Касцёл Святога Яна Хрысціцеля (Масты Правыя)
| Славутасць | |
| Касцёл Святога Яна Хрысціцеля | |
|---|---|
 | |
| 53°25′49″ пн. ш. 24°38′06″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Месцазнаходжанне | |
| Канфесія | Каталіцызм |
| Епархія | Гродзенская дыяцэзія |
| Стан | дзейнічае |
 |
|
Касцёл Святога Яна Хрысціцеля — рымска-каталіцкі храм, знаходзіцца ў цэнтры вёскі Правыя Масты (Мастоўскі раён Гродзенскай вобл.).
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Касцёл тут быў заснаваны каралевай Бонай Сфорцай у 1539 годзе. У сярэдзіне XVI ст. пры ім была адчынена парафіяльная школа. Драўляны касцёл, адноўлены на ахвяраванні караля Рэчы Паспалітай Аўгуста III, у 1710 (або ў 1740) быў рэканструяваны. Апошняя рэстаўрацыя старажытнага драўлянага касцёла адбылася ў 1923 годзе.
_(2).jpg)
У ХIХ ст. у якасці філіяльнага касцёла да Мастоўскай парафіі належаў касцёл у Мікелеўшчыне. Тады агульная колькасць парафіян складала больш за 2600 чалавек. Перад Другой сусветнай вайной колькасць парафіян складала прыкладна 2400 чалавек.
Новы касцёл з чырвонай вонкавай цэглы з рысамі неабарочнага стылю пачалі будаваць паводле праекта архітэктара Бабкова на месцы старога драўлянага касцёла, які згарэў у 1980-я гады. Вуглавы камень быў урачыста асвечаны 26 мая 1990 года арцыбіскупам Франчэска Коласуона. Будаўніцтва скончылася ў 1992, а ў 1993 годзе храм быў асвечаны пад тытулам св. Яна Хрысціцеля.
Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]
Гэта аднавежавая трохнававая велічная базіліка. Галоўны фасад завершаны двух’яруснай (васьмярык на чацверыку) вежай пад высокім шатровым купалам (новы шацёр быў усталяваны ў лістападзе 2004), але функцыю званіцы выконвае не яна, а металічная канструкцыя, усталяваная побач з касцёлам.
Малітоўную залу, падзеленую трыма парамі круглых калон на тры навы (цэнтральная вышэйшая за бакавыя) і перакрытую плоскім бетонным перакрыццем, упрыгожваюць галоўны алтар (тытульны алтар св. Яна Хрысціцеля) і бакавыя алтарныя кампазіцыі. У 2008 пабудаваны новы галоўны алтар на ўзор алтара са старога касцёла. Далей працягваюцца працы па аднаўленні бакавых алтароў: стыгматаў св. Францішка і Маці Божай Міласэрнасці.
На старых парафіяльных могілках захавалася капліца, пабудаваная ў стылі класіцызму ў сярэдзіне ХIХ ст. Апошні раз ёй карысталіся ў 1980-я гады, калі згарэў старажытны касцёл. Капліца ўяўляе з сябе адносна невялікі цагляны і атынкаваны прамавугольны ў плане аб’ём з паўкруглай алтарнай часткай. Галоўны фасад дэкараваны пілястрамі і завершаны чацверыковай драўлянай вежачкай. Інтэр’ер перакрыты плоскай падшыўной столлю, алтар капліцы вырашаны дзвюхкалоннай структурай вакол нішы для абраза. Побач з капліцай знаходзяцца надмагіллі роду Лавіцкіх.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Кулагін А. М. Каталіцкія храмы на Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; маст. І. І. Бокі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2001.— 216 с.: іл. ISBN 985-11-0199-0.
