акцёр наведаў цырымонію ўручэння ў Лос-Анджэлесе[4].
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]1999 г. — Гран-пры на «Маладзечанскай сакавіцы—99». За лепшае ўвасабленне ролі Мужчыны ў спектаклі «Апошняя пастараль» паводле А. Адамовіча, пастаноўка М. Дзінава.
2003 г. — узнагароджаны нагрудным знакам Міністэрства культуры за ўклад у развіццё культуры Беларусі «За высокае прафесійнае майстэрства і значны ўклад у развіццё беларускага тэатральнага мастацтва» акцёру, вядучаму майстру сцэны.
2006 г., чэрвень — VIII Міжнародны тэатральны фестываль «Мельпамена Таўрыі» — дыплом дырэктара фестывалю «За сцэнічнае ўвасабленне глыбіні славянскай душы» ў спектаклі «Адвечная песня» Я. Купалы, пастаноўка С. Кавальчыка (горад Херсон, Украіна).
2006 г., лістапад — дыплом акцёру на тэатральным конкурсе ХІІІ ММКФ «Лістапад» ад «Народнай газеты» за спектакль «Адвечная песня» Я. Купалы, сцэнічная ідэя і пастаноўка С. Кавальчыка (горад Мінск).
2007 г. — персанальная надбаўка Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь за выдатны ўклад у развіццё культуры і мастацтва Рэспублікі Беларусь акцёру, вядучаму майстру сцэны.
2007 г. — узнагароджаны медалём Францыска Скарыны[1].
Зноскі
- ↑ а б в Заслужаны артыст РБ Ігар Сігаў(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2013. Праверана 22 сакавіка 2014.
- ↑ Кандрацьеў Г.. Дырэктару Тэатра белдраматургіі не працягнулі кантракт . Наша Ніва (21 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2014. Праверана 22 сакавіка 2014.
- ↑ «Для мяне ўсё адназначна». Ігар Сігоў, сэкс-сімвал беларускага кіно, скончыў здымацца ў Расіі і працуе таксістам . Наша Ніва. Праверана 26 верасня 2023.
- ↑ Хоміч І.. Ігар Сігаў: “Адзінокі востраў” – кіно не для ўсіх”. Прэм’ера фільма з удзелам вядомага актора . Брестский курьер (7 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2014. Праверана 22 сакавіка 2014.
- Нарадзіліся 30 снежня
- Нарадзіліся ў 1968 годзе
- Нарадзіліся ў Полацку
- Выпускнікі Беларускай акадэміі мастацтваў
- Постаці Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы
- Постаці Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі
- Узнагароджаныя медалём Францыска Скарыны
- Заслужаныя артысты Беларусі
- Асобы
- Акцёры тэатра Беларусі
- Кінаакцёры Беларусі