Тэадор Антоні Ваньковіч: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
VladimirZhV (размовы | уклад) др вікіфікацыя |
афармленне |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Цёзкі2|Ваньковіч}} |
{{Цёзкі2|Ваньковіч}} |
||
{{Дзяржаўны дзеяч |
{{Дзяржаўны дзеяч |
||
| беларускае імя = Тэадор |
| беларускае імя = Тэадор Антоні Ваньковіч |
||
| арыгінальнае імя = |
| арыгінальнае імя = |
||
| партрэт = |
| партрэт = |
||
Радок 8: | Радок 8: | ||
| герб = POL COA Lis.svg |
| герб = POL COA Lis.svg |
||
| подпіс герба = [[Герб «Ліс»]] |
| подпіс герба = [[Герб «Ліс»]] |
||
| шырыня герба = |
| шырыня герба = 120px |
||
| тытул = Падстароста менскі |
| тытул = Падстароста менскі |
||
Радок 26: | Радок 26: | ||
| месца смерці = |
| месца смерці = |
||
| пахаваны = |
| пахаваны = |
||
| род = [[Род Ваньковічаў|Ваньковічы]] |
| род = [[Род Ваньковічаў|Ваньковічы]] |
||
| бацька = [[Пётр Ваньковіч]] |
| бацька = [[Пётр Ваньковіч]] |
||
| маці = Ганна Дуніна-Глушынская |
| маці = Ганна Дуніна-Глушынская |
||
Радок 42: | Радок 42: | ||
| Commons = |
| Commons = |
||
}} |
}} |
||
'''Тэадор |
'''Тэадор Антоні Ваньковіч''' ({{lang-pl|Teodor Antoni Wańkowicz}}, ? — {{ДС|15|7|1716}}) — дзяржаўны дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Стольнік і падстароста судовы [[Менскі павет|менскі]] (1689—1716). |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
З роду [[Род Ваньковічаў|Ваньковічаў]] герба |
З роду [[Род Ваньковічаў|Ваньковічаў]] герба [[Герб «Ліс»|«Ліс зменены»]], сын [[Менскі павет|менскага]] войскага [[Пётр Ваньковіч|Пятра]] і [[Ваўкавыскі павет|ваўкавыскай]] харунжычанкі Ганны Дунін-Глушынскай. |
||
У |
У 1671—1676 гадах узгадваецца як падчашы [[Пінскі павет|пінскі]]. Каля 1685 стаў [[Менскі павет|менскім]] стольнікам, а ў 1689 годзе — падстаростам судовым. Гэтыя дзве пасады трымаў да канца жыцця. Таксама быў старостам падусвяцкім і рушаўскім. Пяць разоў засядаў у [[Трыбунал ВКЛ|Трыбунале ВКЛ]] у 1682, 1686, 1691, 1701 і 1709 (у гэтым годзе быў маршалкам кола Compositi judicii) гадах. Часта бываў кіраўніком на сойміках і судах фіскальных. У [[Горад Мінск|Менску]] заснаваў кляштары [[Касцёл Святой Марыі Магдалены і кляштар кармелітаў, Мінск|кармелітаў]] і [[Касцёл Святога Яна і кляштар баніфратаў, Мінск|баніфратаў]]. Ахвяраваў значныя сродкі [[Касцёл Святога Антонія і кляштар францысканцаў, Мінск|менскім францысканцам]]. Быў фундатарам мноства іншых кляштараў, у тым ліку тых жа законаў у [[Гарадскі пасёлак Івянец|Івянцы]] ([[Касцёл Святога Міхаіла Арханёла, Івянец|Касцёл Святога Міхаіла Арханёла]]). |
||
Згодна з [[Юзаф Вольф|Юзафам Вольфам]], незадоўга да смерці атрымаў ад [[Аўгуст Моцны|караля Аўгуста II]] прывілей на [[Кашталяны менскія|менскае кашталянства]]. Але нават калі прывілей і меў месца, Тэадор Ваньковіч не здолеў замацавацца на пасадзе кашталяна, бо з 1713 яе займаў [[Даніэль Выгоўскі]]. Ваньковіч застаўся стольнікам і падстаростам менскім, на гэтых пасадах і памёр пасля доўгай хваробы 15 ліпеня 1716. |
Згодна з [[Юзаф Вольф|Юзафам Вольфам]], незадоўга да смерці атрымаў ад [[Аўгуст Моцны|караля Аўгуста II]] прывілей на [[Кашталяны менскія|менскае кашталянства]]. Але нават калі прывілей і меў месца, Тэадор Ваньковіч не здолеў замацавацца на пасадзе кашталяна, бо з 1713 яе займаў [[Даніэль Выгоўскі]]. Ваньковіч застаўся стольнікам і падстаростам менскім, на гэтых пасадах і памёр пасля доўгай хваробы 15 ліпеня 1716. |
||
== Сям'я == |
== Сям'я == |
||
Быў жанаты |
Быў жанаты з дачкой [[Лідскі павет|лідскага]] земскага пісара Ганнай Войшнар і меў ад яе двух сыноў, Стэфана і Антонія, якія рана памёрлі, і пяць дачок: |
||
# Соф'ю, жонку [[Менскі павет|менскага]] войскага Францішка [[Род Валадковічаў|Валадковіча]]; |
# Соф'ю, жонку [[Менскі павет|менскага]] войскага Францішка [[Род Валадковічаў|Валадковіча]]; |
||
