Аляксандр Яфімавіч Сямак

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Яфімавіч Сямак
Дата нараджэння 21 кастрычніка 1938(1938-10-21)[1] (85 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці урач, навуковец, выкладчык універсітэта, ваенны ўрач
Навуковая сфера неўралогія
Месца працы
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук[2][1] (1986)
Навуковае званне
Альма-матар

Аляксандр Яфімавіч Сяма́к[3] (нар. 21 кастрычніка 1938) — беларускі вучоны ў галіне неўралогіі. Доктар медыцынскіх навук (1986), прафесар (1995)[4].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў вёсцы Пэтрыўка Шчорскага[3] (сучаснага Карукіўскага) раёна Чарнігаўскай вобласці Украіны. Скончыў Мінскі медыцынскі інстытут ў 1961 годзе. На працягу 5 гадоў служыў у войску ваенным урачом. З’яўляўся аспірантам кафедры вочнай формы навучання з 1966 па 1969 год. Пасля заканчэння аспірантуры і абароны кандыдацкай дысертацыі (1969) працаваў старшым навуковым супрацоўнікам лабараторыі кібернетычных метадаў дыягностыкі і біякіравання Мінскага дзяржаўнага медыцынскага інстытута (1981—1989)[5]. У 1986 годзе абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Прогнозирование возникновения мозговых инсультов»[6]. У 1989—1993 гадах дацэнт кафедры нервовых і нейрахірургічных хвароб, з 1995 года — прафесар[6].

Навуковая і грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар больш за 100 апублікаваных прац, 2 манаграфій, 2 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходствы, 6 рацыяналізатарскіх прапаноў, 3 метадычных рэкамендацый, 1 патэнта[6]. Галіна навуковых інтарэсаў: метады вымярэння ўнутрычарапнога ціску, вострая ўнутрачарапная гіпертэнзія, прагназаванне ўзнікнення мазгавых інсультаў і іх прафілактыка[4]. Падрыхтаваў трох кандыдатаў навук[6].

З 1990 па 2000 год быў членам экспертнай камісіі Вышэйшай атэстацыйнай камісіі[6]. Прымаў удзел у арганізацыі Мінскага навуковага таварыства неўрапатолагаў і быў яго сакратаром. Выконвае вялікі аб’ём лячэбна-дыягнастычнай працы, у якасці кансультанта розных неўралагічных аддзяленняў УАЗ «9-я гарадская клінічная бальніца г. Мінска» (Мінскі навукова-практычны цэнтр хірургіі, транспланталогіі і гематалогіі), а таксама па лініі Рэспубліканскага цэнтра экстранай медыцынскай дапамогі[6].

Сярод апублікаванага:

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]