Міхаіл Фролавіч Грыгаровіч
Міхаіл Фролавіч Грыгаровіч | |
---|---|
Дата нараджэння | 19 лістапада 1897 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 24 лістапада 1946 (49 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Альма-матар | |
Прыналежнасць | Расійская імперыя→ СССР |
Род войскаў | пяхота |
Гады службы | 1916—1946 |
Званне |
|
Камандаваў |
101-ы стралковы полк, Омскае вышэйшае агульнавайсковае вучылішча, 58-ы стралковы корпус, 23-і стралковы корпус |
Бітвы/войны |
Першая сусветная вайна, Грамадзянская вайна ў Расіі, Польска-савецкая вайна, Вялікая Айчынная вайна |
Узнагароды і званні |
Міхаіл Фролавіч Грыгаровіч (19 лістапада 1897, вёска Кавалічы, Гродзенскі павет, Гродзенская губерня, цяпер вёска Кавалічы, Гродзенскі раён, Гродзенская вобласць — 24 лістапада 1946, Масква) — савецкі ваенны дзеяч, генерал-маёр (4 чэрвеня 1940). Герой Савецкага Саюза (28 красавіка 1945)[1].
Пачатковая біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Міхаіл Фролавіч Грыгаровіч нарадзіўся 19 лістапада 1897 года ў вёсцы Малыя Кавалічы Гродзенскага павета Гродзенскай губерні, цяпер Гродзенскі раён, Гродзенская вобласць, ў сям’і рабочага.
Скончыў няпоўную сярэднюю школу.
Ваенная служба
[правіць | правіць зыходнік]Першая сусветная і грамадзянская вайны
[правіць | правіць зыходнік]У маі 1916 года быў прызваны ў рады Рускай імператарскай арміі.
Па заканчэнні вучэбнай каманды быў прызначаны на пасаду камандзіра аддзялення. У кастрычніку 1917 года чыне малодшага унтэр-афіцэра быў дэмабілізаваны з радоў арміі. Тады ж уступіў у шэрагі Чырвонай гвардыі і прызначаны на пасаду малодшага камандзіра ў чырвонагвардзейскім атрадзе. Знаходзячыся на гэтай пасадзе, прымаў удзел у падаўленні антысавецкага паўстання Данскога казацтва на чале з атаманам генералам А. М. Каледзіным у раёне Качэвані і Батайска.
У сакавіку 1918 года быў прызваны ў рады РСЧА і прызначаны на пасаду камандзіра ўзвода 18-га зводнага шпіталя і 43-га ваенна-санітарнага транспарту Паўднёва-Заходняга фронту , у снежні 1919 года — на пасаду ваенкама санітарнай часткі 29-й брыгады 10-й стралковай дывізіі, а ў снежні 1920 года — на пасаду ваенкама 2-й брыгады гэтай жа дывізіі.
У 1920 годзе Грыгаровіч уступіў у шэрагі РКП(б).
З сакавіка па жнівень 1920 года ў ходзе савецка-польскай вайны прымаў удзел у баявых дзеяннях на брэст-літоўскім і варшаўскім напрамках, у лістападзе 1920 года — у баявых дзеяннях супраць войскаў пад камандаваннем генерала С. Н. Булак-Балаховіча ў Беларусі, а вясной і летам 1921 года — у падаўленні паўстання пад кіраўніцтвам А. С. Антонава ў Тамбоўскай губерні. У сакавіку 1922 года дывізія была перадыслацыравана ў Туркестан, дзе вяла баявыя дзеянні па падаўленні басмачаства ва Усходняй Бухары[1].
Міжваенны час
[правіць | правіць зыходнік]У лютым 1923 года Міхаіл Фролавіч Грыгаровіч быў прызначаны на пасаду ваенкама 2-га Сібірскага стралковага палка (1-я стралковая дывізія), у верасні — на пасаду ваенкама 96-га Петраградскага стралковага палка (32-я стралковая дывізія), у кастрычніку 1926 года — на пасаду ваенкама 93-га стралковага палка, а затым — на пасаду камандзіра батальёна 92-га стралковага палка 31-й стралковай дывізіі.
У 1928 годзе скончыў курсы ўдасканалення камсаставу «Выстрал».
У сакавіку 1930 года быў прызначаны на пасаду камандзіра 101-га стралковага палка (34-я стралковая дывізія), дыслакаванага ў Сызрані. У лютым 1932 года быў прызначаны на пасаду камандзіра 21-га стралковага палка 73-й стралковай дывізіі, у снежні — на пасаду памочніка камандзіра гэтай дывізіі, у жніўні 1937 года — на пасаду начальніка Омскага ваеннага вучылішча, а ў жніўні 1939 года — на пасаду камандзіра 58-га стралковага корпуса.
