Аляксей Віктаравіч Курэнны
| Аляксей Віктаравіч Курэнны | |
|---|---|
| укр.: Олексі́й Ві́кторович Курінни́й | |
 | |
| Род дзейнасці | палітолаг, юрыст |
| Дата нараджэння | 22 мая 1986 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 6 верасня 2017 (31 год) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Партыя | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Аляксей Ві́ктаравіч Курэнны (укр.: Олексій Вікторович Курінний, 22 мая 1986, Арцёмаўск (цяпер — Бахмут), Данецкая вобласць, УССР, СССР — 6 верасня 2017, Масевічы, Ракітнаўскі раён, Ровенская вобласць, Украіна) — украінскі палітолаг, юрыст, эксперт у развіцці ўкраінскай мовы, грамадскі дзеяч, паэт. Працаваў над адраджэннем украінскай мовы ў якасці дзяржаўнай мовы Украіны ў першай дэкадзе XXI стагоддзя. Аўтар арыгінальных метадаў вызначэння посткаланіяльнай дынамікі моўных змен ва Украіне. Таксама дакладна даследаваў пытанні Галадомору 1932—1933 гадоў на Паўночным Каўказе і праблему славакізацыі ўкраінцаў-русінаў у Славакіі. З’яўляецца аўтарам ці суаўтарам звыш 50 навуковых ці аналітычных артыкулаў у праве, гісторыі, сацыялінгвістыцы і этнаграфіі, калектыўных манаграфій і дапаможнікаў, навуковых артыкулаў.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Аляксей Курэнны нарадзіўся ў сям’і кіеўскіх інжынераў: бацька Аляксея — выпускнік КНУ імя Т. Шаўчэнкі, маці — выпускніца НТУУ «Кіеўскага політэхнічнага інстытута імя Ігара Сікорскага». Нарадзіўся ў Бахмуце, куды ягоная маці прыехала ва ўцёках ад наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС. Аляксей нарадзіўся праз месяц па аварыі. Дзіцячыя гады пражыў часткова ў Данецкай і Чаркаскай абласцях. Усё свядомае жыццё правёў у Кіеве.
У 2003 годзе з адзнакай (залаты медаль) скончыў гімназію «Кіева-Магілянскі Калегіум», а ў 2009 годзе здабыў ступень магістра, настаўніка вышэйшай школы (поўная вышэйшая адукацыя, дыплом з адзнакай), завяршыў навучанне ў Нацыянальным універсітэце «Кіева-Магілянская акадэмія».
З верасня 2009 года працаваў старшым настаўнікам Кафедры міжнароднага права і адмысловых прававых навук Факультэта прававых навук у «Кіева-Магілянскай акадэміі».
Браў удзел у распрацоўцы шэрагу законапраектаў, у прыватнасці: «Пра дзяржаўную службу» (ЗУ № 889-VIII ад 10.12.2015), «Пра адміністрацыйны збор», «Пра правы карэнных народаў Украіны», «Пра правапераемнасць Украіны ад украінскіх дзяржаўных утварэнняў», «Пра дзяржаўную мову» (№ 5670 ад 19.01.2017), аўтар правак да законапраекта «Пра ўнясенне змен да некаторых законаў Украіны наконт абароны інфармацыйнай тэле-радыёпрасторы Украіны» (№ 159-VIII ад 05.02.2015).
Загінуў 6 верасня 2017 года ў аўтамабільнай аварыі на трасе Кіеў-Варшава каля вёскі Масевічы Ракітнаўскага раёна Ровенскай вобласці разам з чатырма іншымі палітолагамі, журналістамі і грамадскімі актывістамі, калі вяртаўся з канферэнцыі «Стратэгія супрацы дзяржаў Міжмор’я ва ўмовах гібрыднай вайны».
Пахаваны на Паўднёвых могілках каля Кіева.
Падтрымка ўкраінскай мовы
[правіць | правіць зыходнік]Галоўнымі ідэямі ў жыцці навукоўцы былі вывучэнне моўнай сітуацыі ва Украіне, а таксама зацвярджэнне дзяржаўнага статусу ўкраінскай мовы. Аляксей Курэнны з’яўляўся намеснікам галавы Каардынацыйнай рады ў справе абароны ўкраінскай мовы пры Кіеўскай гарадской арганізацыі таварыства «Мемарыял» імя В. Стуса, намеснікам кіраўніка Кіеўскага гарадскога аб’яднання таварыства «Просвіта» імя Тараса Шаўчэнкі (2013—2017 гг.)[1], членам Каардынацыйнай рады ў справе ўжывання ўкраінскай мовы ва ўсіх сферах грамадскага жыцця Украіны пры Міністэрстве культуры Украіны[2], Межведамаснай працоўнай групы ў пытаннях рэалізацыі Канцэпцыі развіцця ўкраінскай мовы, культуры і выхавання гістарычнай памяці ў жыхароў Кіева[3] і экспертам грамадскай ініціятывы «Рэанімацыйны пакет рэформаў».
