Перайсці да зместу

Глікерыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Глікерыя
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 16 лістапада 1953(1953-11-16) (70 гадоў)
Месца нараджэння
Краіна
Муж Stelios Fotiadis[d][1]
Музычная дзейнасць
Прафесіі спявачка
Інструменты вакал
Жанры laïko[d], Rebetiko[d] і Greek folk music[d]
glykeria.net
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Глікерыя Кацула (грэч. Γλυκερία Κοτσούλα, нар. 16 лістапада 1953, Айа Пнеўма, Цэнтральная Македонія) — сучасны грэчаская спявачка. Спявае ў асноўным у жанрах лаіка (традыцыйная музыка), рэмбетыка, фолк-музыка. Акрамя Грэцыі і Кіпра, атрымала таксама вядомасць ва Францыі, Іспаніі, Англіі, Турцыі і, у асаблівасці, у Ізраілі.

Дзяцінства

[правіць | правіць зыходнік]

Глікерыя Кацула нарадзілася 16 лістапада 1953 года ў Цэнтральнай Македоніі, у серскай вёсцы Айа Пнеўма. Вёска належыць геаграфічнай вобласці Дарнакохор’я, чые вёскі і ў асманскі перыяд засяляліся выключна карэннымі грэкамі македонцамі. Пачатковую школу скончыла ў роднай вёсцы. Любоў да грэчаскай народнай песні была прывіта ёй сям’ёй з дзяцінства — бацька і дзядзька гулялі на бузукі. У музычным аспекце падвергнулася ўплыву не толькі мясцовых народных песень Македоніі, але і бежанцаў Малаазійскай катастрофы, якія пасяліліся ў вёсцы пасля 1922 года. Па бацькоўскай лініі род Глікерыі паходзіў з іанійскага Галікарнаса.

Пачатак музычнай кар’еры

[правіць | правіць зыходнік]

Пачатак кар’еры Глікерыі вядзе адлік з 1974 года, калі яна выступіла на тэлевізійным конкурсе «Να η Ευκαιρία» (перакладаецца прыкладна як «Вось яна магчымасць»). У тым жа 1974 годзе яна ўжо спявала ў карчме «Літа» у афінскім квартале Плака[2], а затым выступала з вядомымі спевакамі ў «буат» (boites — маленькія канцэртныя сцэны), выконваючы песні Манаса Хадзідакіса, Мікіса Тэадаракіса, Манаса Лоізаса і іншых вядомых кампазітараў. У 1978 годзе, Глікерыя, сумесна з Ёргасам Гераліматосам, іншым пачаткоўцам спеваком, пачала сваю дыскаграфічную кар’еру з Lyra Music, выпусціўшы свой першы дыск «Забудзься пра вар’яцкія мары». Гэты дыск выклікаў вялікі эфект у грэчаскай дыскаграфіі, прадэманстраваўшы унікальны голас Глікерыі.

Перыяд 1980—1985 гадоў

[правіць | правіць зыходнік]

У 1980 годзе Глікерыя выпусціла свой першы сольны альбом, «Тая Смірнеіка» (Смірненскія), з традыцыйнымі песнямі з (грэчаскай) Рахманы. У наступныя гады Глікерыя выступала ў вядомых клубах, супрацоўнічаючы з вядомымі грэчаскімі спевакамі, такімі як Ёргас Даларас. У тым жа годзе яна выпусціла альбом «Глядзі мне ў вочы», з песнямі кампазітара Стэліаса Фаціадзіса (яе мужа c 1978 года)[3], што таксама паклала пачатак іх паспяховаму музычнаму супрацоўніцтву. У 1982 годзе яна была абраная прадстаўляць Грэцыю на фестывалі Europalia ў Бруселі, разам з Сатырыяй Бэлу, Ёргасам Даларасам і Маргарытай Зорбала. У наступным годзе Глікерыя выпусціла свой першы дыск з афіцыйным «жывым» канцэртам «Прыгожая ноч» і пасля вялізнага поспеху дыска, яна выпусціла альбом «Глікерыя ў прыгожай ночы», які пабіў усе рэкорды (музычных) продажаў да гэтага моманту.

