Касцёл Святога Антонія Падуанскага (Раванічы)
| Каталіцкі храм | |
| Касцёл Святога Антонія Падуанскага | |
|---|---|
 | |
| 53°53′08″ пн. ш. 28°36′31″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Аграгарадок | Раванічы |
| Канфесія | Каталіцтва |
| Архітэктурны стыль | класіцызм |
| Будаўніцтва | 1790—1799 гады |
| Статус |
 Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 612Г000648 |
| Стан | руіны |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Касцёл Святога Антонія Падуанскага — каталіцкі храм у аграгарадку Раванічы Чэрвеньскага раёна Мінскай вобласці. Размешчаны ў паўночнай частцы аграгарадка, на могілках.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Пабудаваны ў 1790—1799 гадах па фундацыі ўладальніка раваніцкага палацава-паркавага ансамбля Антонія Слатвінскага. Па яго задумцы, храм «павінен быў стаць магільным склепам фундатараў як сямейны маўзалей».
У 1800 годзе касцёл быў кансэкраваны пад тытулам Святога Антонія і атрымаў статус філіяльнага ў Бярэзінскай парафіі. Пры касцёле Слацвінскія ўтрымлівалі сталага святара.
У 1937 годзе будынак быў зачынены. Пасля Вялікай Айчыннай вайны, да 1985 года выкарыстоўваўся ў гаспадарчых мэтах як зернасховішча[1]. У 1990-х гадах пацярпеў ад пажару і з таго часу знаходзіцца ў паўзруйнаваным стане.
Побач з касцёлам знаходзіцца цвінтар, дзе пахаваныя прадстаўнікі шляхецкага роду Слатвінскіх[2].
Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]
Помнік архітэктуры класіцызму. Невялікі квадратны ў плане будынак з прамавугольнай апсідай, да якой далучаны дзве бакавыя нізкія сакрысціі. Галоўны фасад аформлены чатырохкалонным порцікам з трохвугольным франтонам і спрошчанымі іанічнымі капітэлямі з разеткамі ў выглядзе кветак. Галоўны ўваход дэкарыраваны сандрыкам з франтончыкам і паўцыркульнай люкарнай, фланкіраваны арачнымі нішамі. Бакавыя і тыльныя фасады члянёны пілястрамі ў прасценках. Аконныя праёмы прамавугольныя.
Унутры зала была перакрыта цыліндрычным скляпеннем і аздоблена паліхромнай размалёўкай на біблейскія тэмы. На тарцовай сцяне мелася ілюзорная выява алтара. Над нартэксам зроблены хоры з парапетам у выглядзе антаблемента, куды вяла лесвіца ў тоўшчы сцяны. Пад касцёлам знаходзіцца крыпта.
Зноскі
- ↑ Што чакае гістарычныя помнікі ў Чэрвеньскім і Іванаўскім раёнах. // СБ. Беларусь сегодня, 21 верасня 2017. (руск.)
- ↑ Вандруем экалагічнымі сцежкамі. Ад панскага маёнтка да «Сямі крыніц» Архівавана 23 сакавіка 2020.. // Mlyn.by, 16 студзеня 2018. (бел.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1987. — Мінская вобласць. Кніга 2. — 308 с.: іл.
- Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2008. — 488 с. — ISBN 978-985-11-0395-5.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Касцёл Святога Антонія Падуанскага (Раванічы)- Касцёл Святога Антонія Падуанскага (Раванічы) на сайце Radzima.org
- Касцёл Святога Антонія Падуанскага (Раванічы) на сайце Глобус Беларусі (руск.)
