Жуль Басцьен-Лепаж

Жуль Басцьен-Лепаж
Жуль Басцьен-Лепаж
	фр.: Jules Bastien-Lepage
	; аўтапартрэт
Імя пры нараджэнні	Jules Bastien-Lepage
Дата нараджэння	1 лістапада 1848
Месца нараджэння	Дамвіле[d], дэпартамент Мёз;
Дата смерці	10 снежня 1884 (36 гадоў)
Месца смерці	XVII акруга Парыжа, Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя;
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	мастак, мастак-гравёр, дзеяч выяўленчага мастацтва
Жанр	партрэт
Вучоба	Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў;
Мастацкі кірунак	акадэмізм
Уплыў	Аляксандр Кабанель
Уплыў на	Agnes Cathinka Wilhelmine Lunn[d]
Узнагароды	Рымская прэмія[d] (1875)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жуль Басцьен-Лепаж (Jules Bastien-Lepage; 1 лістапада 1848, Данвілье, Мёз — 10 снежня 1884, Парыж) — французскі мастак, прадстаўнік натуралізму ў жывапісе як састаўнай часткі рэалізму. Гэта быў адзін з першых французскіх мастакоў, нароўні з вялікім Жулем Брэтонам, якія адлюстравалі сялянскі побыт у духу натуралізму. Сябрам і прыхільнікам яго таленту быў Эміль Заля.

Жуль Басцьен-Лепаж нарадзіўся ў сям'і сціплых землеўладальнікаў і сялян у мястэчку Данвілье, Латарынгія, вучыўся з 1868 г. у Аляксандра Кабанеля ў школе вытанчаных мастацтваў у Парыжы. У школе пасябраваў з будучыняй мастакам - рэалістам, аднадумам Паскалем Даньян-Бувэ. Пасля цяжкага ранення падчас нямецка-французскай вайны 1870 г. ён вярнуўся ў родную вёску. У 1875 годзе праца «Дабравешчанне пастухам» (l'Annonciation aux bergers) дазволіла яму стаць другім у конкурсе на Рымскую прэмію. З 1879 па 1882 гг. ён падарожнічаў па Англіі. Быўшы ўжо цяжка хворым ракам, ён распачаў вандраванне па Алжыру.

Яго палотны размешчаны ў найбуйнейшых музеях свету: у Парыжы, Лондане, Нью-Ёрку, Мельбурне, Філадэльфіі.

Жанна д'Арк, 1879, Нью-Ёрк, Музей Метрапалітэн.

Ён не паспеў ва ўсёй меры выказаць свой талент, бо памёр ва ўзросце 36 гадоў у сваёй майстэрні ў Парыжы. На месцы пахавання ў Данвілье, дзе быў фруктовы сад, яго брат Эміль Басцьен спраектаваў і ўзвёў парк (Parc des Rainettes). Быўшы ўжо вядомым архітэктарам, пасля смерці брата, Эміль стаў мастаком-пейзажыстам. На царкоўным двары знаходзіўся бронзавы помнік Басцьену-Лепажу працы Агюста Радэна. У 2011 годзе помнік быў падораны Арменіі да 20-годдзю здабыцця ёю незалежнасці. 7 кастрычніка на плошчы Францыі ў Ерэване адбылося ўрачыстае адкрыццё помніка, які стаў сімвалам сяброўства паміж дзвюма дзяржавамі.

Зноскі

↑ http://archives.paris.fr/s/4/etat-civil-actes/resultats/?

Літаратура

Angela Schneider, Anke Daemgen, Gary Tinterow. Französische Meisterwerke des 19. Jahrhunderts aus dem Metropolitan Museum of Art, New York, Nicolai Verlag, Berlin 2007, ISBN 978-3-88609-584-1
E. Benezit. Dictionnaire des peintres, sculpteurs, dessinateurs et graveurs Gründ, Paris, 1999, vol. I, p. 848.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Жуль Басцьен-Лепаж

[_86af058cc442eeac-1] ttp://archives.paris.fr/s/4/etat-civil-actes/resultats/?

[1]