Міхал Ян Зянковіч: Розніца паміж версіямі

Міхал Ян Зянковіч
Міхал Ян Зянковіч
	; Міхал Ян Зянковіч. Невядомы мастак, 1762
	; Герб «Сястрэнец»
біскуп віленскі
	з 15 красавіка 1730
Дыяцэзія	Віленскае біскупства
Папярэднік	Караль Пётр Панцажынскі
Пераемнік	Ігнацы Якуб Масальскі
тытулярны біскуп
	з 27 чэрвеня 1718
Дыяцэзія	Juliopolis[d]
дапаможны біскуп
	з 27 чэрвеня 1718
Дыяцэзія	Жамойская дыяцэзія
пісар вялікі духоўны літоўскі
	1724 — 1729
Папярэднік	Багуслаў Гасеўскі
Пераемнік	Антоній Юзаф Война
Нараджэнне	1670; Драгічын, Драгічынская зямля, Падляшскае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая;
Смерць	23 студзеня 1762
Род	Зянковічы-Ператрускія
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Дзейнасць	тытулярны біскуп, каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 11:34, 9 снежня 2012

Міхал Ян Зянковіч (1670, каля Дарагічына на Падляшшы — 23 студзеня 1762) — рэлігійны і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Біскуп-суфраган жамойцкі (ад 1718), пісар вялікі літоўскі (1724—1729), біскуп віленскі (ад 1730).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Зянковічаў-Ператрускіх гербу «Сястрэнец»^[2].

Доўгі час быў пробашчам у Барысаве і Лідзе. Ад 1699 канонік віленскі, архідыякан жамойцкі. 27 красавіка 1718 зрабіўся біскупам-суфраганам жамойцкім, а ў 1724 — пісарам вялікім літоўскім. Ад 2 кастрычніка 1730 біскуп віленскі.

Падтрымліваў караля і вялікага князя Станіслава Ляшчынскага. У сувязі з перамогай Аўгуста Моцнага быў вымушаны з'ехаць у Прусію (1734), адкуль вярнуўся ў 1736.

Аднавіў Віленскую кафедру, фундаваў у месце касцёл Св. Іосіфа і Нікадзіма, шпіталь Св. Лазара. Дзеля павышэння ўзроўню навучання ў Віленскай духоўнай семінарыі запрасіў для яе кіравання ксяндзоў-камуністаў.

8 верасня 1750 быў каранатарам абраза Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў бернардзінскім касцёле Св. Міхала (Вільня)^[3].

Зноскі

↑ Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990. Праверана 16 кастрычніка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3892772"></a>
↑ Зянковіч Міхал Ян // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя. С. 235.
↑ Андрэй Шпунт. Знак асаблівай пашаны // «Наша Вера» № 1 (7), 1999.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак. А — Я. — 696 с. — ISBN 978-985-11-0487-7 (т. 3), ISBN 985-11-0315-2.
Wileński słownik biograficzny. — Bydgoszcz, 2002. ISBN 83-87865-28-1.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Міхал Ян Зянковіч

[_65e2b6f6a74880a2-1] Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990. Праверана 16 кастрычніка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3892772"></a>

[2] Зянковіч Міхал Ян // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя. С. 235.

[3] Андрэй Шпунт. Знак асаблівай пашаны // «Наша Вера» № 1 (7), 1999.

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 31: / Радок 31: @@
 Доўгі час быў пробашчам у [[Барысаў|Барысаве]] і [[Ліда|Лідзе]]. Ад [[1699]] канонік [[Вільня|віленскі]], архідыякан [[Жамойць|жамойцкі]]. [[27 красавіка]] [[1718]] зрабіўся біскупам-[[суфраган]]ам жамойцкім, а ў [[1724]] — пісарам вялікім літоўскім. Ад [[2 кастрычніка]] [[1730]] [[Віленская дыяцэзія|біскуп віленскі]].
-Падтрымліваў караля і вялікага князя [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіслава Ляшчынскага]]. У звязку з перамогай [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]] мусіў з'ехаць у [[Прусія|Прусію]] ([[1734]]), адкуль вярнуўся ў [[1736]].
+Падтрымліваў караля і вялікага князя [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіслава Ляшчынскага]]. У сувязі з перамогай [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]] быў вымушаны з'ехаць у [[Прусія|Прусію]] ([[1734]]), адкуль вярнуўся ў [[1736]].
 Аднавіў [[Віленская кафедра|Віленскую кафедру]], фундаваў у месце касцёл Св. Іосіфа і Нікадзіма, шпіталь Св. Лазара. Дзеля павышэння ўзроўню навучання ў [[Віленская духоўная семінарыя|Віленскай духоўнай семінарыі]] запрасіў для яе кіравання [[камуністы, манаскі ордэн|ксяндзоў-камуністаў]].