Алёкма
| Алёкма | |
|---|---|
| руск.: Олёкма, якуцк.: Өлүөхүмэ | |
| |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 1436 км |
| Плошча басейна | 210 000 км² |
| Басейн | Лена |
| Басейн рэк | Мора Лапцевых |
| Расход вады | 1950 м³/с |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| · Месцазнаходжанне | Алёкмінскі Станавік |
| · Каардынаты | 53°44′42″ пн. ш. 117°20′16″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Лена |
| · Месцазнаходжанне | на ўсход ад Алёкмінска |
| · Каардынаты | 60°22′27″ пн. ш. 120°40′40″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Краіна |  Расія
|
| Рэгіён | Якуція/Забайкальскі край/Амурская вобласць |
  выток вусце | |
 Алёкма на Вікісховішчы
| |
Алёкма (руск.: Олёкма, якуцк.: Өлүөхүмэ) — рака ў Сібіры, правы прыток Лены. Цячэ па тэрыторыях Якуціі, Забайкальскага края, Амурскай вобласці Расіі.
Даўжыня ракі 1436 км. Плошча вадазбору 210 000 км². Сярэдні расход вады 1950[1] м³/с. Сярэдні аб’ём сцёку 61,544[1] км³/год. Рака Алёкма бярэ пачатак у горнай мясцовасці на тэрыторыі Забайкальскага края. Верхняе цячэнне ў межах Алёкмінскага Cтанавіка. Далей рака працякае па ўсходняй частцы Алёкма-Чарскага нагор’я. Упадае ў Лену у напрамку на ўсход ад горада Алёкмінск. Рэчышча звілістае. Хуткасць стала змяняецца. На тэрыторыі Якуціі ёсць парогі. Дно пясчанае і камяністае. Сярод прытокаў: Тарын, Чара, Шаман, Тургунча, Авіка, Укурум і інш. Рака суднаходная на адлегласці 406 км ад вусця.
Рака Алёкма — папулярны турыстычны маршрут. На берагах сустракаюцца старажытныя наскальныя надпісы.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. ISBN 985-11-0036-6.
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 317. — 538 с. — 100 000 экз.(руск.)
