Нацыянальныя музей і галерэя Кападымонтэ
Нацыянальныя музей і галерэя Кападымонтэ (італ.: Museo e Gallerie Nazionali di Capodimonte) — галоўны гарадскі музей і карцінная галерэя Неапаля. Былы палац і летняя рэзідэнцыя Бурбонаў у Каралеўстве Абедзвюх Сіцылій. У зборы знаходзяцца экспанаты італьянскай і неапалітанскай культурнай спадчыны і шырокая калекцыя жывапісу, у тым ліку творы Тыцыяна, Бацічэлі, Мазача, Беліні, Караваджа і інш.
Палац Кападымонтэ[правіць | правіць зыходнік]
Будаўніцтва у 1738 годзе пачаў кароль Неапаля і Сіцыліі Карл VII (пазней яго абяруць каралём Іспаніі). Спачатку гэта была вялікая лоджыя на ўзгорку Кападымонтэ. Але будаўніцтва перарасло ў вялікі палац, таму што старая рэзідэнцыя, палацца Парцічы, была прызнана недастатковай для каралеўскага двара. Да таго ж, яму трэба было размясціць калекцыю жывапісу, якую ён атрымаў у спадчыну ад сваёй маці, Елізаветы Фарнезэ з роду князёў Пармы.
Даручэнне караля атрымалі архітэктары Анджэла Карасале, Джавані Антоніа Медрана і Антоніа Каневары. Працы пачаліся ў верасні 1738 года. Але будаўніцтва расцягнулася надоўга, бо былі праблемы з буд. матэрыяламі, якія везлі з кар'ера ў Піянура. Толькі ў 1758 годзе першая чарга палаца была пабудавана. Працы працягнуў сын Фердынанд I і архітэктар Ф.Фуга. У часы акупацыі Неапаля французскім войскам Напалеона тут жылі Жазеф Банапарт, а затым маршал Іаахім Мюрат. Калекцыю перавезлі ў Неапалітанскі Нацыянальны археалагічны музей. У XIX стагоддзі палац належаў сем'ям князёў Савойскіх і Аоста. Толькі ў 1920 годзе яго набылі ва ўласнасць дзяржавы. З 1950 года тут размешчаны Нацыянальны музей Кападымонтэ, куды вярнулі значную частку экспанатаў.
Агульная характарыстыка збору[правіць | правіць зыходнік]
Калекцыя мае ўсе прыкметы каралеўскага збору з партрэтамі, міфалагічнымі і алегарычных карцінамі. Каб дапоўніць збор, тут створана калекцыя работ амаль усіх мастакоў неапалітанскай школы жывапісу (ад Хасэ дэ Рыбера да мала вядомых Паола Парпора, сям'і Рэка, Руапола і інш.)
Іншыя мастацкія школы і майстры прадстаўлены няпоўна, але ёсць карціны прадстаўнікоў Венецыянскай, Фларэнційскай, Рымскай школ. Цікавымі ўзорамі прадстаўлены і некаторыя майстры іншых краін - Пітэр Брэйгель Старэйшы, Эль Грэка, Клод Ларэн.
Калекцыя жывапісу[правіць | правіць зыходнік]
Паола Парпора, Жабы і чарапахі.
Рэка Джузэпэ, Садавіна і гародніна.
Паслядоўнік Арчымбольда (Антоніа Цукі) Галава з садавіны.
Габелен «Бітва ў Павіі».
Барталомеа Скедонэ. Жанчына падае міласціну сляпому.
Хасэ дэ Рыбера. Св. Еранім.
Маціа Прэці. Эпідэмія чумы.
Барталамеа дзі Джавані. Збіванне немаўлят па загадзе цара Ірада.
Мазача, Укрыжаванне.
Мазаліна. Ушэсце Маці Божай.
Рафаэль Санці, фрагменты карціны.
Францыск Асізскі раздае статут ордэна.
Ціцыян, Папа Павел III.
Ціцыян, Папа Павел III са сваякамі.
Джавані Беліні, Праабражэнне Гасподняе.
Карэджа. Містычныя заручыны Св. Кацярыны.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Nicola Spinosa, Capodimonte, Electa, Milano 1999.
- Le Guide di Dove - Campania, Corriere della sera, 2007.
- Il Museo di Capodimonte, valori di Napoli, Pubblicomit, 2002.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нацыянальныя музей і галерэя Кападымонтэ- Афіцыйны сайт (англ.)
