Віталь Валянцінавіч Шкляраў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Віталь Валянцінавіч Шкляраў
Род дзейнасці палітычны саветнік, паліттэхнолаг
Дата нараджэння 11 ліпеня 1976(1976-07-11) (47 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віталь Валянцінавіч Шкляраў (нар. 11 ліпеня 1976, Гомель, БССР, СССР) — беларускі і амерыканскі палітычны кансультант, паліттэхнолаг.

У 2002 годзе ён скончыў універсітэт Фехты ў зямлі Ніжняя Саксонія па спецыяльнасці «Сацыяльныя і палітычныя навукі». Там жа пачаў сваю кар’еру паліткансультантам у Германіі. Падчас вучобы працаваў у кампаніі Ангелы Меркель[1].

У ЗША[правіць | правіць зыходнік]

У 2008 годзе пераехаў у ЗША, дзе стаў валанцёрам у прэзідэнцкім перадвыбарным штабе Барака Абамы. Нягледзячы на свой досвед у Германіі, у ЗША Віталь Шкляраў пачынаў кар’еру з пазіцыі палявога агітатара[2]. У пачатку сваёй працы ў штабе Абамы рабіў званкі з падвала, размешчанага ў кол-цэнтры штаб-кватэры Дэмакратычнага нацыянальнага камітэта[3].

У 2012 годзе стаў начальнікам палявога аддзела ў кампаніі Тэмі Болдуін. Адказваў за стварэнне палявой інфраструктуры і сеткі агітатараў у штаце Вісконсін[3]. Кампанія была выйграна, Тэмі Болдуін стала першай у гісторыі жанчынай-сенатарам ад штата Вісконсін, а таксама першым сенатарам, які з’яўляецца адкрытым гомасексуалам.

У 2012 годзе Шкляраў таксама адказваў за мабілізацыйную частку кампаніі Барака Абамы ў горадзе Мілуокі, штат Вісконсін[4]. Кампанія па мабілізацыі выбаршчыкаў перад днём галасавання (GOTV) у горадзе Мілуокі ганаравалася дзвюма прэміямі Амерыканскай асацыяцыі паліткансультантаў (AAPC)[5].

У 2014 годзе працаваў на выбарчай кампаніі Ро Ханы[en] ў Кангрэс ЗША. Адказваў за кампанію ў інтэрнэце і быў кіраўніком штаба ў горадзе Куперціна, Каліфорнія. Выбарчая кампанія праходзіла ў акрузе № 17 штата Каліфорнія, у гэтай акрузе знаходзіцца Крамянёвая даліна. Кандыдатура Ханы была падтрымана кампаніямі Google, Facebook і Yahoo і ўяўляла сабой незвычайную кампанію супраць бягучага эстэблішмента дэмакратычнай партыі, аднак перамагчы дзеючага кангрэсмена не ўдалося.

У 2016 годзе Віталь прыйшоў працаваць у штаб кандыдата ў прэзідэнты ЗША сенатара Берні Сандэрса. Ён займаўся арганізацыяй мабілізацыйнай часткі выбарчай кампаніі падчас праймерыз дэмакратычнай партыі ў штаце Невада[6]. Затым працаваў намеснікам кіраўніка кампаніі ў штаце Вашынгтон, дзе Берні Сандэрс атрымаў перамогу над Хілары Клінтан. Пасля кампаніі ў штаце Вашынгтон Віталь быў павышаны да намесніка начальніка нацыянальнага штаба па агітацыйнай рабоце. У выніку праймерыз Дэмакратычнай партыі ЗША перамогу на іх атрымала Хілары Клінтан.

Дзейнасць у Расіі і Грузіі[правіць | правіць зыходнік]

Віталь Шкляраў выступае перад кандыдатамі ў муніцыпальныя дэпутаты, Масква, 2017

У маі 2016 года Шкляраў атрымаў запрашэнне далучыцца да штаба Дзмітрыя Гудкова[7]. Займаўся фарміраваннем зместу агітацыйных матэрыялаў, працай з кандыдатам на перадвыбарчых сустрэчах[8]. Па выніках выбараў Дзмітрый Гудкоў прайграў Генадзю Анішчанку, заняўшы другое месца ў аднамандатнай выбарчай акрузе.

У 2017 годзе Віталь Шкляраў працаваў у штабе «Аб’яднаныя Дэмакраты»[9][10]. Штаб пад кіраўніцтвам Максіма Каца[11] вёў кампаніі больш чым 1000 апазіцыйных кандыдатаў у муніцыпальныя дэпутаты ў Маскоўскія раённыя сходы. Большасць дэпутатаў вылучалася ад партыі «Яблоко». 267 кандыдатаў абраны дэпутатамі раённых саветаў Масквы ў выніку дадзенай кампаніі, у 17 раёнах прадстаўнікі кааліцыі атрымалі большасць[12].

