Віталь Іванавіч Баўрын

Віталь Іванавіч Баўрын
Віталь Іванавіч Баўрын
	6 жніўня 1969 — 1980
Кіраўнік урада	Ціхан Кісялёў; Аляксандр Аксёнаў
Папярэднік	Васіль Шамгін
Пераемнік	Аляксандр Ганчароў
Нараджэнне	1 красавіка 1919; Вяземскі павет, Смаленская губерня, РСФСР[d];
Смерць	невядома
Адукацыя	Маскоўскі пушна-футравы інстытут[d] (1942);
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна;

Віта́ль Іва́навіч Баўрын (1 красавіка 1919, в. Бозна Вяземскага павета, Смаленская губерня — ?) — беларускі дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

З рабочых. Член КПСС з 1949. Скончыў Маскоўскі пушна-футравы інстытут (руск.) (бел. у 1942 годзе. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

У 1948—1951 гадах старэйшы навуковы супрацоўнік, вучоны сакратар Галоўнага ўпраўлення па запаведніках пры СМ БССР, намеснік дырэктара Беларускага дзяржаўнага запаведніка на р. Бярэзіне. З 1951 года інструктар сельскагаспадарчага аддзела Мінскага абкама КПБ. У 1953—1958 сакратар Дзяржынскага райкама КПБ, старшыня Дзяржынскага райвыканкама. З 1958 года першы сакратар Старадарожскага райкама КПБ, з 1961 года намеснік загадчыка, з 1965 года загадчык селькагаспадарчага аддзела ЦК КПБ. З 6 жніўня 1969 года міністр мясной і малочнай прамысловасці БССР.

На XXIV і XXV з’ездах абраны кандыдатам, на XXVI — членам ЦК КПБ. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 5-га, 7 і 8-га скліканняў. Узнагароджаны 5 ордэнамі і медалямі^[1].

Зноскі

↑ Евгений Олейник. Первоапрельский юбиляр (руск.)(недаступная спасылка). «Минский курьер» (1 красавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2022.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Баўрын Віталій Іванавіч // Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 2. Афіны — Ведрыч / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1970. — С. 185. — 640 с.: іл., карты.

[1] Евгений Олейник. Первоапрельский юбиляр (руск.)(недаступная спасылка). «Минский курьер» (1 красавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2022.

[1]