Пінхас Уладзіміравіч Сабсай

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з П. Сабсай)
Пінхас (Пётр) Уладзіміравіч Сабсай
Дата нараджэння 19 чэрвеня (1 ліпеня) 1893(1893-07-01)
Месца нараджэння
Дата смерці 25 ліпеня 1980(1980-07-25) (87 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Падданства  Расійская імперыя
Грамадзянства Сцяг СССР СССР
Род дзейнасці скульптар
Жанр
Вучоба
Мастацкі кірунак сацыялістычны рэалізм
Уплыў на Mikhail Adolʹfovich Minkus[d]
Партыя
Член у
Прэміі Сталінская прэмія — 1942
Узнагароды
Ордэн Леніна Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
Званні Народны мастак СССР— 1973

Пінхас (Пётр) Уладзіміравіч Сабса́й (руск.: Пинхос (Пётр) Владимирович Сабса́й; 1893—1980) — азербайджанскі савецкі скульптар. Народны мастак СССР (1973). Правадзейны член АМ СССР (1947). Лаўрэат Сталінскай прэміі першай ступені (1942). Член УКП(б) з 1945 года.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вучоба і творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Пінхас Сабсай нарадзіўся 19 чэрвеня (1 ліпеня1893 года ў Адэсе.

Рана праявіў мастацкую цікавасць, якая заахвоціла будучага скульптара наведваць бясплатную студыю рысунку пры Адэскім мастацкім вучылішчы, а затым паступіць на скульптурнае аддзяленне ў 1908 годзе. Нястача матэрыяльных сродкаў вымушала Сабсая ў летнія месяцы працаваць у ляпных дэкарацыйных майстэрнях, якія праводзілі працы па скульптурным аздабленні будынкаў.

У 1915 годзе Пінхас Сабсай скончыў Адэскае мастацкае вучылішча па першым разрадзе і быў па-за конкурсам прыняты на скульптурнае аддзяленне Пецярбургскай Акадэміі мастацтваў у клас прафесара А. Ц. Матвеева, затым — Г. Р. Залемана.[2] Аднак у сувязі з пачаткам Першай сусветнай вайны неўзабаве быў прызваны на ваенную службу.

Дэмабілізаваўшыся ў 1917 годзе, Сабсай вяртаецца ў скульптурную майстэрню Адэскага інстытута выяўленчых мастацтваў. Там жа ён пачынае сваю педагагічную дзейнасць.

Ужо ў 1918 годзе Пінхас Сабсай выканаў некалькі скульптурных партрэтаў У. І. Леніна, манументальны барэльеф «Праца», які ўпрыгожыў фасад Чырвонаармейскага тэатра ў Адэсе.

У 1922 годзе Сабсай вяртаецца ў Петраград-Ленінград для працягу сваёй адукацыі ў Вышэйшым мастацка-тэхнічным інстытуце (былая Акадэмія мастацтваў), які скончыў у 1925 годзе.

Творчасць у Баку[правіць | правіць зыходнік]

У 1926 годзе Сабсай пераязджае ў Баку.

З гэтага перыяду творчасць скульптара непарыўна звязана з Азербайджанам.

З 1928 года выкладаў у АзМВ імя А. Азімзадэ. Сярод вучняў Сабсая — найвыдатнейшыя скульптары Азербайджана, у тым ліку Міралі Міркасімаў.

У 1930 годзе ўрачыста адкрываецца помнік Мірзу Ахундаву[3].

Нароўні з манументальнымі помнікамі ў Баку, Сабсай шмат працуе над барэльефам.

У 1932 годзе Сабсай выконвае 22-мятровы барэльеф з 55 фігурамі «Ад фізкультуры да працы і абароны», пастаўлены ў Палацы фізкультуры ў Баку, у 1933 годзе шэраг барэльефаў для фае Бакінскага Рабочага тэатра, у 1937 годзе 12-мятровы барэльеф «Ударнікі свідравання», прысвечаны бакінскім нафтавікам.

Пінхас Сабсай сканаў 25 ліпеня 1980 года. Пахаваны на Алеі ганаровага пахавання ў Баку.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Найбольш значныя творы:

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Сабсай Пинхос Владимирович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. Большая Советская Энциклопедия(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 4 снежня 2009.
  3. Фота помніка Мірзу Фаталі Ахундаву ў Баку Архівавана 5 ліпеня 2020.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Сабсай Пінхас Уладзіміравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
  • Новрузова Д. Г. Монументальная скульптура Советского Азербайджана. — Баку, 1960.
  • Большая Художественная Энциклопедия. — М., 2008.
  • Справочник «Художники». — М., 1984.
  • Большой Российский энциклопедический словарь. — М., 2003.
  • Большая Советская энциклопедия. 3-е издание. — М., 1969—1978.
  • Рогинская Ф. П. В. Сабсай. — М., 1958.
  • Наджафов М. «Творчество, приносящее радость» (К восьмидесятилетию П. В. Сабсая), «Искусство», 1973, № 11.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]