Жасмін Пааліні
![]() | |
Нарадзілася |
4 студзеня 1996[1] (28 гадоў) |
Грамадзянства | |
Рэзідэнцыя | Баньё-дзі-Лука, Італія |
Рост | 163 см |
Прафесійная кар’ера | 2013 — ц.ч. |
Вядучая рука | правая |
Удар злева | двухручны |
Трэнер(ы) | Рэнца Фурлан |
Прызавыя грошы | 5 449 136 $[1] |
Адзіночны разрад | |
Вынікі (в/п) | 367–261[1] |
Тытулы | 2 WTA, 2 WTA 125K, 9 ITF |
Найвышэйшы рэйтынг | 12 (6 мая 2024) |
Турніры серыі Вялікага шлема | |
Аўстралія | 4-ы раўнд (2024) |
Францыя | фінал (2024) |
Уімблдан | 1-ы раўнд (2021—2023) |
ЗША | 2-і раўнд (2021) |
Парны разрад | |
Вынікі (в/п) | 67–64[1] |
Тытулы | 3 WTA, 1 ITF |
Найвышэйшы рэйтынг | 53 (5 лютага 2024) |
Турніры серыі Вялікага шлема | |
Аўстралія | 3-і раўнд (2021, 2024) |
Францыя | 1/4 фіналу (2024) |
Уімблдан | 1-ы раўнд (2022, 2023) |
ЗША | 1-ы раўнд (2021, 2023) |
![]() | |
Апошняе абнаўленне: 10 чэрвеня 2024 года |
Жасмі́н Паалі́ні, таксама сустракаецца Ясмін Пааліні (італ.: Jasmine Paolini, італьянскае вымаўленне: [d͡ʒas'min paoˈlini][3]; нар. 4 студзеня 1996[1], Кастэльнуова-дзі-Гарфан’яна, Таскана[2]) — італьянская тэнісістка; пераможца пяці турніраў WTA (з іх два ў адзіночным разрадзе); фіналістка Кубка Білі Джын Кінг (2023) у складзе зборнай Італіі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзілася ў сям’і італьянца (Юга) і маці (Жаклін Гардзінер) ганскага і польскага паходжання; мае брата — Вільяма.
Спартыўная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]
У 2015 годзе Пааліні атрымала ўайлд-кард у асноўнай сетцы парнага турніру турніру ў Рыме ў дуэце з Настассяй Барнэт. Пасля правалу кваліфікацыі на Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі па тэнісе 2018 года яна двойчы далучалася да італьянскай каманды ў Кубку Федэрацыі. 1 мая 2018 года яна здабыла сваю першую перамогу над гульцом з топ-20, абыграўшы Дар’ю Касаткіну, а на наступны дзень яна перамагла Ганну Караліну Шмідлаву.
На кастрычнік 2022 года яна выйграла дзевяць тытулаў у адзіночным разрадзе і адзін тытул у парным разрадзе ў турнірах з цыклу ITF.
2024[правіць | правіць зыходнік]
У студзені на Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі ў чацвёртым раўндзе прайграла расіянцы Ганне Калінскай з лікам 4-6, 2-6.
У лютым 2024 года на турніры WTA 1000 ў Дубаі ўзяла тытул. Яна ў трэцім раўндзе перамагла грачанку Марыю Сакары з лікам 6-4, 6-2[4], затым пераадолела чвэрцьфінал, калі казахстанская тэнісістка Алена Рыбакіна знялася з турніру праз захворванне СКТ[5], у паўфінале перамагла дасведчаную румынку Сарану Кырсцю з лікам 6-2, 7-6[6], і ў фінале расіянку Ганну Калінскую. Дзякуючы гэтаму ўзнялася на 14-е месца ў рэйтынгу.
Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў[правіць | правіць зыходнік]
Год | Адзіночны рэйтынг |
Парны рэйтынг |
2023 | 30 | 97 |
2022 | 59 | 141 |
2021 | 53 | 166 |
2020 | 95 | 263 |
2019 | 117 | 938 |
2018 | 190 | 758 |
2017 | 137 | |
2016 | 245 | 939 |
2015 | 581 | |
2014 | 327 | |
2013 | 624 | 927 |
2012 | 1 231 |
Выступленні на турнірах[правіць | правіць зыходнік]
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б в г д Player Profile // WTA website
- ↑ а б http://www.fedcup.com/en/players/player.aspx?id=800331402
- ↑ https://sw-ke.facebook.com/Radio1Sport/videos/1492920590844425/
https://www.noitv.it/2021/09/trionfo-di-jasmine-paolini-al-torneo-di-portorose-398671/ Архіўная копія ад 29 кастрычніка 2021 на Wayback Machine
https://www.youtube.com/watch?v=bm4aybAELmg Архіўная копія ад 29 кастрычніка 2021 на Wayback Machine - ↑ Мария Саккари не смогла выйти в 1/4 финала турнира в Дубае, уступив Паолини (руск.) . «Чемпионат». (21 лютага 2024). Праверана 23 лютага 2024.
- ↑ Елена Рыбакина снялась с турнира WTA-1000 в Дубае (руск.) . «Чемпионат». (22 лютага 2024). Праверана 23 лютага 2024.
- ↑ Паолини вышла в финал турнира WTA-1000 в Дубае, обыграв Кырстю в двух сетах (руск.) . «Чемпионат». (23 лютага 2024). Праверана 23 лютага 2024.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Профіль на сайце WTA Tour (англ.)
- Профіль на сайце ITF (англ.)
- Профіль на сайце Кубка Федэрацыі (англ.)