Пазней у 2017 годзе ў штабе Ксеніі Сабчак на выбарах Прэзідэнта Расіі адказваў за анлайн частку кампаніі і падрыхтоўку інфраструктуры для працы з прыхільнікамі.

У 2018 годзе ўвайшоў у штаб апазіцыйнага кандыдата ў прэзідэнты Грузіі Рыгора Вашадзэ. Па выніках першага тура выбараў Вашадзэ набраў 37,7 % галасоў і выйшаў у другі тур[13][14][15].

У 2019 годзе працаваў у штабе Дар’і Бяседзінай на выбарах у Маскоўскую гарадскую думу. Па выніках галасавання Бяседзіна набрала 37,60 % галасоў, абышоўшы свайго галоўнага канкурэнта Вадзіма Куміна (32,28 %), і была абраная дэпутатам Маскоўскай гарадской думы[16].

Арышт у Беларусі[правіць | правіць зыходнік]

29 ліпеня 2020 года Віталь Шкляраў быў арыштаваны ў Беларусі. Пра гэта паведаміў дзяржаўны тэлеканал АНТ са спасылкай на неназваных прадстаўнікоў беларускіх спецслужб, назваўшы яго «расійскім піяр-спецыялістам», які кансультаваў адміністратараў суполак «Краіна для жыцця» — блога Сяргея Ціханоўскі, які патрапіў пад арышт пасля пачатку перадвыбарчай кампаніі (яго жонка Святлана Ціханоўская была зарэгістраваная кандыдатам на пасаду прэзідэнта Беларусі)[17][18].

Адвакат Віталя, Антон Гашынскі, распавёў пра катавальныя ўмовы ўтрымання яго падабароннага ў следчым ізалятары № 1 МУС у Мінску на вул. Валадарскага, дом 2, больш вядомым як «Валадарка», і параўнаў іх з ГУЛАГам. У прыватнасці, уведзена забарона на перапіску, вядзенне запісаў і перадачу кніг, практыкуецца шматгадзінная ізаляцыя без адзення ў «стакане» («пакой метр на метр без сядзячага месца, дзе ён правёў шэсць гадзін стоячы: без пітва, без ежы, без магчымасці прысесці ці прылегчы»), гутаркі з невядомымі ў адсутнасць адваката і з забаронай абмеркавання іх утрымання, пазбаўленне сну шляхам уключэння гучных гукаў па начах. Шклярава прымушалі галіцца тупой брытвай[19] кожны дзень, нягледзячы на вельмі моцнае раздражненне скуры, пад пагрозай змяшчэння ў карцар[20][21][22]. Шкляраў публічна адмаўляў сувязі з Ціханоўскім[23][24].

Еўрапейская федэрацыя журналістаў заклікала ўлады Беларусі вызваліць Віталя[25]. Некалькі праваабарончых арганізацый накіравалі ліст вярхоўнаму камісару ААН па правах чалавека Мішэль Бачэлет і камісару Савета Еўропы па правах чалавека Дуні Міятавіч і папрасілі іх аб ўмяшанні ў сітуацыю з арыштам Віталя Шклярава[26]. 8 жніўня 2020 года праваабарончая супольнасць Беларусі прызнала Шклярава палітычным зняволеным і запатрабавала неадкладна яго вызваліць[27].

14 кастрычніка 2020 года мера стрымання была змененая на хатні арышт, 19 кастрычніка Віталя вызвалілі з СІЗА[28].

Пасля званка кіраўніка Дзярждэпартамента ЗША Майка Пампеа прэзідэнту Беларусі, 27 кастрычніка 2020 года Віталь Шкляраў вярнуўся ў ЗША ў суправаджэнні спецпрадстаўніка прэзідэнта ЗША па справах закладнікаў. Пасля вяртання быў накіраваны ў шпіталь на абследаванне, стан яго здароўя ацэньваўся як здавальняючы. У распаўсюджанай у той жа дзень заяве кіраўнік Дзярждэпартамента паведаміў: «Як мы з прэзідэнтам [Трампам] далі ясна зразумець, мы не пацерпім, каб замежныя ўлады неправамерна затрымлівалі грамадзян ЗША»[29].

Зноскі

  1. ↑ "«Я хочу достучаться до электората Навального»". Праверана 2017-12-09.
  2. ↑ "Эксклюзивное интервью русского политтехнолога". Праверана 2017-12-09.
  3. ↑ а б "Российские выборы глазами политтехнолога Обамы". Праверана 2017-12-09.
  4. ↑ Glenn Greenwald. A Bernie Sanders Campaign Adviser Was a Russian. Now He’s Speaking Out. (англ.). The Intercept (19 красавіка 2017). Праверана 10 снежня 2017.
  5. ↑ American Association of Political Consultants. AAPC pollie winners 2013(недаступная спасылка) (1 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 24 чэрвеня 2021. Праверана 2 ліпеня 2021.
  6. ↑ Наташа Мозговая. "Русскоязычный политтехнолог Берни Сандерса" [руская]. Праверана 2017-12-10. Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2017. Праверана 2 ліпеня 2021.
  7. ↑ Штаб Дмитрия Гудкова — Долгосрочные перспективы выборов в России(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2021. Праверана 2 ліпеня 2021.
  8. ↑ "Bernie Sanders' campaign strategist takes on Kremlin". 2017-09-11.
  9. ↑ "The man bringing Sanders-style politics to Moscow". Праверана 2017-12-10.
  10. ↑ "Can Russia have a 'Bernie' revolution? A Sanders campaign veteran says he's trying" [англійская]. Праверана 2017-12-10.
  11. ↑ Максим Кац: «Если вы против Путина — мы вам поможем» (руск.). Праверана 28 кастрычніка 2020.
  12. ↑ "Успех «Объединенных демократов» и «Яблока» в Москве. Как им это удалось? Московские власти пытались не привлекать внимания к выборам, а провластные кандидаты не хотели вести кампанию — Meduza" [руская]. Праверана 2017-12-10. {{cite news}}: no-break space character у |title= на пазіцыі 34 (даведка)
  13. ↑ The Manchurian Candidate?(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 лістапада 2018. Праверана 9 лістапада 2018.
  14. ↑ "Мы положим на лопатки феномен Иванишвили. Политтехнолог Виталий Шкляров о предстоящих выборах в Грузии" [руская]. Праверана 2018-08-03. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 жніўня 2018. Праверана 2 ліпеня 2021.Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 жніўня 2018. Праверана 2 ліпеня 2021.
  15. ↑ Election administration of Georgia. Preliminary Results of Presidential Election of Georgia According to 3 703 Electoral Precincts(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 лістапада 2018. Праверана 2 ліпеня 2021.
  16. ↑ Сведения о проводящихся выборах и референдумах(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2021. Праверана 10 верасня 2019.
  17. ↑ "В Белоруссии задержан политтехнолог Виталий Шкляров".
  18. ↑ Задержанный политтехнолог Шкляров: западный опыт - угроза Лукашенко?. Deutsche Welle (7 жніўня 2020).
  19. ↑ https://www.znak.com/2020-08-12/advokat_polittehnologa_shklyarova_rasskazal_ob_usloviyah_ego_soderzhaniya_v_minskom_sizo Архівавана 20 жніўня 2020. (Со слов Дм. Гудкова)
  20. ↑ Политтехнолог Шкляров содержится в СИЗО Минска "в пыточных условиях" (13 жніўня 2020).
  21. ↑ Бритье без пены и советские песни по ночам. Адвокат задержанного в Беларуси политтехнолога Шклярова рассказал об издевательствах в СИЗО (13 августа 2020).
  22. ↑ «Раздели и поставили в “стакан”» (13 жніўня 2020).
  23. ↑ Мама Виталия Шклярова: «Сын подавлен и не понимает, как вообще возможно то, что с ним произошло». (5 жніўня 2020).
  24. ↑ Что известно про задержанного политтехнолога, который «мобилизовал протестный электорат»(недаступная спасылка) (30 ліпеня 2020). Архівавана з першакрыніцы 18 жніўня 2020. Праверана 2 ліпеня 2021.
  25. ↑ EFJ calls on Belarusian authorities to release Vitali Shkliarov (англ.) (5 жніўня 2020). Праверана 14 жніўня 2020.
  26. ↑ Российские и международные правозащитные организации потребовали освободить политтехнолога и автора «Новой» Виталия Шклярова (руск.)(недаступная спасылка) (14 жніўня 2020). Архівавана з першакрыніцы 19 жніўня 2020. Праверана 16 жніўня 2020.
  27. ↑ Патрабуем неадкладнага вызвалення палітвязня Віталя Шклярава. Праваабарончы цэнтр «Вясна» (8 жніўня 2020).
  28. ↑ Задержанного в Белоруссии политтехнолога Шклярова отпустили из СИЗО. Праверана 19 кастрычніка 2020.
  29. ↑ Политтехнолог Шкляров, задержанный в Белоруссии в июле, вернулся в США. Праверана 29 кастрычніка 2020.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Віталь_Валянцінавіч_Шкляраў&oldid=4637125"