Аляксандр Раманавіч Лурыя

Аляксандр Раманавіч Лурыя
	Аляксандр Раманавіч Лурыя
Дата нараджэння	3 (16) ліпеня 1902
Месца нараджэння	Казань, Казанскі павет[d], Казанская губерня[d], Расійская імперыя;
Дата смерці	14 жніўня 1977 (75 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расійская Савецкая Федэратыўная Сацыялістычная Рэспубліка, СССР;
Грамадзянства	СССР;
Род дзейнасці	урач, псіхолаг, Special educators
Навуковая сфера	нейрапсіхалогія[d], Псіхалінгвістыка і псіхалогія народаў[d]
Месца працы	Маскоўскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. В. Ламаносава;
Навуковая ступень	доктар педагагічных навук[d] і доктар медыцынскіх навук[d]
Альма-матар	Казанскі ўніверсітэт; Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d] (1937);
Узнагароды і прэміі	Mikhail Lomonosov Award[d]

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лурыя.

Аляксандр Раманавіч Лурыя (16 ліпеня 1902, Казань — 14 жніўня 1977, Масква) — расійскі псіхолаг, заснавальнік савецкай нейрапсіхалогіі, вучань Л. С. Выгоцкага.

Прафесар (1944), доктар педагагічных навук (1937), доктар медыцынскіх навук (1943), правадзейны член Акадэміі педагагічных навук РСФСР (1947), сапраўдны член АПН СССР (1967), належыць да ліку выдатных айчынных псіхолагаў, якія атрымалі шырокую вядомасць сваёй навуковай, педагагічнай і грамадскай дзейнасцю.

Зноскі

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — 560 с.: іл. ISBN 985-11-0155-9 (т. 9), ISBN 985-11-0035-8.