Мелатанін

	Мелатанін
Агульныя
Сістэматычнае найменне	N-[2-(5-methoxy-1H-indol-3-yl)ethyl]; ethanamide
Хім. формула	C13H16N2O2
Фізічныя ўласцівасці
Малярная маса	232,278 г/моль
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	73-31-4
PubChem	896
Рэг. нумар EINECS	200-797-7
SMILES	CC(=O)NCCC1=CNC2=C1C=C(C=C2)OC
ChemSpider	872

Мелатанін — гармон эпіфіза.

Фізіялагічная роля[правіць | правіць зыходнік]

Асноўны фізіялагічны эфект мелатаніна складаецца ў тармажэнні сакрэцыі ганадатрапінаў. Акрамя таго, зніжаецца, але ў меншай ступені, сакрэцыя іншых тропных гармонаў пярэдняй долі гіпофізу — картыкатрапіну, тыратрапіну, самататрапіну.

Сакрэцыя мелатаніна падпарадкаваная цыркаднаму рытму, вызначальнаму, у сваю чаргу, рытмічнасць ганадатропных эфектаў і палавой функцыі. Сінтэз і сакрэцыя мелатаніна залежаць ад асветленасці — лішак святла тармозіць яго выраб, а паніжэнне асветленасці падвышае сінтэз і сакрэцыю гармона. У чалавека на начныя гадзіны прыходзіцца 70 % сутачнай прадукцыі мелатаніна.

Дадзеныя эксперыментаў сведчаць аб тым, што пад уплывам мелатаніна падвышаецца колькасць ГАМК і зніжаецца колькасць сератаніну ў сярэднім мозгу і гіпаталамусе. Вядома, што ГАМК з'яўляецца тармазным медыятарам у ЦНС, а паніжэнне актыўнасці сератанінергічных механізмаў можа мець значэнне ў патагенезе дэпрэсіўных станаў.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Цыркадны рытм