Карл Попер
З пляцоўкі Вікіпедыя
Карл Раймунд ПО́ПЕР (ням.: Karl Popper; 1902 — 19 верасня 1994) — аўстрыйскі філосаф. Шляхецкі чын Вялікабрытаніі.
Зрабіў значны ўнёсак у філасофію, філасофію навукі. Прапанаваў тлумачэнне механізму развіцця навукі праз дэдукцыйнае абвяржэнне.
Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]
- Адкрытае грамадства і яго ворагі. У 2 т. (Т. 1 — каст. 1942, Т. 2 — люты 1943; першы выхад на англ. мове — 1945). Класічная манаграфія па сацыяльнай філасофіі.
- Што такое дыялектыка? (1940). Класічная філасофская праца з крытыкай дыялектыкі, у т. л. яе марксісцкай трактоўкі.
- Жабрацтва гістарыцызму (1944, 1945). Праца па сацыяльнай філасофіі, крытыка марксісцкага гістарыцызму.
- Логіка навуковага даследавання (1933).
- Дапушчэнні і абвяржэнні (1963).
- Аб'ектыўнае веданне (1972).
- Эвалюцыйная тэорыя: Шляхі ў будучыню (1984).
- Свет схільнасцяў (1990).
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя. Т. 12. — Мн., 2001.
- Ермаков, В. С. Справочник по истории философии: хронолог. персонифицир. — СПб., 2003. — С. 329.
|
