Дыстрафія
Дыстрафія (стар.-грэч.: Dystrophe, ад dys … — прыстаўка, якая азначае цяжкасці, парушэнне, і trophe — харчаванне) — паталагічнай працэс, у выніку якога тая ці іншая тканка губляе або назапашвае рэчывы, у норме не характэрныя для яе (напрыклад, антракоз — назапашванне часцічак вугалю). Дыстрафія характарызуецца пашкоджаннем клетак і міжклеткавага рэчыва, у выніку чаго змяняецца функцыя органа. У аснове дыстрафіі ляжыць парушэнне трофікі, г.зн. комплексу механізмаў, якія забяспечваюць метабалізм і захаванасць структуры клетак і тканак.
 | |
|---|---|
| Патагісталогія | Пашкоджанне клеткі: Апаптоз • Некрабіёз (карыяпікноз • карыярэксіс • карыялізіс) • Некроз (каагуляцыйны некроз • каліквацыйны некроз • гангрэна • секвестр • інфаркт) Клетачная адаптацыя: Атрафія • Гіпертрафія • Гіперплазія • Дысплазія • Метаплазія (плоскаклетачная • жалезістая) |
| Тыповыя паталагічныя працэсы | Запаленне (альтэратыўнае • эксудатыўнае • праліфератыўнае) • Ліхаманка • Гіпаксія • Паталогія гемадынамікі (гіперэмія [артэрыяльная • вянозная] • ішэмія • стаз • трамбоз • эмбалія) • Пухліна (дабраякасная • злаякасная) • Паталогія абмену рэчываў • Галаданне (поўнае • няпоўнае • частковае) |
| Лабараторная дыягностыка і аўтапсія | Судовая паталагаанатомія • Макраскапічнае даследаванне • Патагісталогія • Гістахімія (Імунагістахімічнае даследаванне) • Электронная мікраскапія • Імунафлюарэсцэнцыя • Флюарэсцэнтная гібрыдызацыя in situ • Клінічная біяхімія • Медыцынская мікрабіялогія • Імунадыягностыка • Ферментатыўны аналіз • Мас-спектраметрыя • Храматаграфія • Праточная цытаметрыя |