Вішну

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Артыкул па тэматыцы
Індуізм

Aum

Гісторыя · Пантэон

Вайшнавізм · Шываізм
Шактызм · Смартызм

Дгарма · Артха · Кама
Мокша · Карма · Сансара
Ёга · Бхакці · Мая
Пуджа · Мандзір · Кіртан

Веды · Упанішады
Рамаяна · Махабхарата
Бхагавад-гіта · Пураны
іншыя

Роднасныя тэмы

Індуізм паводле краін · Каляндар · Святы · Крэацыянізм · Манатэізм · Зварот у індуізм · Аюрведа · Дж'ёціша

Hindu swastika

Партал «Індуізм»

Ві́шну (viṣṇu IAST, санскр.: विष्णु) — у вішнуізме і індуізме адзін з асноўных (нароўні з Брахмам і Шывам) багоў; ахоўнік, увасабленне вечна жывой прыроды, энергіі, што ўладкоўвае космас. У розных напрамках індуізму, Вішну пакланяюцца альбо непасрэдна, альбо пры пасрэдніцтве яго аватар, такіх як Рама і Крышна. Паслядоўнікі традыцыі смарта шануюць Вішну як адну з пяці асноўных форм Бога.

Бога Вішну ўяўлялі прыгожым юнаком (часам з чатырма рукамі) з цёмна-сінім колерам скуры. Жонка Вішну Лакшмі — багіня шчасця і дабрабыту.

Паводле эпасу, у канцы кожнага сусветнага цыкла Вішну ўбірае ў сябе сусвет і ўпадае ў сон, лежачы на змеі Шэшыberu, які плавае ў сусветным акіяне. Калі Вішну прачынаецца і задумвае новае тварэнне, з яго вырастае лотас, з якога з'яўляецца Брахма і стварае сусвет.

Звычайнае месцазнаходжанне Вішну — вяршыня гары Меру.

Вядомы аватары Вішну (цялесныя ўвасабленні) у выглядзе герояў Крышны, Рамы, вепра, карліка і інш.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Вішну // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 240. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
  • Translation by Richard W. Lariviere (1989). The Nāradasmr̥ti. University of Philadelphia.
  • Patrick Olivelle. «The Date and Provenance of the Viṣṇnu Smṛti.» Indologica Taurinensia, 33 (2007): 149—163.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]