Анатоль Іванавіч Белавус
Анатоль Іванавіч Белавус | |
---|---|
Дата нараджэння | 1 студзеня 1951 (73 гады) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | навуковец |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар тэхнічных навук (1999) |
Навуковае званне | |
Альма-матар | |
Прэміі | |
Узнагароды |
Анатоль Іванавіч Белавус (нар. 1 студзеня 1951, в. Драбушова, Бешанковіцкі раён, Віцебская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне мікраэлектронікі. Член-карэспандэнт НАН Беларусі (2014), доктар тэхнічных навук (1999), прафесар (2001). Заслужаны вынаходнік Рэспублікі Беларусь (2001).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]У 1973 годзе скончыў Мінскі радыётэхнічны інстытут. З 1973 года працаваў у спецыяльным канструктарскім тэхналагічным бюро вытворчага аб’яднання «Інтэграл». У 2017 годзе стаў намесніка генеральнага дырэктара ААТ «Інтэграл»[1].
Навуковая дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Работы ў галіне мікраэлектронікі, інфарматыкі і інфармацыйна-камунікацыйных тэхналогій, ЗВЧ-радыёэлектронікі і бесправадной сувязі, кібербяспекі. Распрацаваў і рэалізаваў на практыцы метады праектавання складанафункцыянальных хуткадзейных мікрасхем з падвышанай надзейнасцю і нізкім энергаспажываннем, метады праектавання спецыялізаваных мікрасхем для бартавых электронных сістэм кіравання касмічных спадарожнікаў, балістычных ракет, крылатых ракет, у тым ліку метады праектавання мікрасхем, устойлівых да ўздзеяння радыяцыі. Даследаваў фізічныя механізмы ўздзеяння касмічнай радыяцыі і экстрэмальных тэмператур на мікрасхемы і паўправадніковыя прыборы, прызначаныя для працы ва ўмовах блізкага і далёкага космасу. Распрацаваў комплекс тэарэтычных і практычных метадаў праектавання базавых элементаў тэлекамунікацыйных прылад, адметнай прыкметай якіх з’яўляецца звышвысокая хуткасць апрацоўкі дадзеных, метады праектавання сістэм лічбавай апрацоўкі радыёлакацыйных сігналаў на аснове мікрапрацэсарных камплектаў. Даследаваў фізічныя механізмы і алгарытмы працы, праграмныя рашэнні, механізмы актывацыі, шляхі і спосабы ўкаранення ў мікрасхемы сістэм адказнага і стратэгічнага прызначэння праграмных і апаратных траянаў — тэхналагічнага базісу кіберзброі.
Аўтар больш за 400 навуковых прац, у тым ліку 26 манаграфій, больш за 30 вучэбна-метадычных дапаможнікаў і брашур, больш за 140 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў.
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]- Основы схемотехники микроэлектронных устройств. — М., 2012 (в соавт.).
- Полупроводниковая силовая электроника. — М., 2013 (в соавт.).
- Космическая электроника : в 2 кн. — М., 2015 (в соавт.; перевод на англ.: Boston ; London, 2017).
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Медаль «За працоўную доблесць» (1983);
- Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (1998, разам з В. А. Сокалам, В. А. Емяльянавым, Ф. Ф. Камаровым, Э. Ф. Лабановічам, А. В. Сіліным) — за цыкл работ «Распрацоўка новых метадаў праектавання і развіццё фізіка-тэхналагічных асноў стварэння высокіх тэхналогій вытворчасці канкурэнтаздольных мікраэлектронных вырабаў»;
- Прэмія Міністэрства прамысловасці Рэспублікі Беларусь (2002) за навукова-даследчыя і доследна-канструктарскія работы па стварэнні і серыйнаму асваенню мікраэлектронных вырабаў.
Зноскі
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Белавус Анатоль Іванавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
- Анатоль Іванавіч Белавус у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)
- Нарадзіліся 1 студзеня
- Нарадзіліся ў 1951 годзе
- Нарадзіліся ў Бешанковіцкім раёне
- Дактары тэхнічных навук
- Члены-карэспандэнты НАНБ
- Выпускнікі БДУІР
- Лаўрэаты Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь
- Узнагароджаныя медалём «За працоўную доблесць»
- Заслужаныя вынаходнікі Рэспублікі Беларусь
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта