Гоф Уітлэм

Эдвард Гоф Уітлэм Edward Gough Whitlam
21-ы Прэм'ер-міністр Аўстраліі
5 снежня 1972 — 11 лістапада 1975
Манарх	Елізавета II
Папярэднік	Уільям Мак-Маган
Пераемнік	Малкальм Фрэйзер
Партыя	Аўстралійская лейбарысцкая партыя
Адукацыя	Сіднейскі ўніверсітэт
Прафесія	Барыстар
Дзейнасць	палітык, дыпламат, адвакат
Член у	Australian Academy of the Humanities[d]
Нараджэнне	11 ліпеня 1916(1916-07-11) (104 гады) К'ю, прыгарад Мельбурна
Смерць	21 кастрычніка 2014(2014-10-21)[…] (98 гадоў) Сідней, Аўстралія
Імя пры нараджэнні	Edward Gough Whitlam
Бацька	Fred Whitlam[d]
Маці	Martha Maddocks[d]
Жонка	Маргарэт Уітлэм (1942—2012)
Дзеці	Тоні Уітлэм, Нікалас Уітлэм, Стэфан Уітлэм, Кэтрын Дові
Ваенная служба
Гады службы	1941—1945
Прыналежнасць	Аўстралійскі Саюз
Род войскаў	Каралеўскія ваенна-паветраныя сілы Аўстраліі
Званне	Капітан авіяцыі
Бітвы	Другая сусветная вайна
Аўтограф
Узнагароды

Эдвард Гоф Уітлэм, AC, QC (англ.: Edward Gough Whitlam; нар. 11 ліпеня 1916 года, К'ю, прыгарад Мельбурна), найбольш вядомы як Гоф Уітлэм (англ.: Gough Whitlam) — аўстралійскі палітык, дваццаць першы прэм'ер-міністр Аўстраліі. Уітлэм прывёў Аўстралійскую лейбарысцкую партыю да ўлады падчас выбараў 1972 года і захаваў уладу пасля выбараў 1974 года. Заставаўся прэм'ер-міністрам да звальнення генерал-губернатарам Джонам Керы ў разгар аўстралійскага канстытуцыйнага крызісу 1975 года. Адзіны прэм'ер-міністр Аўстраліі, вызвалены ад пасады генерал-губернатарам краіны.

Уітлэм упершыню ўвайшоў у склад парламента ў 1952 годзе як член Палаты прадстаўнікоў ад Аўстралійскай лейбарысцкай партыі. У 1960 годзе ён быў абраны намеснікам лідара партыі, а ў 1967 годзе, пасля адстаўкі Артура Калвела, стаў першай асобай у партыі і адначасова лідарам апазіцыі. Нягледзячы на тое, што на выбарах 1969 года партыя пацярпела паразу, у 1972 годзе выбары былі выйграныя і Уітлэм заняў пасаду прэм'ер-міністра Аўстраліі.

Падчас знаходжання ва ўладзе ўрад Уітлэма правёў шэраг палітычных і эканамічных рэформаў - адмену смяротнага пакарання і ўсеагульнага вайсковага абавязку, прадастаўленне ўсеагульнага медыцынскага абслугоўвання і ўвядзенне бясплатнага навучання ў ВНУ, рэалізацыю праграм юрыдычнай дапамогі. Партыя зноў выйграла выбары ў 1974 годзе, аднак з памяншэннем падтрымкі з боку выбаршчыкаў. У лістападзе 1975 года ў ходзе палітычнага крызісу, выкліканага процідзеяннем апазіцыі ў парламенце краіны, Уітлэма звольніў генерал-губернатар Аўстраліі Джон Кер.

Літаратура

• Blackshield, Tony; George Williams (2010). Australian Constitutional Law and Theory: Commentary and Materials (5 ed.). Annandale, NSW: Federation Press. pp. 470–480. ISBN 9781862877733.. 
• Brown, Wallace (2002). Ten Prime Ministers: Life Among the Politicians. Longueville Books. ISBN 1920681043.. 
• Cohen, Barry (1996). Life With Gough. Allen & Unwin. ISBN 1864481692.. 
• Cotton, James (2004). East Timor, Australia and Regional Order: Intervention and its Aftermath in Southeast Asia. Routledge. ISBN 0415335809.. http://books.google.com/?id=FktbMQAEN-UC&lpg=PA7&dq=whitlam%20timor&pg=PA5#v=onepage&q=whitlam%20timor. 
• Freudenberg, Graham (2009). A Certain Grandeur: Gough Whitlam's Life in Politics (revised ed.). Viking. ISBN 9780670073757. 
• Henderson, Gerard (2008). "Sir John Grey Gorton". in Grattan, Michelle. Australian Prime Ministers (revised ed.). New Holland Publishers Pty Ltd.. pp. 298–311. 
• Hocking, Jenny (2008). Gough Whitlam: A Moment in History. The Miegunyah Press. ISBN 9780522857054. https://archive.org/details/goughwhitlammome0000hock. 
• Kelly, Paul (1983). The Dismissal. Angus & Robertson Publishers. ISBN 0207148600.. https://archive.org/details/dismissalaustral00angu. 
• Kelly, Paul (1995). November 1975. Allen & Unwin. ISBN 1863739874.. 

Спасылкі

• Эдвард Гоф Уітлэм на сайце Сусветнага гістарычнага праекта
• Эдвард Гоф Уітлэм на сайце Аўстралійскага біяграфічнага слоўніка
• Прэм'ер-міністры Аўстраліі: Эдвард Гоф Уітлэм на сайце Нацыянальнага архіва Аўстраліі
• Эдвард Гоф Уітлэм на сайце Нацыянальнага музея Аўстраліі