Аліса Георгіеўна Коанен

Аліса Георгіеўна Коанен
Дата нараджэння	5 (17) кастрычніка 1889
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	20 жніўня 1974(1974-08-20) (84 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Муж	Аляксандр Якаўлевіч Таіраў
Адукацыя	Маскоўскі Мастацкі тэатр
Прафесія	акцёрка, тэатральная актрыса
Гады актыўнасці	1906 — 1949
Тэатр	Камерны тэатр Таірава[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аліса Георгіеўна Коанен (руск.: Али́са Гео́ргиевна Коонен; 5 (17) кастрычніка 1889, Масква — 20 жніўня 1974, Масква) — расійская і савецкая актрыса, Народная артыстка РСФСР (1935), жонка А. Я. Таірава.

Біяграфія

У 16 год яна паступіла ў ММТ, вучылася ў Станіслаўскага. Ёй апекаваўся мецэнат Мікалай Тарасаў. Упершыню выйшла на сцэну ММТ у ролі Госці ў «Гора ад розуму» (1906). У 19 гадоў сыграла сваю першую вялікую ролю — Міціль у спектаклі «Сіняя птушка» паводле Метэрлінка (1908).

У 1913 годзе Аліса Коанен перайшла працаваць у Свабодны тэатр К. А. Марджанава, які праіснаваў толькі адзін сезон. Там яна сустрэла свайго будучага мужа — Аляксандра Таірава.

У 1914 годзе, калі ён арганізаваў Камерны тэатр, яна перайшла туды працаваць і неўзабаве стала вядучай актрысай. Валодала шырокім творчым дыяпазонам: ад трагічнай Федры да Жырафле-Жырофля ў аднайменнай аперэце Ш. Лекока, але асабліва вялікую вядомасць яна атрымала выкананнем роляў трагічнага плана. У Камерным тэатры актрыса прапрацавала да 1949 гады, калі тэатр быў расфармаваны і Таіраў быў выгнаны з тэатра і пераведзены на пасаду рэжысёра Тэатра ім. Я. Б. Вахтангава. Аліса Коанен рушыла ўслед за ім, але да працы ў тэатры яны не прыступілі. У студзені 1950 года Коанен і Таіраву былі ўсталяваныя персанальныя пенсіі саюзнага значэння.

У жніўні 1950 года ў выніку рэарганізацыі Камерны тэатр быў перайменаваны ў Маскоўскі драматычны тэатр імя А. С. Пушкіна. Таіраў памёр у верасні таго ж года.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).