У красавіку 1985 года, Глікерыя выпусціла альбом з двума дыскамі «Сентыментальная песня» з некаторымі хітамі Глікерыі, такімі як «Чараўніцы», «Пентахіліара» (банкноты вартасцю ў пяць тысяч), «Кольцы» і «Салдацік», вывеўшы маладую выканаўцу на першае месца продажаў альбомаў (у Грэцыі), сярод грэчаскіх і замежных выканаўцаў.

У 1997 годзе яна спявала ў «Вясновай сімфоніі» (паэма Яніса Рыцаса, музыка Яніса Маркопуласа) на прэм’еры гэтага твора, на цырымоніі адкрыцця Чэмпіянату свету па лёгкай атлетыцы, які адбыўся ўпершыню на (новым) Алімпійскім стадыёне Афін. Цырымонія адкрыцця перадавалася ў 120 краінах свету.

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Глікерыя спявала на канцэртах у Грэцыі на Кіпры і за мяжой (Еўропа, ЗША, Канада, Аўстралія, Новая Зеландыя, Ізраіль і Турцыя). Яна выпусціла свой першы альбом у Францыі: Golden hits — The voice of Greece. У 1998 годзе выйшаў яе другі альбом у Францыі. Яна таксама ўдзельнічала ў двух альбомах для амерыканскага лэйбла Putumayo і зборніках выпушчаных у Еўропе.

У 2001 годзе яна прыняла ўдзел у альбоме Alif турэцкага музыканта і кампазітара Omar Faruk Tekbilek.

Глікерыя выступала сумесна ў канцэртах і супрацоўнічала ў дыскаграфіі з: Апосталам Калдарасам, С. Фаціядзісам, Наташай Атлас, з Ömer Faruk Tekbilek, Лукіянасам Кілайдонісам, Мэры Ліндай, Пантэлісам Таласінасам, Сацірыяй Бэлу, Ёргасам Даларасам, Марынелай, Офрай Хаза, з Ricky Gal, Хавай Альберштэйн, Амал Муркус, Бабісам Цэртасам, Пасхалісам Тэрзісам, Іліясам Асланоглу, Антоніс Вардзіс, Хадад, Сарыт, са спявачкай бразільска-сефардскага паходжання, з Нікасам Папазоглу і інш.

У Ізраілі

[правіць | правіць зыходнік]
На канцэрце ў Рышон-ле-Цыён, верасень 2013 года.

Улетку 1993 года Глікерыя ўпершыню выступіла ў Ізраілі. Яна скончыла свае паспяховыя выступу сваёй чароўнай версіяй ізраільская народная песня «Shabechi Yerushaly’im» («Слава Госпаду, Ерусалім!») на іўрыт[4]. Дзякуючы паспяховым выступленням Глікеріі ў Ізраілі, яна была абвешчаная тут найбольш папулярнай замежнай спявачкай; мэр Іерусаліма ўручыў ёй залаты ключ горада (1994). Адначасова тры яе альбомы былі выпушчаныя ў Ізраілі, і ўсе сталі залатымі ў кароткі прамежак часу: Glykeria golden-hits, Far away, Glykeria — 14 classics[5]. У 1999 годзе Глікерыя дала два канцэрты ў Тэль-Авіве з Ізраільскім філарманічным аркестрам. Некалькі месяцаў пазней быў выпушчаны альбом з гэтым канцэртам і, адразу пасля гэтага, Sony Classical распаўсюдзіў у свеце дыск Glykeria and the Israel Philharmonic Orchestra

