Дамінік Нарбут

Дамінік Нарбут
Трубы
войскі лідскі[d] 27 сакавіка 1776 — 1794
пасол на Сойм Рэчы Паспалітай[d]
староста міжэвіцкі[d] з 1771
чашнік лідскі[d] 17 лютага 1770 — 27 сакавіка 1776
Папярэднік	Ян Альшэўскі
дэпутат Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага[d] з 1789
Смерць	не раней за 1807
Род	Нарбуты
Бацька	Казімір Юзаф Нарбут[d]
Маці	Мар’яна з Навіцкіх[d]
Жонка	Ружа з Касцялкоўскіх[d]
Дзеці	Брыгіда з Нарбутаў[d] і Юзаф Нарбут
Член у	Згуртаванне сяброў урадавай уставы[d] Найвышэйшая Літоўская Рада

Дамінік Нарбут (польск.: Dominik Narbutt; ? — пасля 1807?) — ураднік Вялікага Княства Літоўскага.

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду Нарбутаў герба «Трубы». Нарадзіўся ў сям’і Казіміра Нарбута і Мар’яны з Навіцкіх. Быў братам Антонія і Казіміра Нарбутаў.

Пасол на сойм 1764, удзельнічаў у элекцыі караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Стараста міжэвіцкі з 1771 года, лідскі чашнік у 1770—1774 гадах і войскі ў 1775—1794 гадах; дэпутат Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага ў 1789 годзе, пасол на сойм 1782 і Чатырохгадовы сойм 1788—1792 гадоў, член «Згуртавання сяброў урадавай уставы». Падпісаў Віленскі акт паўстання 1794 года, член Найвышэйшай літоўскай рады (яе сакратар, член крымінальнага суда). Пасля падаўлення паўстання яго расшуквалі як адказнага за смяротнае пакаранне гетмана Ш. Касакоўскага.

Літаратура

• Валерый Пазднякоў. Нарбуты // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх