Берынга

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Востраў Берынга)
Востраў Берынга
руск.: Остров Беринга
Востраў Берынга. Від з космасу
Востраў Берынга. Від з космасу
Характарыстыкі
Плошча1 667 км²
Насельніцтва752 чал.
Шчыльнасць насельніцтва0,45 чал./км²
Размяшчэнне
55°00′ пн. ш. 166°15′ у. д.HGЯO
АкваторыіБерынгава мора, Ціхі акіян
Краіна
Суб’ект РФКамчацкі край
Берынга (Расія)
Востраў Берынга
Востраў Берынга
Берынга (Камчацкі край)
Востраў Берынга
Востраў Берынга
Праблемы з <mapframe>:
  • Атрыбут «latitude» мае няслушнае значэнне
  • Атрыбут «longitude» мае няслушнае значэнне
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Востраў Берынга — буйнейшы востраў у складзе Камандорскіх астравоў.

Размешчаны да ўсходу ад Камчацкага паўвострава, у Берынгавым моры. Даўжыня вострава каля 90 км, шырыня — 24 км. Плошча каля 1700[1] км². Вышыні да 751[1] м. Геаграфічныя каардынаты 55° 0' паўн. ш. 166° 15' у.д.

Адміністрацыйна ўваходзіць у склад Алеуцкага раёна Камчацкага края Расіі. На востраве знаходзіцца адзіны населены пункт — сяло Нікольскае з насельніцтвам 752 жыхары (2005, па перапісе 2002 года — 808 чалавек), з якіх каля 300 — алеуты.

Пераважае тундравая расліннасць, у далінах лугі і зараснікі каменнай і хмызняковай бярозы. Лежбішчы марскіх коцікаў і сівучай[1].

На востраве ў 1741 годзе памёр і пахаваны Вітус Берынг.

Зноскі

  1. а б в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3). — С. 125.
  • Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 60. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]