Перыла
| Перыла | |||||||||||||||||
 Перыла кустовая (Perilla frutescens) | |||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
|
Perilla L., 1764 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Перы́ла[3] (Perilla) — род кветкавых раслін сямейства Ясноткавыя (Lamiaceae). Налічвае 5[3] відаў (1 від — Перыла кустовая (Perilla frutescens)[4]), пашыраных у Паўднёвай, Усходняй і Паўднёва-Усходняй Азіі і Паўночнай Амерыцы.
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Аднагадовыя травяністыя расліны са стрыжнёвым карэнішчам, якое паглыбляецца ў глебу на 1 м і болей[3]. Сцябло прамое, галінастае ў верхняй частцы, чатырохграннае, вышынёй да 1,5 м. Лісце супраціўнае, на чаранках, апушанае, з пільчатазазубраным краем. Кветкі дробныя, апушаныя, у гронкападобных суквеццях. Плод — арэшак.
Гаспадарчае значэнне
[правіць | правіць зыходнік]У насенні перылы кустовай маецца 40—45 % тэхнічнага перылавага алею, які выкарыстоўваецца ў лакафарбавай, аўтамабільнай, суднабудаўнічай і электратэхнічнай прамысловасці. Макуха ідзе на корм жывёле.
Выкарыстоўваецца таксама як дэкаратыўная расліна.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ а б в БелЭн 2001.
- ↑ Перыла: звесткі пра назву таксона на сайце The Plant List (version 1.1, 2013). (англ.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Перы́ла // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 320—321. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).
- Пери́лла // Биологический энциклопедический словарь (руск.) / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — С. 462. — 831 с. — 100 000 экз.
- Род 1303. Перилла — Perilla // Флора СССР. В 30-ти томах / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Редактор тома Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1954. — Т. XXI. — С. 630—633. — 703 с. — 3 000 экз.
- Род 15. Perílla L. — Пери́лла // Маевский П. Ф. Флора средней полосы европейской части России. 11-е изд. — М.: Товарищество научных изданий КМК, 2014. — С. 417, 425. — 635 с., ил. — ISBN 978-5-87317-958-9. (руск.)
- Пери́лла // Т. 19. Отоми — Пластырь. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — С. 411. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Перилла — род Perilla: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
- Перыла: звесткі пра назву таксона на сайце The Plant List (version 1.1, 2013). (англ.)
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Таксанамія | EOL · GBIF · iNaturalist · IPNI · IRMNG · ITIS TSN · NCBI · POWO · Plantarium · Tropicos · WFO · Флора Кітая |
