Кетэ Кольвіц

Кетэ Кольвіц
ням.: Käthe Kollwitz
Імя пры нараджэнні	Käthe Kollwitz
Дата нараджэння	8 ліпеня 1867(1867-07-08)
Месца нараджэння	Кёнігсберг, правінцыя Прусія[d], Каралеўства Прусія або Кёнігсберг, правінцыя Прусія[d], Каралеўства Прусія
Дата смерці	22 красавіка 1945(1945-04-22) (77 гадоў)
Месца смерці	Морыцбург[d], раён Майсен[d], Саксонія, Германскі рэйх
Месца пахавання	Цэнтральныя могілкі Фрыдрыхсфельдэ[d]
Грамадзянства	Веймарская рэспубліка  Германія
Муж	Карл Кольвіц[d]
Род дзейнасці	мастак-гравёр, рысавальнік, літограф, мастак-плакатыст, ілюстратар, скульптар, аўтабіёграф, дызайнер, графік, мастачка
Жанр	партрэт і фігуратывізм[d]
Вучоба	Акадэмія Жуліяна
Мастацкі кірунак	экспрэсіянізм
Уплыў	Ludwig von Herterich[d]
Уплыў на	Kate Steinitz[d]
Партыя	Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі
Член у	Берлінская акадэмія мастацтваў Берлінскі сецэсіён[d]
Узнагароды
Працы на Вікісховішчы

Кетэ Кольвіц (ням.: Käthe Kollwitz, нар. Шміт; 8 ліпеня 1867, Кёнігсберг — 22 красавіка 1945, Морыцбург, Саксонія) — нямецкая мастачка, графік і скульптар.

Біяграфія

Кетэ Кольвіц нарадзілася 8 ліпеня 1867 г. у Кёнігсбергу. 1885—1890 гг. вучоба ў Штаўфер-Берна ў Берліне і Хертэрыха ў Мюнхене. У 1890 годзе першыя афорты. У 1891 годзе выйшла замуж за ўрача Карла Кольвіца, які пасяліўся на поўначы Берліна. У 1892 годзе нарадзіўся сын Ханс. У тым жа годзе Кольвіц была на прэм'еры спектакля «Ткачы» па п'есе Герхарда Гаўптмана, якая паслужыла штуршком для серыі яе графічных работ «Паўстанне ткачоў» (1895—1898). У 1896 годзе нарадзіўся сын Петэр. У 1898 годзе серыя «Паўстанне ткачоў» была паказана на «Вялікі Берлінскай мастацкай выставе». У 1898—1903 гг. выкладчык у жаночым мастацкім вучылішчы ў Берліне. У 1902—1908 гг. выканала серыю афортаў «Сялянская вайна». У 1904 годзе жыла ў Парыжы. У 1907 годзе, атрымаўшы прыз «Віла Рамана», жыла ў Фларэнцыі. У 1910 годзе першыя спробы ў галіне скульптуры. У 1914 годзе на вайне загінуў яе сын Петэр. У 1917 годзе Паўль Касірэр арганізаваў яе юбілейную выстаўку. У 1919 годзе Кольвиц атрымала званне прафесара. У 1922—1925 гг. стварыла серыю гравюр на дрэве «Вайна» і «Пралетарыят». У 1927 годзе наведала Маскву. У 1928 годзе стала кіраўніком мастацкай майстэрні графікі ў Прускай Акадэміі мастацтваў. У 1933 годзе пасля прыходу да ўлады нацыянал-сацыялістаў была вымушаная пакінуць Акадэмію мастацтваў. У 1934—1935 гг. стварыла серыю літаграфій «Смерць». У 1936 годзе было негалосна забаронена выстаўляць яе працы. У 1940 годзе памёр яе муж Карл Кольвіц. У 1943—1944 гг. эвакуацыя ў Нордхаўзен, а затым пераезд у Морыцбург пад Дрэздэнам па запрашэнні прынца Эрнста Генрыха Саксонскага. Кетэ Кольвіц памерла 22 красавіка 1945 на 77 годзе жыцця.

Літаратура

• БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.392

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кетэ Кольвіц
• Музей Кетэ Кольвіц у Кёльне (ням.) 
• Музей Кетэ Кольвіц у Берліне (англ.)  (ням.)  (фр.) 
• Экспазіцыя прац Кетэ Кольвіц у Нацыянальным музеі жанчын у мастацтве (англ.)