Ігар Аляксеевіч Сігаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ігар Сігаў
Дата нараджэння 30 снежня 1968(1968-12-30) (55 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Адукацыя
Прафесія акцёр, кінаакцёр, тэатральны акцёр
Гады актыўнасці З 1994 г. па сённяшні час
Тэатр
Узнагароды
медаль Францыска Скарыны
Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь
IMDb ID 2333139
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ігар Аляксеевіч Сігаў, часам Сігоў (30 снежня 1968, Полацк) — беларускі акцёр тэатра і кіно, Заслужаны артыст Беларусі (2011)[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Ігар Сігаў займаўся ў тэатральнай студыі горада Полацка. У 1989—1990 гадах працаваў арганізатарам канцэртна-відовішчных мерапрыемстваў Палаца культуры вытворчага аб’яднання «Шкловалакно» ў Полацку. У 1990—1994 гадах навучаўся ў Беларускай акадэміі мастацтваў, пасля заканчэння якой працаваў у Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі[1]. З 2012 па 2014 год адначасова з’яўляўся дырэктарам РТДБ[2]. З 2014 да 2020 года акцёр Купалаўскага тэатра. У лістападзе 2022 года з’ехаў у Польшчу. Працуе таксістам, супрацоўнічае з тэатральнай групай «Купалаўцы»[3].

Фільмаграфія[правіць | правіць зыходнік]

На яго рахунку ў кінематографе ўдзел у больш як 50 стужках пераважна замежнай вытворчасці. Фільм «Дзверы» ірландскага рэжысёра Хуаніты Уілсан, у якім акцёр выканаў галоўную ролю, браў Гран-пры на разнастайных кінафестывалях, а таксама ў 2010 годзе быў намінаваны на прэмію «Оскар» (як «Найлепшы кароткаметражны гульнявы фільм»), з нагоды чаго акцёр наведаў цырымонію ўручэння ў Лос-Анджэлесе[4].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

1999 г. — Гран-пры на «Маладзечанскай сакавіцы—99». За лепшае ўвасабленне ролі Мужчыны ў спектаклі «Апошняя пастараль» паводле А. Адамовіча, пастаноўка М. Дзінава.

2003 г. — узнагароджаны нагрудным знакам Міністэрства культуры за ўклад у развіццё культуры Беларусі «За высокае прафесійнае майстэрства і значны ўклад у развіццё беларускага тэатральнага мастацтва» акцёру, вядучаму майстру сцэны.

2006 г., чэрвень — VIII Міжнародны тэатральны фестываль «Мельпамена Таўрыі» — дыплом дырэктара фестывалю «За сцэнічнае ўвасабленне глыбіні славянскай душы» ў спектаклі «Адвечная песня» Я. Купалы, пастаноўка С. Кавальчыка (горад Херсон, Украіна).

2006 г., лістапад — дыплом акцёру на тэатральным конкурсе ХІІІ ММКФ «Лістапад» ад «Народнай газеты» за спектакль «Адвечная песня» Я. Купалы, сцэнічная ідэя і пастаноўка С. Кавальчыка (горад Мінск).

2007 г. — персанальная надбаўка Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь за выдатны ўклад у развіццё культуры і мастацтва Рэспублікі Беларусь акцёру, вядучаму майстру сцэны.

2007 г. — узнагароджаны медалём Францыска Скарыны[1].

Зноскі

  1. а б в Заслужаны артыст РБ Ігар Сігаў. Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2013. Праверана 22 сакавіка 2014.
  2. Кандрацьеў Г.. Дырэктару Тэатра белдраматургіі не працягнулі кантракт. Наша Ніва (21 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2014. Праверана 22 сакавіка 2014.
  3. «Для мяне ўсё адназначна». Ігар Сігоў, сэкс-сімвал беларускага кіно, скончыў здымацца ў Расіі і працуе таксістам . Наша Ніва. Праверана 26 верасня 2023.
  4. Хоміч І.. Ігар Сігаў: “Адзінокі востраў” – кіно не для ўсіх”. Прэм’ера фільма з удзелам вядомага актора. Брестский курьер (7 сакавіка 2012). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2014. Праверана 22 сакавіка 2014.
У Вікіцытатніку ёсць старонка па тэме Ігар Сігаў