Тапанімічныя ініцыятывы
[правіць | правіць зыходнік]Браў актыўны ўдзел у працэсе перайменавання кіеўскай тапанімікі. Аўтар вялікай колькасці публікацый у падтрымку перайменавання шматлікіх кіеўскіх вуліц ад камуністычных назваў[4].
Ушанаванне памяці
[правіць | правіць зыходнік]У ліпені 2018 года выдавецтвам «Просвіта» была выдадзена кніга вершаў Аляксея Курэннага «Жыву для Украіны». У кнізе сабраныя вершы Аляксея 1999—2017 гадоў, паэтычныя пераклады і здымкі з сямейнага архіву[5].
7 верасня 2019 года на фасадзе Кіева-Магілянскага калегіуму была адкрытая мемарыяльная шыльда[6].
16 кастрычніка 2020 года ў Музеі НаУКМА прайшла прэзентацыя манаграфіі Аляксея «Імплементацыя права на палітычнае самавызначэнне і сучасную прававую сістэму Украіны (ХХ — пачатак ХХІ ст.)»[7].
Памяці Аляксея Курэннага прысвечаны праект «Новая ўкраінская класіка» віяланчэліста Васіля Бабіча. Упершыню праект прагучаў у гарадской бібліятэцы горада Дняпро 10 чэрвеня 2018 года. Пазней канцэрты адбыліся таксама і ў Кіеве: у Будынку навукоўцаў НАН Украіны 19 мая 2019 года і 10 ліпеня 2021 года — у музеі «Камяніца кіеўскага войта»[8][9].
У кастрычніку 2022 года Кіеўская гарадская рада перайменавала ў гонар Аляксея Курэннага вуліцу імя Карла Маркса ў Дзяснянскім раёне Кіева[10]. Таксама ў Кіева-Магілянскай Акадэміі была заснавана адзнака з прэміяй імя Аляксея Курэннага «з мэтай падтрымкі навукова-даследчай дзейнасці студэнтаў»[11].
Публікацыі
[правіць | правіць зыходнік]З’яўляецца аўтарам і суаўтарам звыш 50 навуковых і аналітычных публікацый у праве, гісторыі, сацыялінгвістыцы, этнаграфіі, калектыўных манаграфій і дапаможнікаў (у суаўтарстве), а таксама навуковых артыкулаў[12].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Олексій КУРІННИЙ. У ногу з часом: який шлях обере «Просвіта» відповідно до новітніх вимог Закону?(недаступная спасылка). http://slovoprosvity.org+(5 верасня 2013). Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2017. Праверана 07.09.2017.
- ↑ Склад Координаційної ради з питань застосування української мови в усіх сферах суспільного життя України при Міністерстві культури України. Міністерство культури України. Архівавана з першакрыніцы 8 верасня 2017. Праверана 08.09.2017.
- ↑ Склад міжвідомчої робочої групи з питань реалізації Концепції розвитку українську мови, культури та виховання історичної пам’яті у жителів міста Києва на 2015-2020 роки. Київська міська державна адміністрація. Архівавана з першакрыніцы 8 верасня 2017. Праверана 7.09.2017.
- ↑ Олексій Курінний. Чи перейменують вулицю Жукова на честь Кубанської України? У мережі триває війна
- ↑ Живу для України: поезії. https://okurinniy.in.ua/. Праверана 12 July 2021.
- ↑ Відкриття меморіальної дошки Олексію Курінному
- ↑ У НаУКМА відбулась презентація монографії Олексія Курінного
- ↑ Це класика. http://www.nrcu.gov.ua/. Праверана 12 July 2021.
- ↑ Концерт 10 липня 2021. https://www.youtube.com/. Праверана 12 July 2021.
- ↑ Адная са сталічных вуліцаў будзе мець назоў у гонар ураджэнца Бахмута(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 лістапада 2022. Праверана 13 лістапада 2022.
- ↑ Адзнака імя Аляксея Курэннага
- ↑ Курінний Олексій Вікторович. Біографія.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Олексій Курінний — Громадсько-політична діяльність, наукові праці та художні твори Олексія Вікторовича Курінного (офіційний сайт пам’яті).
- Інтерв’ю з Олексієм Курінним, опубліковане в газеті «День»
- Пералік публікацый на сайце Google Scholar