Аўгуст Людвіг Шлёцэр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аўгуст Людвіг Шлёцэр
ням.: August Ludwig Schlözer

Дата нараджэння 5 ліпеня 1735(1735-07-05)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 9 верасня 1809(1809-09-09)[1] (74 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Johann Georg Friedrich Schlözer[d]
Жонка Caroline Friederike von Schlözer[d]
Дзеці Dorothea von Rodde-Schlözer[d], Christian von Schlözer[d], Karl Schlözer[d] і Ludwig von Schlözer[d]
Род дзейнасці матэматык, гісторык, выкладчык універсітэта, журналіст, статыстык
Навуковая сфера гісторыя
Месца працы
Альма-матар
Вядомыя вучні Christian Jakob Kraus[d]
Член у
Узнагароды
ордэн Святога Уладзіміра 4 ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аўгуст Людвіг Шлёцэр (ням.: August Ludwig von Schlozer; 5 ліпеня 1735, Гагштат — 9 верасня 1809, Гётынген) — нямецкі і расійскі гісторык, філолаг, публіцыст і статыстык.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ва універсітэтах Вітэнберга і Гётынгена. У 1761 годзе прыехаў у Расійскую імперыю ў якасці хатняга настаўніка дзяцей гісторыка Герарда Мілера. Па яго пратэкцыі трапіў у Імператарскую акадэмію навук дзе працаваў у 1761-1767 гадах, ад'юнкт з 1762 года. Шлёцэр першы, хто заняўся вывучэннем арыгінала Радзівілаўскага летапісу, які трапіў у бібліятэку акадэміі падчас Сямігадовай вайны. Ганаровы член і прафесар рускай гісторыі акадэміі з 1765 года. Адзін з аўтараў так званай «нарманскай тэорыі» узнікнення дзяржаўнасці ва Усходняй Еўропе — Русі. Вёў навуковую палеміку з Міхаілам Ламаносавым, садзейнічаў публікацыі «Гісторыі Расійскай» Васіля Тацішчава. У 1768 годзе вярнуўся ў Германію, атрымаў месца прафесара Гётынгенскага універсітэта, выкладаў гісторыю і статыстыку. 3 1769 — замежны ганаровы член Расійскай імператарскай акадэміі навук. Аўтар прац па старажытнаславянскай граматыцы, гісторыі, палеаграфіі. У 1803 годзе за працы па гісторыі ўзнагароджаны расійскім Ордэнам Святога Уладзіміра IV ступені і атрымаў дваранскую годнасць. 3 1804 года член Таварыства гісторыі і старажытнасцяў расійскіх. У апошнія гады жыцця прызнаў і даказваў аўтэнтычнасць «Слова пра паход Ігараў». Працы Шлёцэра мелі вялікі навуковы рэзананс у расійскай гістарыяграфіі 2-й паловы XVIII — XX ст.

Творы[правіць | правіць зыходнік]

  • «Несторъ. Russische Annalen in ihrer Slavonischen GrundSprache: verglichen, von SchreibFelern und Interpolationen moglich gereinigt, erklart, und ubersetzt, von August Ludwig von Schlozer, Hofrath und Professor der StatsWissenschaften in Gottingen, des Kaiserl[ichen] Russischen Ordens des heil[igen] Wladimirs 4ter Klasse Ritter».[3] Gottingen: bei Heinrich Dieterich, 1802—1805, Teile 1-4; von Vandenhoek und Ruprecht, 1809, Teil 5.; яе пераклад на рускую: «Нестор. Русские летописи на древнеславянском языке, сличенные, переведенные и объясненные А. Шлецером». СПб., 1808.

Зноскі

  1. а б August Ludwig Schlözer // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Шлёцер Август Людвиг // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. Загаловак у розных тамах троху адрозніваецца.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Большой биографический словарь. — М., 2007.