Павел Ян Грабоўскі

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Грабоўскі.
Павел Ян Грабоўскі
Pavał Graboŭski. Павал Грабоўскі (J. Lampi, 1788-89).jpg
Павел Грабоўскі. Я. Б. Лямпі, 1790
POL COA Oksza.svg
Герб «Окша»
 
Дзейнасць хірург
Веравызнанне пратэстант
Нараджэнне 1759[1][2][3]
Смерць 4 лістапада 1794(1794-11-04)
Дынастыя Род Грабоўскіх
Бацька Ян Юрый Грабоўскі[d]
Маці Ганна з Грушчынскіх[d]
Жонка Людвіка з Тызенгаўзаў[d]
 
Ваенная служба
Званне генерал
 
Узнагароды
кавалерскі крыж ордэна Virtuti Militari ордэн Святога Станіслава

Павел Ян Грабоўскі (польск.: Paweł Jan Grabowski; 1759 — 4 лістапада 1794) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Староста ваўкавыскі (з 1783), генерал-інспектр вялікалітоўскага войска (1798—1791), генерал-лейтэнант (1794). Пасол ад Ваўкавыскага павета на Чатырохгадовы Сойм, удзельнік паўстання Т. Касцюшкі.

Павел Ян Грабоўскі — адзін з нешматлікіх прадстаўнікоў літоўскай (беларускай) шляхты XVIII ст. — пратэстант паводле веры.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

З шляхецкага роду Грабоўскіх, сын Яна Юрыя, палкоўніка коннага рэгіменту войска Вялікага Княства Літоўскага, і Ганны з Грушчынскіх. Стрыечны брат Стэфана Грабоўскага.

У 1771—1775 гадах навучаўся ў Варшаўскай Рыцарскай школе, дзе пасябраваў з Якубам Ясінскім. У 1781 годзе як капітан 5-га палка пяхоты ўступіў у масонскую ложу «Добры пастар». У 1785 абіраўся паслом на сойм. У 1785 годзе прызначаны генеральным інспектрам літоўскіх войскаў у Ваўкавыскім павеце, а ў 1788 — абіраўся паслом на Чатырохгадовы Сойм ад Ваўкавыскага павета. Падчас паседжанняў Сойма выказваўся за паскарэнне збору войска, уваходзіў у дэпутацыю па пытаннях украінскіх бунтаў. У 1791 годзе як дэсыдэнт выказваўся пра пытанні аўтаноміі праваслаўя і ўдзельнічаў у Пінскай кангрэгацыі. Член соймавай дэпутацыі па пакрыцці дэфіцыту. Падтрымаў на сойме ўхвалу Канстытуцыі 3 мая 1791 г. і стаў удзельнікам Згуртавання прыяцеляў Уставы аб кіраванні 3 мая.

15 мая 1792 года прапанаваў каралю і вялікаму князю заснаваць медаль Virtuti Militari[4]. Удзельнічаў у вайне з Расіяй, за што атрымаў гэты медаль. У 1794 годзе далучыўся да паўстання пад кіраўніцтвам Т. Касцюшкі. 16 мая — узведзены ў ранг генерал-лейтэнанта, камандаваў войскамі ў складзе карпусоў А. Хлявінскага і К. Серакоўскага. 5 жніўня — прызначаны камандзірам дывізі, удзельнічаў у Бітве пад Соламі. У верасні таго ж года дзейнічаў са сваім аддзелам на Палессі. Праз Гродна рушыў на Варшаву.

Загінуў пры абароне прадмесця Варшавы — Прагі[5].

Зноскі

  1. ↑ Paweł Grabowski // NUKAT — 2002.
  2. ↑ Paweł Grabowski (z Konopnicy Grabowski) // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
  3. ↑ Paweł Grabowski // Нацыянальная бібліятэка Польшчы — 1928.
  4. ↑ Wladysław Smolenski. Konfederacja Targowicka. — Kraków, 1903.
  5. ↑ ЭнцВКЛ, 2005

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Павел_Ян_Грабоўскі&oldid=3760354"