Вера Фёдараўна Панова

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вера Фёдараўна Панова
руск.: Ве́ра Фёдоровна Пано́ва
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 7 (20) сакавіка 1905[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 3 сакавіка 1973(1973-03-03)[2][3][…] (67 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Муж Boris Vakhtin[d] і David Dar[d]
Дзеці Boris Vakhtine[d] і Yuri Vakhtin[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці журналістка, драматург, раманіст, сцэнарыст, пісьменніца, празаік
Жанр раман, аповесць і п’еса
Мова твораў руская
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Сталінская прэмія 1-й ступені Сталінская прэмія 2-й ступені Сталінская прэмія 3-й ступені
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «У памяць 250-годдзя Ленінграда»
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вера Фёдараўна Панова (руск.: Ве́ра Фёдоровна Пано́ва; 7 (20 сакавіка) 1905, Растоў-на-Доне — 3 сакавіка 1973, Ленінград) — савецкая пісьменніца і драматург. Лаўрэат трох Сталінскіх прэмій (1947, 1948, 1950).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1915 годзе паступіла ў прыватную гімназію С. Я. Любімавай. Паспела скончыць толькі чатыры класы гімназіі, якую прыйшлося кінуць пасля захопу Растова бальшавікамі. Пачала займацца самаадукацыяй. У 1960-х гадах літаратурным сакратаром Пановай у Ленінградзе быў Сяргей Даўлатаў, які жыў з ёй у адным доме, і неаднаразова з сімпатыяй згадваў яе ў сваіх творах. З экранізацыі аповесці Пановай «Сярожа» пачалася рэжысёрская кар’ера Г. М. Данеліі, прычым маладога выпускніка рэжысёрскіх курсаў Панова аддала перавагу вопытным пастаноўшчыкам з «Ленфільма».

Зноскі

  1. Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / под ред. О. В. Богданова
  2. Wera Fjodorowna Panowa // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.