Аркадзь Сільвестравіч Хмялеўскі

Аркадзь Сільвестравіч Хмялеўскі
Аркадзь Сільвестравіч Хмялеўскі
Дата нараджэння	3 лютага 1921
Месца нараджэння	вёска Асееўка, Мінскі раён, Мінская вобласць
Дата смерці	15 студзеня 1987 (65 гадоў) ці 17 лютага 1987 (66 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Месца пахавання	Паўночныя могілкі;
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1941—1947
Званне	Маёр
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Аркадзь Хмялеўскі нарадзіўся 3 лютага 1921 года ў вёсцы Асееўка, цяпер — Мінскі раён Мінскай вобласці. Пасля заканчэння Мінскага юрыдычнага тэхнікума працаваў у органах НКУС СССР. У ліпені 1941 года Хмялеўскі быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З 1942 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. У тым жа годзе Хмялеўскі скончыў Тамбоўскае пяхотнае вучылішча^[1].

З 1942 года на Заходнім, Бранскім, Цэнтральным, 1-м Украінскім франтах. Да студзеня 1945 года гвардыі капітан Аркадзь Хмялеўскі камандаваў батальёнам 4-га гвардзейскага стралковага палка 6-й гвардзейскай стралковай дывізіі 13-й арміі 1-га Украінскага фронту. Удзельнік Курскай бітвы, вызвалення Украіны, Польшчы, Чэхаславакіі. Вызначыўся ў час вызвалення Польшчы. 12 студзеня 1945 года батальён Хмялеўскага прарваў нямецкую абарону на ўсход ад горада Кельцы. У ноч з 26 на 27 студзеня ён паспяхова пераправіўся цераз Одэр у раёне горада Штэйнау (цяпер — Сцінава) і захапіў плацдарм на яго заходнім беразе^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 10 красавіка 1945 года гвардыі капітан Аркадзь Хмялеўскі быў ганараваны высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка»^[1].

У 1946 годзе Хмялеўскі скончыў Ленінградскую вышэйшую бранятанкавую школу (руск.) (бел.. У 1947 годзе ў званні маёра ён быў звольнены ў запас. Пасля вайны ў народнай гаспадарцы, пражываў і працаваў у Мінску. Сканаў 15 студзеня 1987 года, пахаваны на Паўночных могілках Мінска^[1].

Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й і 2-й ступеняў, ордэнам Чырвонай Зоркі і побач медалёў^[1].

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.