Кепел Эндэрбі

Кепел Эрл «Кеп» Эндэрбі
англ.: Keppel Earl «Kep» Enderby
President of the Universal Esperanto Association[d] 1998 — 2001
Папярэднік	Lee Chong-Yeong[d]
Пераемнік	Рэната Карсэці[d]
член Палаты прадстаўнікоў Аўстраліі[d] 30 мая 1970 — 18 мая 1974
Папярэднік	Jim Fraser[d]
член Палаты прадстаўнікоў Аўстраліі[d] 18 мая 1974 — 13 снежня 1975
Пераемнік	John Haslem[d]
Нараджэнне	25 чэрвеня 1926(1926-06-25) Даба[d], Даба[d], штат Новы Паўднёвы Уэльс, Аўстралія
Смерць	7 студзеня 2015(2015-01-07) (88 гадоў) Сідней, Аўстралія
Партыя	Аўстралійская лейбарысцкая партыя
Член у	Аўстралійская Эсперанта-Асацыяцыя[d] Honora Patrona Komitato de UEA[d] Сусветная арганізацыя эсперанта Q12347240?
Адукацыя	Сіднейскі ўніверсітэт Лонданскі ўніверсітэт
Дзейнасць	палітык, барыстар, эсперантыст
Узнагароды	Эсперантыст года
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кепел Эрл «Кеп» Эндэрбі (25 чэрвеня 1926, Даба, Новы Паўднёвы Уэльс, Аўстралія — 8 студзеня 2015) — аўстралійскі палітык і суддзя; быў членам Палаты прадстаўнікоў, прадстаўляючы Аўстралійскую лейбарысцкую партыю ў перыяд з 1970 па 1975 год, і стаў старэйшым міністрам ва ўрадзе Гофа Уітлэма. Пасля заканчэння палітычнай кар'еры ён быў прызначаны суддзёй Вярхоўнага суда Новага Паўднёвага Уэльса.

Біяграфія

Вучыўся ў Вышэйшай школе горада Даба, у 1944 годзе ён паступіў на вайсковую службу у авіяцыю, вывучаў права ў Сіднейскім і Лонданскім універсітэтах, з 1950 года працаваў як юрыст і выкладчык. З 1962 чытаў лекцыі ў Аўстралійскім нацыянальным універсітэце (Канбера), у 1970 годзе быў абраны ў Парламент Аўстраліі. З 1972 па 1975 быў міністрам. З 1982 да адстаўкі ў 1992 годзе ён быў суддзёй Вышэйшага суда Новага Паўднёвага Уэльса. Выконваў розныя важныя функцыі ў мясцовых і агульнадзяржаўных юрыдычных установах Аўстраліі. З 2003 года быў старшынёй рэгіянальнага таварыства па дабравольнай эўтаназіі. Чэмпіён па гульне ў гольф сярод аматараў.

Эсперантыст

Эсперантыст з 1987 года, у 1992—1997 быў прэзідэнтам Аўстралійскай Эсперанта-Асацыяцыі. Удзельнічаў у арганізацыі і падрыхтоўцы 82-га Сусветнага кангрэса эсперантыстаў у Адэлаідзе (1997). Быў членам камітэта UEA і старшынёй Эсперантысцкай юрыдычнай асацыяцыі у 1996—2002 гадах. У 1998—2002 гадах быў прэзідэнтам UEA. Па вынікам галасавання, праведзеным часопісам La Ondo de Esperanto у 1999 годзе ён быў абвешчаны эсперантыстам года. Як прэзідэнт UEA ён заўсёды падкрэсліваў у сваіх выступленнях і артыкулах важнасць барацьбы за правы чалавека. Ён імкнуўся таксама да больш цеснага супрацоўніцтва паміж UEA і іншымі эсперанта-арганізацыямі, асабліва з Sennacieca Asocio Tutmonda, чыім членам ён быў таксама.

Літаратура

• Fitzgerald, Ross; Carr, Adam James; Dealy, Willam J. The Pope's battalions: Santamaria, Catholicism and the Labor Split. — university of Qeensland Press, 2003. — ISBN 0-7022-3389-7.
• Кароткі біяграфічны слоўнік, 2014.