Нацыянальныя музей і галерэя Кападымонтэ
Нацыянальныя музей і галерэя Кападымонтэ | |
---|---|
Заснаваны | 1757 |
Заснавальнік | Bruno Molajoli[d] |
Адкрыты | 1957 |
Месцазнаходжанне | |
Наведвальнікі | |
Памеры фонду | 3 427 item[4] і 5 570 item[6] |
Адрас | Via Miano 2[1] |
museocapodimonte.beniculturali.it (італ.) | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Нацыянальныя музей і галерэя Кападымонтэ (італ.: Museo e Gallerie Nazionali di Capodimonte) — галоўны гарадскі музей і карцінная галерэя Неапаля. Былы палац і летняя рэзідэнцыя Бурбонаў у Каралеўстве Абедзвюх Сіцылій. У зборы знаходзяцца экспанаты італьянскай і неапалітанскай культурнай спадчыны і шырокая калекцыя жывапісу, у тым ліку творы Тыцыяна, Бацічэлі, Мазача, Беліні, Караваджа і інш.
Палац Кападымонтэ
[правіць | правіць зыходнік]Будаўніцтва у 1738 годзе пачаў кароль Неапаля і Сіцыліі Карл VII (пазней яго абяруць каралём Іспаніі). Спачатку гэта была вялікая лоджыя на ўзгорку Кападымонтэ. Але будаўніцтва перарасло ў вялікі палац, таму што старая рэзідэнцыя, палацца Парцічы, была прызнана недастатковай для каралеўскага двара. Да таго ж, яму трэба было размясціць калекцыю жывапісу, якую ён атрымаў у спадчыну ад сваёй маці, Елізаветы Фарнезэ з роду князёў Пармы.
Даручэнне караля атрымалі архітэктары Анджэла Карасале, Джавані Антоніа Медрана і Антоніа Каневары. Працы пачаліся ў верасні 1738 года. Але будаўніцтва расцягнулася надоўга, бо былі праблемы з буд. матэрыяламі, якія везлі з кар’ера ў Піянура. Толькі ў 1758 годзе першая чарга палаца была пабудавана. Працы працягнуў сын Фердынанд I і архітэктар Ф.Фуга. У часы акупацыі Неапаля французскім войскам Напалеона тут жылі Жазеф Банапарт, а затым маршал Іаахім Мюрат. Калекцыю перавезлі ў Неапалітанскі Нацыянальны археалагічны музей. У XIX стагоддзі палац належаў сем’ям князёў Савойскіх і Аоста. Толькі ў 1920 годзе яго набылі ва ўласнасць дзяржавы. З 1950 года тут размешчаны Нацыянальны музей Кападымонтэ, куды вярнулі значную частку экспанатаў.
Агульная характарыстыка збору
[правіць | правіць зыходнік]Калекцыя мае ўсе прыкметы каралеўскага збору з партрэтамі, міфалагічнымі і алегарычных карцінамі. Каб дапоўніць збор, тут створана калекцыя работ амаль усіх мастакоў неапалітанскай школы жывапісу (ад Хасэ дэ Рыбера да мала вядомых Паола Парпора, сям’і Рэка, Руапола і інш.)
Іншыя мастацкія школы і майстры прадстаўлены няпоўна, але ёсць карціны прадстаўнікоў Венецыянскай, Фларэнційскай, Рымскай школ. Цікавымі ўзорамі прадстаўлены і некаторыя майстры іншых краін — Пітэр Брэйгель Старэйшы, Эль Грэка, Клод Ларэн.
Калекцыя жывапісу
[правіць | правіць зыходнік]-
Паола Парпора, Жабы і чарапахі.
-
Рэка Джузэпэ, Садавіна і гародніна.
-
Паслядоўнік Арчымбольда (Антоніа Цукі) Галава з садавіны.
-
Габелен «Бітва ў Павіі».
-
Барталомеа Скедонэ. Жанчына падае міласціну сляпому.
-
Хасэ дэ Рыбера. Св. Еранім.
-
Маціа Прэці. Эпідэмія чумы.
-
Барталамеа дзі Джавані. Збіванне немаўлят па загадзе цара Ірада.
-
Мазача, Укрыжаванне.
-
Мазаліна. Ушэсце Маці Божай.
-
Рафаэль Санці, фрагменты карціны.
-
Францыск Асізскі раздае статут ордэна.
-
Ціцыян, Папа Павел III.
-
Ціцыян, Папа Павел III са сваякамі.
-
Джавані Беліні, Праабражэнне Гасподняе.
-
Карэджа. Містычныя заручыны Св. Кацярыны.
Зноскі
- ↑ а б в Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2022.
- ↑ а б Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2024.
- ↑ ISTAT Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2021.
- ↑ а б Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2020.
- ↑ Indagine sui musei e le istituzioni similari — 2023.
- ↑ ISTAT ISTAT 2015 survey on museums and similar institutions — 2017.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Nicola Spinosa, Capodimonte, Electa, Milano 1999.
- Le Guide di Dove — Campania, Corriere della sera, 2007.
- Il Museo di Capodimonte, valori di Napoli, Pubblicomit, 2002.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нацыянальныя музей і галерэя Кападымонтэ
- Афіцыйны сайт Архівавана 20 лютага 2017. (англ.)