Барыс Уладзіміравіч Асаф’еў
Барыс Уладзіміравіч Асаф’еў | |
---|---|
Дата нараджэння | 29 ліпеня 1884[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 27 студзеня 1949[3][1][…] (64 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Краіна |
![]() |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Музычная дзейнасць | |
Прафесіі | кампазітар, харэограф, музыказнавец, дырыжор, тэарэтык музыкі, музычны педагог, піяніст, публіцыст, музычны крытык |
Інструменты | фартэпіяна |
Жанры | класічная музыка |
Псеўданімы | Ігар Глебаў |
Грамадская дзейнасць | |
Член у |
|
Прэміі | |
Узнагароды | |
![]() | |
![]() |
Барыс Уладзіміравіч Асаф’еў (17 (29) ліпеня 1884, Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя — 27 студзеня 1949, Масква, СССР) — рускі кампазітар, музыказнавец, балетазнавец, педагог, піяніст.
У навуковай спадчыне Б. У. Асаф’ева займае цэнтральнае месца і мае прынцыпова новае значэнне г. зв. тэорыя інтанацыі. Разглядаючы музыку як адзін з найважнейшых складнікаў духоўнага жыцця, Асаф’еў звязваў яе з агульнакультурнымі і сацыяльнымі з’явамі. Асаф’еў абгрунтаваў паняцце сімфанізму як метаду, унёс значны ўклад у эстэтыку, тэорыю, гісторыю музыкі, вучэнне пра музычную форму.
Аўтар фундаментальных працы пра творчасць М. І. Глінкі, М. П. Мусаргскага, П. І. Чайкоўскага, А. К. Глазунова, І. Ф. Стравінскага, С. І. Танеева, С. С. Пракоф’ева і інш. У кампазітарскай творчасці Асаф’ева вылучаюцца балеты «Полымя Парыжа» (1932) і «Бахчысарайскі фантан» (1934). Таксама аўтар опер, 4 сімфоній, камерна-інструментальных сачыненняў і музыкі да драматычных спектакляў.
Зноскі
- ↑ а б Boris Wladimirowitsch Assafjew // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ↑ Boris Vladimirovič Asafjev (Asaf’ev) // Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija — 2009.
- ↑ Асафьев Борис Владимирович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ а б Асафьев Борис Владимирович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1
- Нарадзіліся 29 ліпеня
- Нарадзіліся ў 1884 годзе
- Нарадзіліся ў Санкт-Пецярбургу
- Памерлі 27 студзеня
- Памерлі ў 1949 годзе
- Памерлі ў Маскве
- Пахаваныя на Новадзявочых могілках
- Выпускнікі Санкт-Пецярбургскай кансерваторыі
- Выкладчыкі Санкт-Пецярбургскай кансерваторыі
- Члены Саюза кампазітараў СССР
- Члены РАН
- Члены АН СССР
- Лаўрэаты Сталінскай прэміі I ступені
- Лаўрэаты Сталінскай прэміі II ступені
- Лаўрэаты Сталінскай прэміі
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
- Народныя артысты СССР
- Народныя артысты РСФСР
- Заслужаныя дзеячы мастацтваў РСФСР
- Асобы
- Музыканты паводле алфавіта
- Кампазітары паводле алфавіта
- Кампазітары СССР
- Кампазітары Расіі
- Кампазітары Расійскай імперыі
- Кампазітары XX стагоддзя
- Музычныя педагогі СССР
- Музычныя педагогі Расіі
- Музычныя педагогі XX стагоддзя
- Піяністы паводле алфавіта
- Піяністы Расійскай імперыі
- Акадэмічныя музыканты Расіі
- Акадэмічныя музыканты СССР
- Оперныя кампазітары
- Балетныя кампазітары
- Музыказнаўцы Расіі
- Музыказнаўцы СССР
- Балетазнаўцы
- Правадзейныя члены АН СССР
- Выпускнікі СПбДУ
- Выпускнікі гісторыка-філалагічнага факультэта Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта
- Асобы, вядомыя пад літаратурнымі псеўданімамі