Агюст Манферан

Агюст Манферан
фр.: Henri Louis Auguste Ricard de Montferrand
Я. А. Плюшар. Партрэт архітэктара Манферана. 1834 год.
Дата нараджэння	23 студзеня 1786(1786-01-23)[…]
Месца нараджэння	Шаё[d], XVI акруга Парыжа, Парыж, Каралеўства Францыя
Дата смерці	28 чэрвеня (10 ліпеня) 1858 (72 гады)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Месца пахавання	могілкі Манмартр
Грамадзянства	Францыя
Працы і дасягненні
Месца працы	Augustín de Vetancurt[d]
Працаваў у гарадах	Санкт-Пецярбург
Найважнейшыя пабудовы	Ісакіеўскі сабор, Аляксандраўская калона, Помнік Мікалаю I Старакірмашны сабор
Уплыў	Charles Percier[d]
Узнагароды	Ордэн Святога Уладзіміра III ступені Ордэн Ганаровага легіёна
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Анры Луі Агюст Рыкар дэ Манферан (фр.: Henri Louis Auguste Ricard de Montferrand; 23 студзеня 1786, Шаё, прадмесце Парыжа — 28 чэрвеня (10 ліпеня) 1858, Санкт-Пецярбург) — архітэктар, будаўнік Ісакіеўскага сабора ў Санкт-Пецярбургу.

На рускі манер яго таксама называлі Аўгуст Аўгуставіч Манферан і Аўгуст (Аўгустын) Антонавіч Манферан.

Біяграфія

Сапраўднае прозвішча яго было Рыкар (фр.: Ricard). Нарадзіўся ў 1786 годзе, у Шаё (дэпартамент Сены, у Францыі), вучыўся ў Парыжы пад кіраўніцтвам Перс'е, Фантэна і Антуана Камар'е (айчым), удзельнічаў у пабудове царквы Марыі Магдаліны.

Пасля заканчэння школы архітэктуры Манферан ў 1813 годзе паступіў на ваенную службу ў напалеонаўскую ганаровую гвардыю. Вызначыўшыся ў бітве пры Ханау, быў узнагароджаны ордэнам Ганаровага легіёна і атрымаў чын старэйшага кватэрмайстара. Выйшаў у адстаўку неўзабаве пасля Лейпцыгскай бітвы.

Красавік 1814 года карэнным чынам змяніў яго лёс. Манферану ўдалося прыцягнуць да сябе ўвагу Аляксандра I, падаючы яму «Альбом розных архітэктурных праектаў, прысвечаных Яго Вялікасці Імператару Усерасійскаму Аляксандру I», выкананы ўласнаручна. Гэта падзея адбылася адразу ж пасля ўступлення рускіх войскаў у Парыж.

Сярод малюнкаў у гэтым альбоме былі праекты коннай статуі, каласальнага абеліска, Трыумфальнай аркі «Адважнаму Расійскаму войску» і «Калоны ў гонар усеагульнага міру» (у ёй прасочваюцца матывы будучай Александраўскай калоны). Малюнкі альбома былі анатаваны кароткім пералікам неабходных будаўнічых матэрыялаў і там жа паказваўся кошт выдаткаў.

Паказаўшы сябе не толькі як выдатнага малявальшчыка, эксперта і аматара класічнага мастацтва, але і як тэхнічна падкаванага спецыяліста, Манферан дамогся свайго — ён атрымаў афіцыйнае, але пры гэтым ветлівае запрашэнне прыехаць у Санкт-Пецярбург. У 1816 годзе ён прыехаў у паўночную Пальміру, не пабаяўшыся змяніць свой лёс. Больш за 40 гадоў, да самай смерці, ён жыў і працаваў у гэтым горадзе.

Літаратура

• Манферан Аўгуст Аўгуставіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — С. 95. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Агюст Манферан