Пармеліёпсіс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пармеліёпсіс

Пармеліёпсіс няпэўны (Parmeliopsis ambigua)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Parmeliopsis (Nyl. ex Stizenb.) Nyl., 1866

Тыпавы від

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  190722
NCBI  172632
EOL  22604
MB  3734

Пармеліёпсіс[1][2] (Parmeliopsis) — род ліставатых лішайнікаў сямейства Пармеліевыя (Parmeliaceae).

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Слаявіна ліставатая. Зверху жаўтавата-зеленаватая ці шараватая са сподкападобнымі пладовымі целамі (апатэцыямі) або сарэдыямі. Знізу светла-карычневая, прымацоўваецца да субстрату. Сумкі булавападобныя з аднаклетачнымі спорамі.

Арэал і экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Адрозніваюцца 4 віды (7 відаў[2]). Пашыраны ўсюды. На тэрыторыі Беларусі сустракаецца пармеліёпсіс бляднеючы (Parmeliopsis pallescens), няпэўны (Parmeliopsis ambigua), цёмны (Parmeliopsis hyperopta). Трапляюцца ў лясах на галінах і ствалах дрэў, на кустах, пнях, старой аголенай драўніне, зрэдку на камянях[2].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Галубкоў У. У. Пармеліёпсіс // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).
  • Кабзар Н. М. Пармеліёпсіс // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 121. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
  • Род Пармелиопсис — Parmeliopsis (Stiz.) Nyl. // Водоросли, лишайники и мохообразные СССР (руск.) / Л. В. Гарибова, Ю. К. Дундин, Т. Ф. Коптяева, В. Р. Филин; [Отв. ред. М. В. Горленко]. — Москва: Мысль, 1978. — С. 137—138. — 365 с. — (Справочники-определители географа и путешественника). — 80 000 экз.
  • Голубкова Н. С. Определитель лишайников средней полосы европейской части СССР. — М.—Л.: Наука, 1966. — С. 176. — 257 с. — 2000 экз. (руск.)
  • Горбач Н. В. Лишайники Белоруссии. Определитель. — Мн.: Наука и техника, 1973. — С. 226. — 368 с. — 2000 экз. (руск.)