# Алену, жонку [[Наваградскі павет|новагародскага]] земскага суддзі [[Ян Рдултоўскі|Яна Рдултоўскага]]; |
# Алену, жонку [[Наваградскі павет|новагародскага]] земскага суддзі [[Ян Рдултоўскі|Яна Рдултоўскага]]; |
||
# Кацярыну, жонку [[Вількамірскі павет|вількамірскага]] скарбніка Яна Ярмаловіча; |
# Кацярыну, жонку [[Вількамірскі павет|вількамірскага]] скарбніка Яна Ярмаловіча; |
||
# Францішку, якая была ксеніяй [[Касцёл Святога Войцеха і кляштар бенедыкцінак, Мінск|мінскага закона Св. Бэнэдыкта]]; |
# Францішку, якая была ксеніяй [[Касцёл Святога Войцеха і кляштар бенедыкцінак, Мінск|мінскага закона Св. Бэнэдыкта]]; |
||
# Калумбу, |
# Калумбу, якая стала прэорыцай гэтага ж кляштара. |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* Niesiecki K. Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839—1846 |
* Niesiecki K. Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839—1846 |
||
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ||Ваньковічы|1|684}} |
|||
* Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4. |
|||
* '' |
* ''Чарняўскі Ф.'' Ураднікі Менскага ваяводства: біяграфічны даведнік, выпуск 1, с. 54. Мінск, 2007 |
||
{{DEFAULTSORT:Ваньковіч Тэадор Антоні}} |
{{DEFAULTSORT:Ваньковіч Тэадор Антоні}} |
||
Радок 72: | Радок 72: | ||
[[Катэгорыя:Старосты рушаўскія]] |
[[Катэгорыя:Старосты рушаўскія]] |
||
[[Катэгорыя:Старосты падусвяцкія]] |
[[Катэгорыя:Старосты падусвяцкія]] |
||
[[Катэгорыя:Дэпутаты Трыбуналу Вялікага Княства Літоўскага]] |
Версія ад 11:50, 17 красавіка 2016
Тэадор Антоні Ваньковіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Марцін Казімір Валадковіч | ||||||
Пераемнік | Андрэй Бенедыкт Карніцкі | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | невядома | ||||||
Смерць | 15 ліпеня 1716 | ||||||
Род | Ваньковічы | ||||||
Бацька | Пётр Ваньковіч | ||||||
Маці | Ганна Дуніна-Глушынская | ||||||
Жонка | Ганна Войшнар, Феліцыяна Эйдонаўна | ||||||
Дзеці |
Стэфан Антоні Соф’я Алена Кацярына Францішка Калумба |
Тэадор Антоні Ваньковіч (польск.: Teodor Antoni Wańkowicz, ? — 15 ліпеня 1716) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Стольнік і падстароста судовы менскі (1689—1716).
Біяграфія
З роду Ваньковічаў герба «Ліс зменены», сын менскага войскага Пятра і ваўкавыскай харунжычанкі Ганны Дунін-Глушынскай.
У 1671—1676 гадах узгадваецца як падчашы пінскі. Каля 1685 стаў менскім стольнікам, а ў 1689 годзе — падстаростам судовым. Гэтыя дзве пасады трымаў да канца жыцця. Таксама быў старостам падусвяцкім і рушаўскім. Пяць разоў засядаў у Трыбунале ВКЛ у 1682, 1686, 1691, 1701 і 1709 (у гэтым годзе быў маршалкам кола Compositi judicii) гадах. Часта бываў кіраўніком на сойміках і судах фіскальных. У Менску заснаваў кляштары кармелітаў і баніфратаў. Ахвяраваў значныя сродкі менскім францысканцам. Быў фундатарам мноства іншых кляштараў, у тым ліку тых жа законаў у Івянцы (Касцёл Святога Міхаіла Арханёла).
Згодна з Юзафам Вольфам, незадоўга да смерці атрымаў ад караля Аўгуста II прывілей на менскае кашталянства. Але нават калі прывілей і меў месца, Тэадор Ваньковіч не здолеў замацавацца на пасадзе кашталяна, бо з 1713 яе займаў Даніэль Выгоўскі. Ваньковіч застаўся стольнікам і падстаростам менскім, на гэтых пасадах і памёр пасля доўгай хваробы 15 ліпеня 1716.
Сям'я
Быў жанаты з дачкой лідскага земскага пісара Ганнай Войшнар і меў ад яе двух сыноў, Стэфана і Антонія, якія рана памёрлі, і пяць дачок:
- Соф'ю, жонку менскага войскага Францішка Валадковіча;
- Алену, жонку новагародскага земскага суддзі Яна Рдултоўскага;
- Кацярыну, жонку вількамірскага скарбніка Яна Ярмаловіча;
- Францішку, якая была ксеніяй мінскага закона Св. Бэнэдыкта;
- Калумбу, якая стала прэорыцай гэтага ж кляштара.
Літаратура
- Niesiecki K. Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839—1846
- Ваньковічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.
- Чарняўскі Ф. Ураднікі Менскага ваяводства: біяграфічны даведнік, выпуск 1, с. 54. Мінск, 2007