Вялікая Айчынная вайна
[правіць | правіць зыходнік]У жніўні 1941 года 58-й стралковы корпус быў уведзены на тэрыторыю Ірана, дзе прыкрываў савецка-іранскую мяжу.
У чэрвені 1943 года генерал-маёр Міхаіл Фролавіч Грыгаровіч быў накіраваны на вучобу на паскораны курс пры Вышэйшай ваеннай акадэміі імя К. Я. Варашылава, па заканчэнні якога з снежня 1943 года знаходзіўся ў распараджэнні Маршала Савецкага Саюза Г. К. Жукава. Удзельнічаў у распрацоўцы аперацыі па штурму і вызвалення Тернополя на 1-м Украінскім фронце.
5 красавіка 1944 года быў прызначаны на пасаду камандзіра 23-га стралковага корпуса (60-я армія, 1-ы Украінскі фронт), які ўдзельнічаў у Львоўска-Сандамірскай наступальнай аперацыі і вызваленні Львова, Будапешцкай аперацыі і вызваленні Будапешта, Венскай наступальнай аперацыі і вызваленні гарадоў Комарам і Комарна. За ўдзел у Браціслаўска-Брноўской наступальнай аперацыі і вызваленні Браціславы корпус быў узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга і ўдастоены ганаровага наймення «Браціслаўскі».
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 28 красавіка 1945 года за мужнасць, адвагу і гераізм, праяўленыя ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі ў ходзе Львоўска-Сандамірскай аперацыі, генерал-маёру Міхаілу Фролавічу Грыгаровічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 3755).
Пасляваенная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Пасля заканчэння вайны працягваў камандаваць гэтым жа стралковым корпусам у складзе Цэнтральнай групы войскаў .
З мая 1946 года генерал-маёр Міхаіл Фролавіч Грыгаровіч знаходзіўся на лячэнні ў Галоўным ваенным шпіталі, дзе 24 лістапада 1946 года і памёр ад цяжкай хваробы. Пахаваны на Увядзенскіх могілках (участак 4).
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Медаль «Залатая Зорка»;
- два ордэны Леніна;
- тры ордэна Чырвонага Сцяга;
- ордэн Суворава 2 ступені;
- медалі[2].
Воінскія званні
[правіць | правіць зыходнік]- Камбрыг (4.11.1939);
- генерал-маёр (4.06.1940).
Памяць
[правіць | правіць зыходнік]- Імем Міхаіла Фролавіча Грыгаровіча названая вуліца ў Гродне[3].
- Мемарыяльная дошка ўстаноўлена ў вёсцы Кавалічы[3].
- Мемарыяльная дошка таксама ўсталявана на будынку школы ў вёсцы Лаша Гродзенскага раёна, дзе ён вучыўся[3].
Зноскі
- ↑ а б Белорусская ССР. Краткая энциклопедия 1982, с. 171-172.
- ↑ Наградной лист . Подвиг народа. Праверана 28 лютага 2014.
- ↑ а б в Грыгаровіч, Міхаіл Фролавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. БелЭн, 1996. — Т. 3: Гімназіі-Кадэнцыя. — С. 162. — 527 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2/
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Григорович Михаил Фролович // Белорусская ССР: Краткая энциклопедия в 5 т. (руск.) / Ред. колл.: П. У. Бровка и др. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. Биографический справочник. — С. 171-172. — 737 с. — 50 000 экз.
- Коллектив авторов. Великая Отечественная: Комкоры. Военный биографический словарь / Под общей редакцией М. Г. Вожакина. — М.; Жуковский: Кучково поле, 2006. — Т.1. — С. 162—164. — ISBN 5-901679-08-3.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Міхаіл Фролавіч Грыгаровіч на сайце «Героі краіны»
- Нарадзіліся 19 лістапада
- Нарадзіліся ў 1897 годзе
- Нарадзіліся ў Гродзенскім павеце (Расійская імперыя)
- Памерлі 24 лістапада
- Памерлі ў 1946 годзе
- Памерлі ў Маскве
- Пахаваныя на Увядзенскіх могілках
- Выпускнікі курсаў «Выстрал»
- Асобы
- Генерал-маёры СССР
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Суворава II ступені
- Узнагароджаныя медалём «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
- Узнагароджаныя медалём «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Камандзіры карпусоў у Вялікай Айчыннай вайне
- Удзельнікі Грамадзянскай вайны ў Расіі
- Удзельнікі Першай сусветнай вайны (Расійская імперыя)
- Удзельнікі польска-савецкай вайны
- Члены КПСС
- Нарадзіліся ў Гродзенскім раёне