Піраргірыт

Піраргірыт
Формула	Ag3SbS3
Прымесь	As
Сінгонія	трыганальная
Крышталічная рашотка	a = 11.047, c = 8.719, Z = 6
Крышталічная рашотка	a = 11.047, c = 8.719, Z = 6
Колер	ярка-чырвоны, свінцова-шэры да чорнага
Колер рысы	вішнёва-чырвоны
Бляск	паўметалічны алмазны
Празрыстасць	паўпразрысты, прасвечвае
Цвёрдасць	2,5—3
Спайнасць	сярэдняя па {1011}
Злом	няроўны, ракавісты
Шчыльнасць	5,8 г/см³

Піраргіры́т — мінерал падкласа складаных сульфідаў, сульфід серабра і сурмы, Ag₃SbS₃. Змяшчае 59,75 % серабра, 22,48 % сурмы, 17,76 % серы. Апісаны ў 1831 годзе.

Крышталізуецца ў трыганальнай сінгоніі. Утварае крышталі, агрэгаты, украпіны. Малекулярная маса 541,55. Колер ад ярка-чырвонага да свінцова-шэрага, чорнага з чырванаватым адлівам. Цвёрдасць 2,5—3 па шкале Моаса. Шчыльнасць 5,82 (5,85) г/см³. Крохкі. Раствараецца ў азотнай кіслаце.

Паходжанне і радовішчы

Піраргірыт мае гідратэрмальнае паходжанне. Сустракаецца разам з мінераламі, змяшчаючымі сурму, з акантытам, кальцытам, даламітам, кварцам. З цягам часу замяшчаецца галагенідамі серабра і самародным серабром.

Радовішчы піраргірыту маюцца ў Аўстраліі, Балівіі, Германіі, Іспаніі, Італіі, ЗША, Канадзе, Мексіцы, Чэхіі, Перу, Расіі, Чылі.

Літаратура

• Пираргирит // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 147. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)
• Пираргирит // Горная энциклопедия / Под редакцией Е. А. Козловского — М.: Советская энциклопедия, 1984—1991. (руск.)

Спасылкі

• Пираргирит // Систематика и классификация минералов, горных пород, метеоритов, окаменелостей Кристаллов.net (руск.)
• Пираргирит // КаталогМинералов. Ru (руск.)
• Pyrargyrite Mineral Data // Mineralogy Database (англ.)