Крысціян Эрыксен
![]() | ||||||||||||||||
Агульная інфармацыя | ||||||||||||||||
Поўнае імя | Крысціян Данеман Эрыксен | |||||||||||||||
Нарадзіўся |
14 лютага 1992[1][2][…] (33 гады) |
|||||||||||||||
Грамадзянства |
![]() |
|||||||||||||||
Рост | 182 см[3] | |||||||||||||||
Вага | 70 кг | |||||||||||||||
Пазіцыя | паўабаронца | |||||||||||||||
Інфармацыя пра клуб | ||||||||||||||||
Клуб |
![]() |
|||||||||||||||
Нумар | 14 | |||||||||||||||
Маладзёжныя клубы | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
Клубная кар’ера[* 1] | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
Нацыянальная зборная[* 2] | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
Узнагароды і медалі | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
![]() |
Крысціян Данеман Эрыксен (дацк.: Christian Dannemann Eriksen; нар. 14 лютага 1992, Мідэльфарт, Данія) — дацкі футбаліст, паўабаронца англійскага клуба «Манчэстэр Юнайтэд» і нацыянальнай зборнай Даніі.
У стартавай гульні чэмпіянату Еўропы 2020 у матчы супраць зборнай Фінляндыі страціў прытомнасць пасля спынення сэрца. На полі яму зрабілі сардэчна-лёгачную рэанімацыю і адвезлі ў шпіталь. Праз шэсць дзён ён быў выпісаны пасля ўсталявання імплантаванага кардыёвертар-дэфібрылятара.
Клубная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Сваю футбольную кар’еру Крысціян Эрыксен пачаў у сваім родным горадзе Мідэльфарт, а затым папоўніў моладзевы склад клуба «Одэнсэ». Эрыксен прайшоў футбольную школу «Одэнсэ», а таксама стажыраваўся ў «Чэлсі» і «Барселоне»[4][5]. На думку лонданцаў Крысціян для іх быў фізічна слабы, але іспанцы былі зацікаўлены маладым талентам.
«Аякс»
[правіць | правіць зыходнік]«Барселону» апярэдзіў амстэрдамскі «Аякс», які 17 кастрычніка 2008 года заключыў з Эрыксенам кантракт на два з паловай гады; падпісанае пагадненне пачынала дзейнічаць з 1 студзеня 2009 года[6]. Паводле некаторых звестак трансфер дацкага іграка абыйшоўся «Аяксу» ў 1 млн еўра.
У кастрычніку 2009 года Крысціян быў прызнаны найлепшым маладым футбалістам Даніі ва ўзросце да 17 гадоў[7]. У студзені 2009 года Эрыксен папоўніў склад юнацкай каманды «Аякса», чыім трэнерам з’яўляўся Робін Пронк. Крысціян хутка прагрэсаваў і быў пераведзены Франкам дэ Бурам у наступную ўзроставую каманду амстэрдамцаў.
У пачатку студзеня 2010 года Марцін Ёль перавёў Эрыксена з юнацкай каманды ў асноўную[8]. Малады датчанін адправіўся на міжсезонны збор з асноўнай камандай у Партугалію і прыняў удзел у некалькіх таварыскіх гульнях. У сярэдзіне студзеня 2010 года Крысціян быў упершыню ўключаны ў заяўку асноўнага складу на маючы адбыцца матч чэмпіянату Нідэрландаў супраць клуба «НАК Брэда». 17 студзеня ў гульні супраць НАКа Эрыксен ва ўзросце 17 гадоў афіцыйна дэбютаваў за каманду, адгуляўшы 85 хвілін, Крысціян быў заменены на Сіма дэ Ёнга, а матч скончыўся ўнічыю 1:1[9]. У пачатку красавіка 2010 года Эрыксен падоўжыў свой кантракт з клубам да 30 чэрвеня 2014 года[10].
«Тотэнхэм Хотспур»
[правіць | правіць зыходнік]30 жніўня 2013 года было абвешчана, што Крысціян стаў іграком клуба «Тотэнхэм Хотспур»[11]. Лічыцца, што ўгода абыйшлася англійскаму клуба ў 11 млн фунтаў стэрлінгаў, пасля таго як Эрыксен прайшоў медыцынскае абследаванне ў клубе.
На працягу сямі сезонаў Эрыксен быў адным з лідараў лонданскай каманды, у сезонах 2013/14 і 2016/17 прызнаваўся найлепшым іграком клуба.
«Інтэрнацыянале»
[правіць | правіць зыходнік]28 студзеня 2020 года міланскі «Інтэрнацыянале» абвясціў аб пераходзе Эрыксена, кантракт быў падпісаны да лета 2024 года.
29 кастрычніка 2021 года было абвешчана, што Эрыксен больш не зможа гуляць у Серыі A з-за сардэчнага дэфібрылятара, імплантаванага пасля спынення сэрца падчас чэмпіянату Еўропы (такія апараты забаронены ў чэмпіянаце Італіі). У гэты час футбаліст праводзіў аднаўляльныя індывідуальныя трэніроўкі з «Одэнсэ», рыхтуючыся да вяртання ў вялікі футбол. 17 снежня 2021 года «Інтэр» паведаміў, што кантракт з Эрыксенам па ўзаемнай згодзе быў разарваны.
«Брэнтфард»
[правіць | правіць зыходнік]31 студзеня 2022 года падпісаў шасцімесячны кантракт з «Брэнтфардам», за які правёў 11 матчаў у Прэм’ер-лізе і забіў адзін гол.
«Манчэстэр Юнайтэд»
[правіць | правіць зыходнік]15 ліпеня 2022 года ў якасці свабоднага агента далучыўся да «Манчэстэр Юнайтэд», падпісаўшы трохгадовы кантракт[12].
Міжнародная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Крысціян атрымаў сваё першае запрашэнне ў склад нацыянальнай зборнай Даніі ў лютым 2010 года, дэбютаваўшы ў таварыскім матчы супраць зборнай Аўстрыі ў сакавіку[13].
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]«Аякс»:
- Чэмпіён Нідэрландаў (3): 2011, 2012, 2013
- Уладальнік Кубка Нідэрландаў: 2010
- Уладальнік Суперкубка Нідэрландаў: 2013
«Інтэрнацыянале»:
- Чэмпіён Італіі: 2021
«Манчэстэр Юнайтэд»:
- Уладальнік Кубка Англійскай футбольнай лігі: 2023
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Christian Eriksen // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Christian Eriksen // FBref
- ↑ https://www.premierleague.com/players/4845/Christian-Eriksen/overview
- ↑ Drømmen om Barca lever. fyens.dk
- ↑ FC Barcelona kigger på OB-talent. bt.dk
- ↑ Ajax sign Christian D. Eriksen. ajax.nl
- ↑ Lumb og Eriksen nyeste Arla Landsholdstalenter Архівавана 28 красавіка 2015.. dbu.dk
- ↑ Eriksen traint met A-selectie. ajax.nl
- ↑ NAC Breda — Ajax 1:1 Архівавана 25 ліпеня 2010.. vi.nl
- ↑ en Eriksen akkoord over contractverlenging(недаступная спасылка)
- ↑ Eriksen Arrives. Tottenham Hotspur.
- ↑ Кристиан Эриксен подписал контракт с "Манчестер Юнайтед". football.by.
- ↑ «Eriksen: Helt specielt med debut — TV 2 Sporten». Sporten-dyn.tv2.dk.