Аўрамій Смаленскі

Аўрамій Смаленскі
Аўрамій Смаленскі і Меркурый Смаленскі
Дата нараджэння	1172
Месца нараджэння	Смаленск, Смаленскае княства
Дата смерці	1221
Месца смерці	Смаленск, Смаленскае княства
Шануецца	Рускай Праваслаўнай царквой
Кананізаваны	1549
У ліку	прападобных
Дзень памяці	21 жніўня (па юліянскім календары)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аўрамій Смаленскі (Працалюбівы) (нарадзіўся 1172 або 1150 - памёр паміж 1221 і 1224) — праваслаўны святы, вялебны. Памяць здзяйсняецца 21 жніўня (па юліянскім календары). Аўрамій прыняў пострыг у манастыры Прасвятой Багародзіцы ў Селішчы паблізу Смаленска.

Біяграфія

У маладосці Аўрамій Смаленскі прыняў пострыг і прысвяціў сябе духоўнаму служэнню, уключаючы перапісванне кніг і іканапіс. Пасля 30 гадоў манаскага служэння, у 1198 годзе ён прыняў сан прэсвітара і стаў шырока вядомы як прапаведнік і настаўнік не толькі для манаскай браціі, але і для недухоўных асоб.

Ён вёў аскетычны лад жыцця, прапаведаваў з выразным эсхаталагічным зместам, што выклікала моцны рэзананс у грамадстве. Гэта абуджала зайздрасць у часткі духавенства, і Аўрамію давялося перайсці ў Крыжаўзвіжанскі манастыр у Смаленску. Сюды да яго пачало прыходзіць яшчэ больш людзей за духоўнай парадай, настаўленнем. Ён актыўна ўдзельнічаў у аздабленні храма, намаляваў для яго два абразы.

Няспынныя казанні і поспех у вернікаў зноў выклікалі зайздрасць у духавенства і гарадской знаці. Прэсвітара абвінавацілі ў ерасі і распаўсюджванні забароненых кніг, а таксама ў спакушэнні жанчын і пераманьванні духоўных дзяцей. На судзе, які ўзначальвалі князь і епіскап, ён змог апраўдацца, але яму забаранілі свяшчэннадзейнічаць і загадалі вярнуцца ў той жа самы манастыр. Але папулярнасць Аўрамія ў народзе была такой вялікай, што царкоўныя ўлады вымушаны былі адмяніць сваю забарону на прапаведніцтва і прызначылі яго ігуменам Багародзіцкага манастыра. Па-ранейшаму да яго сыходзіліся розныя людзі, каб паслухаць разумныя парады і настаўленні.

Аўрамій заклікаў смалян няўхільна прытрымлівацца маральных прынцыпаў хрысціянства, клапаціцца пра духоўнае ўдасканаленне, увесь час помніць пра Бога, маліцца дзень і ноч. Памёр ён да 1224, пражыўшы ў манастве 50 гадоў. Пасля смерці, як і пры жыцці, Аўрамія шанавалі смаляне як нястомнага прапаведніка рэлігійнага пакаяння і непазбежнасці Страшнага суда. За актыўнае прапаведанне хрысціянства і ўзорнае жыццё праваслаўная царква кананізавала яго. Яго вучань манах Яфрэм напісаў «Жыціе прападобнага Аўрамія Смаленскага». Жыціі Аўрамія вядомыя па спісах XVI–XVII стагоддзяў.

Кананізаваны на Макар'еўскім саборы ў 1549 годзе.

Літаратура

• Жития святых Российской церкви. Также Иверских и славянских и местно чтимых подвижников благочестия, составленные А. Н. Муравьёвым. Т. 1-18. Спб., 1855-68;
• Барсуков Н. Источники русской агиографии. Спб., 1882;
• Филарет, архиепископ Черниговский. Жития святых чтимых Православной Церковию, со сведениями о праздниках Господских и Богородничных, и о явленных чудотворных иконах. 3 изд. Спб., 1900;
• Голубинский Е. История канонизации святых в Русской Церкви. 2 изд. М., 1903.
• Рэд.: В. А. Чамярыцкі. Гісторыя беларускай літаратуры XI—XIX стагоддзяў. — 2-е выданне. — Мн.: Беларуская навука, 2007. — Т. 1. — С. 69–70.