Глікерыя стала самай любімай грэчаскай спявачкай у Ізраілі і часткай ізраільскай культурнай сцэны ў 1990х гадах. Яе асаблівы стыль, поўны глыбіні, меланхоліі і бясконцых эмоцый пакарылі сэрцы Ізраільцян, і яе песні, на іўрыце (з амаль ідэальным вымаўленнем) і грэчаскай сталі класікай. Яна стала «сваім» чалавекам у Ізраілі, «ганаровым грамадзянінам», плацінавай і залатой спявачкай, спявачкай фаварыткай Ізраільскіх лідэраў і знакамітасцяў. Кульмінацыяй яе глыбокіх адносін з Ізраілем стаў 1998 год, калі яна стала адзіным замежным артыстам, запрошаным на жалобныя мерапрыемствы па заканчэнні трох гадоў з дня забойства Іцхака Рабіна[6]. Яна спявала са слязамі на вачах, перад 200,000 чалавек на плошчы Іцхака Рабіна у Тэль-Авіве. Улетку 1999 года яна была запрошаная выступіць з Ізраільскім філарманічным аркестрам. У 2002 годзе ў Ізраілі выйшаў яе альбом «Open Heart». У 2006 годзе, падчас ізраільска-ліванскага канфлікту, Глікерыя з сынам прыбылі ў Ізраіль і сустрэліся з прэм’ер-міністрам Эхудам Ольмертам[7] і, адказваючы ўзаемнасцю на любоў ізраільскай публікі, спявала для салдат ізраільскай арміі у памежных частках[8]. Увесну 2008 года выйшаў яе сёмы альбом, пад загалоўкам «MATANA» (падарунак) — адзін CD альбома уключаў у сябе песні выключна на іўрыце, іншы запісы ў Грэцыі і Ізраілі, уключаючы некалькі ўпершыню запісаных песень. У сакавіку 2010 года ў Ізраілі выйшаў двайны CD пад загалоўкам «The Greek Selection», у які былі ўключаныя некалькі хітоў Глікерыі.

З Тэадоракісам

[правіць | правіць зыходнік]

У 2002 годзе Глікерыя дала канцэрты з «Аркестрам Мікіс Тэадоракісам» і аркестрам «Estudiantina». Глікерыя супрацоўнічала з сусветна вядомым кампазітарам Мікісам Тэадоракісам, у альбоме двух дыскаў у песнях, напісаных кампазітарам у 2008 годзе.

У канцы лютага-пачатку сакавіка 2008 года Глікерыя дала канцэрты з «Аркестрам Мікіс Тэадоракіс» у афінскім тэатры Палас, з нагоды выпуску новага дыска з «народнымі» песнямі, які Глікерыя рыхтавала з кампазітарам. У верасні 2008 года дыскаграфічная фірма Legend выпусціла двайны CD «Мае асновы ў гарах», у якім Глікерыя выконвае 37 народных песень Тэадаракіса. Альбом быў цёпла прыняты як крытыкай, так і публікай, і ў кароткі тэрмін стаў залатым[9].

Пасля 2003 года

[правіць | правіць зыходнік]

Улетку 2003 года, з вялікім поспехам, Глікерыя здзейсніла вялікае турнэ па ЗША і Канадзе. У маі 2004 года яна ўпершыню выступіла ў Турцыі, у «IS BANK Concert Hall». У сакавіку 2005 года, па запрашэнні Усяленскага Патрыярха, Глікерыя дала адзіны канцэрт ўУваскрасенне праваслаўя. Патрыярх Варфаламей прыняў Глікерыю цёпла, называючы яе «Выдатна спяваючым Салаўём» (грэчаскага) роду («Καλλικέλαδον αηδόνα του γένους»)[10]. Амаль адразу затым, разам з Домнай Саміу, Глікерыя выступіла ў палацах музыкі у Афінах і ў Салоніках, выконваючы візантыйскія гімны ў пастаноўцы «Ад страсці да ўваскрасення» («Από το πάθος στην Ανάσταση»). У 2007 годзе ў Турцыі выйшаў другі дыск Глікерыі — «BEST OF GLYKERIA». У маі 2010 года Глікерыя ў трэці раз выступіла з канцэртамі ў Турцыі, на гэты раз у Царкве Святой Ірыны і ў Топкапы. На апошнім канцэрце прысутнічаў вядомы турэцкі кампазітар Зюльфю Ліванелі, з якім Глікерыя выканала песню Ліванелі Leylim ley. Увесну 2009 года, разам з Костас Карафоцісам, Глікерыя здзейсніла турнэ ў ЗША і Аўстраліі.

