Аляксандр Раманавіч Лурыя

Аляксандр Раманавіч Лурыя
Дата нараджэння	3 (16) ліпеня 1902
Месца нараджэння	Казань, Казанскі павет[d], Казанская губерня[d], Расійская імперыя
Дата смерці	14 жніўня 1977(1977-08-14) (75 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Грамадзянства	СССР
Род дзейнасці	урач, псіхолаг, Special educator, антраполаг
Навуковая сфера	нейрапсіхалогія[d], Псіхалінгвістыка і псіхалогія народаў[d]
Месца працы	Маскоўскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. В. Ламаносава
Навуковая ступень	доктар педагагічных навук доктар медыцынскіх навук
Альма-матар	Казанскі ўніверсітэт Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d] (1937)
Навуковы кіраўнік	Леў Выгоцкі
Вядомыя вучні	Boris Velichkovsky[d], Alexander Meshcheriakov[d], Q24009975?, Elkhonon Goldberg[d] і Oleg Tikhomirov[d]
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук[d] Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды і прэміі

Аляксандр Раманавіч Лурыя (16 ліпеня 1902, Казань — 14 жніўня 1977, Масква) — расійскі псіхолаг, заснавальнік савецкай нейрапсіхалогіі, вучань Л. С. Выгоцкага.

Прафесар (1944), доктар педагагічных навук (1937), доктар медыцынскіх навук (1943), правадзейны член Акадэміі педагагічных навук РСФСР (1947), сапраўдны член АПН СССР (1967), належыць да ліку выдатных айчынных псіхолагаў, якія атрымалі шырокую вядомасць сваёй навуковай, педагагічнай і грамадскай дзейнасцю.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — 560 с.: іл. ISBN 985-11-0155-9 (т. 9), ISBN 985-11-0035-8.