Апанас Атава
| Апанас Атава | |
|---|---|
._%D0%90%D0%BF%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D1%81_%D0%9A%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D1%96%D1%87_(%D0%90%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%B0)_(1926).jpg) | |
| Асабістыя звесткі | |
| Імя пры нараджэнні | Апанас Майсеевіч Канановіч |
| Дата нараджэння | 8 (21) мая 1903 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 28 кастрычніка 1962 (59 гадоў) |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэт, настаўнік |
| Мова твораў | беларуская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Апана́с Ата́ва, сапраўднае імя Апана́с Майсе́евіч Канано́віч (8 (21) мая 1903, в. Нявязцы, цяпер Слуцкі раён, Мінская вобласць — 28 кастрычніка 1962) — беларускі паэт. Сябра літаратурнага аб’яднання «Маладняк».
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся 8 (21) мая 1903 года ў вёсцы Нявязцы Слуцкага павета ў сялянскай сям’і. Скончыў сярэднюю школу, працаваў на бацькоўскай гаспадарцы[1].
Пачаў пісаць вершы з 1922 года. У 1925 годзе быў дэлегатам першага з’езда літаратурнага аб’яднання «Маладняк», а ў яго Слуцкай філіі, якая дзейнічала ў 1925—1927 гадах лічыўся адным з самых актыўных і здольных літаратараў. З 1926 года працаваў настаўнікам у школах Слуцкага, Любанскага, Лунінецкага раёнаў. Уваходзіў у згуртаванне «Літаратурна-мастацкая камуна»[2], пасля яе ліквідацыі зноў прыняты ў «Маладняк»[1].
У 1939 годзе скончыў Менскі настаўніцкі інстытут.
Месца пахавання доўгі час было невядомае, хоць ва ўсіх даведніках была дакладная дата смерці[2]. Магіла выяўлена ўлетку 2024 года ў час палявых генеалагічных пошукаў на могілках у вёсцы Нявязцы[3].
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Першы верш быў надрукаваны ў слуцкай акруговай газеце «Вясковы будаўнік» у 1925 годзе. Вершы публікаваліся таксама ў зборніку «Слуцкія песняры» (Менск, 1926), літаратурным альманаху «Уздым», часопісе «Росквіт» і інш. выданнях. Пісаў таксама фельетоны, вядомы фрагменты аповесці «Цыганскі пасёлак — камуна» (1930)[2].
У вершах паэтызаваў сялянскую працу. У паэзіі Апанасы Атавы адчуваецца ўплыў Янкі Купалы — у паэтычнай інтанацыі, рытміцы, вобразных сродках, які часам ператвараецца ў простае перайманне. Як адзначае літаратуразнаўца Ірэна Багдановіч, лірычная ўзнёсласць вершаў мяжуе з дэкларацыйнасцю, эмацыянальнасць — з недастаткова глыбокім пранікненнем у сутнасць з’яў[1].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Беларускія пісьменнікі 1992, с. 132.
- ↑ а б в Атава Апанас – Белліт (6 ліпеня 2023). Праверана 19 ліпеня 2024.
- ↑ reform.news. У Беларусі, верагодна, знайшлі магілу паэта-маладнякоўца Апанаса Атавы — фота (руск.). REFORM.news (ранее REFORM.by) (5 жніўня 2024). Праверана 6 жніўня 2024.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- І. Багдановіч, З. Драздова. Атава Апанас // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992. — Т. 1. Абуховіч — Ватацы. — С. 132. — 542 с.; іл.. — ISBN 5-85700-061-0.