Васіль Фёдаравіч Загайнаў

Васіль Фёдаравіч Загайнаў
Васіль Фёдаравіч Загайнаў
	Василий Фёдорович Загайнов
Дата нараджэння	13 студзеня 1903
Месца нараджэння	Лопаўцы[d], Уржумскі павет[d], Вяцкая губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	4 кастрычніка 1943 (40 гадоў)
Месца смерці	Брагінскі раён, Палеская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Брагінскі раён;
Прыналежнасць	СССР
Гады службы	1942—1943
Званне	Яфрэйтар
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Васіль Фёдаравіч Загайнаў (1903—1943) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, кулямётчык 3-й роты 1185-га стралковага палка (356-я стралковая дывізія, 89-й стралковы корпус, 61-я армія, Цэнтральны фронт), яфрэйтар. Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 13 студзеня 1903 года ў вёсцы Лопаўцы Пектубаеўскага сельсавета Новатар’яльскага раёна Марыйскай АССР, у сялянскай сям’і. Рускі.

Скончыў 7 класаў Пектубаеўскай школы. Працаваў рахункаводам у калгасе. Беспартыйны.

У Чырвоную Армію быў прызваны ў студзені 1942 года і адразу накіраваны ў дзеючую армію. Кулямётчык 1185-га стралковага палка яфрэйтар Загайнаў 4 кастрычніка 1943 года ў баі за плацдарм на правым беразе Дняпра ў раёне вёскі Піркі (Брагінскі раён Гомельскай вобласці) агнём з кулямёта адбіў атаку праціўніка, знішчыўшы пры гэтым дзясяткі гітлераўцаў. Сваімі дзеяннямі стварыў умовы для пераадолення воднай перашкоды стрелковыми падраздзяленнямі палка. Загінуў у гэтым баі.

Пахаваны ў брацкай магіле ў вёсцы Піркі.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Званне Героя Савецкага Саюза Васілю Фёдаравічу Загайнаву прысвоена 15 студзеня 1944 года ^[1].
Узнагароджаны ордэнам Леніна.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У. с. Пектубаева Новатар’яльскага раёна, дзе вучыўся Герой, яму ўзведзены помнік.
Імя В. Ф. Загайнава носяць школы ў вёсцы Пектубаева Новатар’яльскага раёна і ў вёсцы Піркі Гомельскай вобласці ў Беларусі.
У Марый Эл праводзіцца Рэспубліканскі турнір па грэка-рымскай барацьбе памяці Героя Савецкага Саюза, ураджэнца вёскі Пектубаева Новатар’яльскага раёна — Загайнава Васіля Фёдаравіча^[2].
Мемарыяльная дошка ў памяць аб Загайнаве ўстаноўлена Расійскім ваенна-гістарычным таварыствам на будынку Пектубаевской сярэдняй школы Новатар’яльскага раёна, дзе ён вучыўся.

Зноскі

↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.
↑ Сведения о юбилейных датах государственных и муниципальных образовательных учреждений Республики Марий Эл в 2010 году.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Загайнов Василий Фёдорович // Энциклопедия Республики Марий-Эл /Отв. ред. И. Сараева. — Йошкар-Ола, 2009. — С. 365. — 872 с. 3505 экз. — ISBN 978-5-94950-049-1.
Загайнов Василий Фёдорович // История Марийского края в лицах. 1941—1945 гг. Великая Отечественная война. — Йошкар-Ола: МарНИИЯЛИ, 2015. — С. 82-83. — 374 с.— 500 экз. — ISBN 978-5-94950-070-5.
Краснов Г. В., Мочаев В. А. Загайнов Василий Фёдорович // Марийская биографическая энциклопедия // Авт.-состав. В. А. Мочаев. 2-е изд. — Йошкар-Ола: Марийский биографический центр, 2017. С. 152. — 606 с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-905314-35-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[1] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.

[2] Сведения о юбилейных датах государственных и муниципальных образовательных учреждений Республики Марий Эл в 2010 году.

[1]

[2]