Мелатанін
Мелатанін | |
![]() | |
![]() | |
Агульныя | |
---|---|
Сістэматычнае найменне | N-[2-(5-methoxy-1H-indol-3-yl)ethyl] ethanamide |
Хім. формула | C13H16N2O2 |
Фізічныя ўласцівасці | |
Малярная маса | 232,278 г/моль |
Тэрмічныя ўласцівасці | |
Класіфікацыя | |
Рэг. нумар CAS | |
PubChem | |
Рэг. нумар EINECS | 200-797-7 |
SMILES | |
ChemSpider |
Мелатанін — гармон эпіфіза.
Фізіялагічная роля[правіць | правіць зыходнік]
Асноўны фізіялагічны эфект мелатаніна складаецца ў тармажэнні сакрэцыі ганадатрапінаў. Акрамя таго, зніжаецца, але ў меншай ступені, сакрэцыя іншых тропных гармонаў пярэдняй долі гіпофізу — картыкатрапіну, тыратрапіну, самататрапіну.
Сакрэцыя мелатаніна падпарадкаваная цыркаднаму рытму, вызначальнаму, у сваю чаргу, рытмічнасць ганадатропных эфектаў і палавой функцыі. Сінтэз і сакрэцыя мелатаніна залежаць ад асветленасці — лішак святла тармозіць яго выраб, а паніжэнне асветленасці падвышае сінтэз і сакрэцыю гармона. У чалавека на начныя гадзіны прыходзіцца 70 % сутачнай прадукцыі мелатаніна.
Дадзеныя эксперыментаў сведчаць аб тым, што пад уплывам мелатаніна падвышаецца колькасць ГАМК і зніжаецца колькасць сератаніну ў сярэднім мозгу і гіпаталамусе. Вядома, што ГАМК з'яўляецца тармазным медыятарам у ЦНС, а паніжэнне актыўнасці сератанінергічных механізмаў можа мець значэнне ў патагенезе дэпрэсіўных станаў.