Валянцін Мікалаевіч Пармон

Валянцін Мікалаевіч Пармон
Валянцін Мікалаевіч Пармон
Дата нараджэння	18 красавіка 1948 (76 гадоў)
Месца нараджэння	Брандэнбург-на-Хафелі, Брандэнбург, Германія;
Грамадзянства	СССР; Расія;
Род дзейнасці	хімік
Навуковая сфера	хімія
Месца працы	Інстытут хімічнай фізікі імя М. М. Сямёнава РАН;
Навуковая ступень	доктар хімічных навук
Альма-матар	Маскоўскі фізіка-тэхнічны інстытут;
Навуковы кіраўнік	Kirill Zamaraev[d]
Член у	Расійская акадэмія навук; Еўрапейская акадэмія[d];
Узнагароды	Глабальная энергія[d] (2016)

Валянцін Мікалаевіч Пармон (18 красавіка 1948, Брандэнбург-на-Хафелі, ГДР) — савецкі і расійскі вучоны. Спецыяліст у галіне каталізу і фотакаталізу, хімічнай кінетыкі у кандэнсаваных фазах, хімічнай радыёспектраскапіі, хімічных метадаў пераўтварэння энергіія, нетрадыцыйных і аднаўляльных крыніц энергіі. Доктар хімічных навук (1985), прафесар (1989), акадэмік РАН (1997, член-карэспандэнт з 1991). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Расіі (2009). Замежны член НАН Беларусі (2021).^[1]^[2]

Біяграфія

У 1972у скончыў факультэт малекулярнай і хімічнай фізікі МФТІ^[3], затым да 1975 аспірант, абараніў кандыдацкую дысертацыю «Даследаванне механізму электронных абменных узаемадзеянняў у растворах метадам ЭПР».

З 1975 па 1977 працаваў на пасадзе малодшага навуковага супрацоўніка ў Інстытуце хімічнай фізікі АН СССР.

З 1977 года — у Інстытуце каталізу Сібірскага аддзялення Расійскай акадэміі навук: да 1984 — старэйшы навуковы супрацоўнік лабараторыі механізмаў каталітычных рэакцый, з 1984 па 1985 кіраваў неструктурнай лабараторыяй каталітычных метадаў пераўтварэння. У 1985 годзе прызначаецца намеснікам дырэктара па навуковай працы Інстытута каталізу і адначасова — намеснік генеральнага дырэктара МНТК «Каталізатар». У 1995—2015 — дырэктар Інстытута каталізу СА РАН.

Выкладае ў Новасібірскім дзяржаўным універсітэце, з’яўляецца прафесарам кафедры фізічнай хіміі факультэта прыродазнаўчых навук і членам Вучонай рады НДУ^[4]. Член Прэзідыума Расійскага хімічнага таварыства імя Д. І. Мендзялеева.

З 2010 — член Кансультатыўнай навуковай Рады Фонду «Сколкава»^[5].

28 верасня 2017 года абраны старшынёй Сібірскага аддзялення РАН^[6], віцэ-прэзідэнтам РАН. Да 29 мая 2018 года — член Міжакадэмічнай рады па праблемах развіцця Саюзнай дзяржавы.

Навуковыя дасягненні

Спецыяліст у галіне каталізу і фотакаталізу, хімічнай кінетыкі у кандэнсаваных фазах, хімічнай радыёспектраскапіі, хімічных метадаў пераўтварэння энергіі, нетрадыцыйных і аднаўляльных крыніц энергіі, а таксама тэрмадынамікі нераўнаважных працэсаў. Аўтар і суаўтар больш за 800 навуковых прац, 7 манаграфій, 7 падручнікаў для ВНУ, уладальнік больш за 100 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў.

Крыніцы

↑ Двенадцать иностранных ученых избраны членами НАН Беларуси
↑ Выборы в НАН Беларуси // Навука. — 2021. — 21 снежня. — С. 2
↑ Выпускники ФМХФ 1972 года (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 22 мая 2011. Праверана 5 жніўня 2010.
↑ Список членов Учёного совета НГУ (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 16 лютага 2015. Праверана 2 красавіка 2015.
↑ Сколково. Люди в проекте (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 11 кастрычніка 2011. Праверана 11 кастрычніка 2011.
↑ Академик Пармон возглавит Сибирское отделение РАН (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 29 верасня 2017. Праверана 28 верасня 2017.

[1] Двенадцать иностранных ученых избраны членами НАН Беларуси

[Навука-2] Выборы в НАН Беларуси // Навука. — 2021. — 21 снежня. — С. 2

[3] Выпускники ФМХФ 1972 года (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 22 мая 2011. Праверана 5 жніўня 2010.

[4] Список членов Учёного совета НГУ (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 16 лютага 2015. Праверана 2 красавіка 2015.

[i-gorod-team-5] Сколково. Люди в проекте (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 11 кастрычніка 2011. Праверана 11 кастрычніка 2011.

[6] Академик Пармон возглавит Сибирское отделение РАН (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 29 верасня 2017. Праверана 28 верасня 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]