13 сакавіка 2011 года Глікерыя была запрошана Патрыярхам Варфаламеем ўдзельнічаць у свяце Уваскрэсення праваслаўя, дала канцэрт у Selenium Plaza. Выконваючы традыцыйныя грэчаскія песні і творы кампазітараў фанарыётаў. Спявачку суправаджала вядомая грэчаская музычны гурт «Εν χορδαίς», пад кіраўніцтвам К. Калайдзідзіса і аркестр сучаснай музыкі грэчаскага радыё і тэлебачання (ΕΡΤ), пад кіраўніцтвам дырыжора Андрэаса Піларынаса

У сакавіку 2010 года, музычныя крытыкі грэчаскага тэлевізійнага канала Alpha TV, прызналі Глікерыю трэцяй найбольш паспяховай грэчаскай спявачкай з 1960 года[11]. У маі 2011 года Глікерыя дала канцэрт у вёсцы Нікас Белаяніс у Венгрыі, заснаваным грэчаскімі палітычнымі эмігрантамі пасля Грамадзянскай вайны ў Грэцыі і ў чэрвені таго ж года зноў гастралявала ў Канадзе і ЗША. Летам 2012 года, у азнаменаванне 90 гадоў разбурэння Смірны кемалістамі, Глікерыя гастралявала па ўсёй Грэцыі з праграмай названай «Смірненскае міноры», выконваючы песні малаазійскіх грэкаў[12].

У лістападзе 2013 года, разам з Міхалісам Дзуганакісам, Глікерыя паспяхова гастралявала ў Аўстраліі.

У лістападзе 2015 года, разам з Даларасам і Віталі, Глікерыя гастралявала ў ЗША на працягу месяца. Яна зноў здзейсніла гастролі ў ЗША ў лістападзе 2016 года.

У лютым таго ж года яна зноў прадставіла «Смірненскае міноры» у муніцыпальным тэатры Пірэя. Прадстаўленне было запісана для дзяржаўнага тэлебачання і дыскаграфіі.

У тым жа годзе, разам з Герасімасам Андрэатасам, Глікерыя дала тры канцэрты ў Сіднэі і Мельбурне. У сакавіку 2017 года, альбом Глікерыі «Я ішла за зоркай» быў выпушчаны ў Турцыі фірмай Sony Music Turkey пад назвай «I Followed a Star».

На цырымоніі ўручэння грэка-амерыканскага Gabby Awards у Нью-Ёркскім Carnegie Hall, 17 чэрвеня 2017 года, Глікерыя была ўзнагароджана за яе ўклад у грэчаскую песню[13].

Летам 2019 года, разам з Мелінай Асланіду, Глікерыя дала 25 канцэртаў у Грэцыі і на Кіпры.

Зноскі

  1. ↑ http://www.glykeria.net/index.php/module-styles Праверана 21 ліпеня 2020.
  2. ↑ Γλυκερία - Το πρώτο μου τραγούδι. Архівавана з першакрыніцы 6 снежня 2019.
  3. ↑ Στέλιος Φωτιάδης — iShow.gr
  4. ↑ SHABECHI YERUSALAYIM ΓΛΥΚΕΡΙΑ (LIVE -ΙΣΡΑΗΛ 2007) - YouTube. Архівавана з першакрыніцы 19 красавіка 2021.
  5. ↑ Glykeria and the Israel Philharmonic Orchestra in Concert by Glykeria. Архівавана з першакрыніцы 6 снежня 2019.
  6. ↑ http://www.hebrewsongs.com/artists-glykeria.htm Архівавана 26 мая 2023..
  7. ↑ ynetnews - sorry page. Архівавана з першакрыніцы 6 снежня 2019.
  8. ↑ Glykeria attacked for 'collaborating with Zionists' – Israel Culture, Ynetnews. Архівавана з першакрыніцы 6 снежня 2019.
  9. ↑ H Γλυκερία τραγουδά Μίκη Θεοδωράκη και Νίκο Γκάτσο (1978). Архівавана з першакрыніцы 17 мая 2020.
  10. ↑ Γλυκερία, «καλλικέλαδος αηδόνα του γένους» | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Архівавана з першакрыніцы 6 снежня 2019.
  11. ↑ Chart Show: Your Countdown. Alpha TV. Airdate: 14 March 2010
  12. ↑ Σμυρνέικο Μινόρε ψυχής από τη Γλυκερία στο Θέατρο Βράχων! - MusicCorner.gr. Архівавана з першакрыніцы 7 снежня 2019.
  13. ↑ Glykeria at the 2017 Gabby Awards at Carnegie Hall — YouTube

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Глікерыя&oldid=4742387"